Ο ΦΥΡΕΡ ΦΥΛΑΚΗ, ΟΙ ΦΥΡΕΡΙΣΚΟΙ ΕΞΩ.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ..
Ιστορικά, η αστική τάξη
ενεργοποιούσε τις φασιστικές της εφεδρείες, σε περιόδους ανεξέλεγκτης αναζωπύρωσης
του εργατικού κινήματος. Ο Χίτλερ, πολύ πριν ανέβει στην εξουσία, το 1924,
ενορχήστρωσε το γνωστό ως «Πραξικόπημα της
Μπυραρίας» και συνελήφθη. Παρότι θα έπρεπε να καταδικαστεί σε
μακροχρόνια φυλάκιση για εσχάτη προδοσία, τελικά καταδικάστηκε σε πενταετή
φυλάκιση από την οποία δεν εξέτισε ούτε τον ένα χρόνο. Τα περισσότερα από τα
πρωτοκλασάτα...
στελέχη του αφέθηκαν ελεύθερα.
Το εθνικοσοσιαλιστικό
κόμμα τέθηκε αρχικά εκτός νόμου, αλλά σε λίγο καιρό επανιδρύθηκε, ακολουθώντας
όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Μάλιστα ο Χίτλερ, κατά τη διάρκεια της φυλάκισής
του, κρατείτο σε κελί VIP,
ενώ έγραψε και το βιβλίο «ο Αγών μου», το οποίο έγινε best seller και θεωρητικό εγχειρίδιο του ναζισμού.
Μήπως σας θυμίζει τίποτα
αυτή η ιστορία, από το σόου που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες που
περιλαμβάνει την προφυλάκιση Μιχαλολιάκου και Παππά από την μία και την
απελευθέρωση των υπόλοιπων πρωτοπαλίκαρών τους (Παναγιώταρου, Κασιδιάρη κ.α.)
από την άλλη; Μήπως σας έρχονται στο νου οι αλαζονικές δηλώσεις στελεχών της
Χ.Α. ότι έστω και με άλλο όνομα θα ξαναμπούμε στη Βουλή; Από τη μία αφήνονται
ελεύθερα πρωτοκλασάτα στελέχη της Χ.Α. για να συνεχίσουν το έργο τους και από
την άλλη φυλακίζεται ο «θυματοποιημένος» αρχηγός. Τι καλύτερο από αυτό για να
φουντώσει η φασιστική δήθεν αντισυστημική προπαγάνδα και να ηρωοποιηθεί ο
νεοναζί ηγέτης στα μάτια του κόσμου.
Δώδεκα χρόνια μετά το
«Πραξικόπημα της Μπυραρίας», το 1936 στο Ντύσελντορφ, ο Χίτλερ συναντήθηκε με
εκπροσώπους 300 μονοπωλίων. Εκεί, οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης ενέκριναν το
πρόγραμμα του ναζιστικού κόμματος και συμφώνησαν στην κατακόρυφη αύξηση της
χρηματοδότησής του. Μεγάλες πολυεθνικές όπως η General Motors, η ΙΒΜ, η OPEL κ.α. επένδυσαν στη χιτλερική πολεμική μηχανή. Από τη μία
προκειμένου να αναγεννηθούν από τη Μεγάλη Κρίση του 1929, από την άλλη για να
καταπνίξουν την εξάπλωση ενός επαναστατικού κινήματος που ανέπτυσσε βαθιές
ρίζες στην Ευρώπη, κυρίως μετά την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917 στη Σοβιετική
Ένωση.
Ο πατέρας του φασισμού
και δάσκαλος του Χίτλερ, ο Μπενίτο Μουσολίνι, είχε παρόμοια πορεία. Στην αρχή διώχθηκε
από το αστικό κράτος για την υποτιθέμενη αντισυστημική του δράση, αργότερα όμως
του παραδόθηκε μετά βαΐων και κλάδων η εξουσία από τον βασιλιά Vitorio Emmanuele III και με τις ευλογίες του διαπλεκόμενου παπικού κράτους του
Βατικανού.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν,
το αδιάρρηκτο νήμα που συνδέει το μεγάλο κεφάλαιο με τους φασίστες, την επίσημη εκκλησία
αλλά και τα αστικά πολιτικά κόμματα. Το νήμα αυτό συνδέει την κοινή επιδίωξη
όλων τους, για τη διατήρηση των κεκτημένων της άρχουσας τάξης και τη διαφύλαξη
της δομής κοινωνικής πυραμίδας που θέλει το 99% που παράγει τον πλούτο, να
βρίσκεται κάτω από τον ζυγό του 1% που τον νέμεται.
