Απόφαση Ορόσημο: Αναστολή απέλασης Κενυάτισσας που κινδυνεύει με κλειτοριδεκτομή
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αποφάσισε την προσωρινή αναστολή
απέλασης Κενυάτισσας και των τριών ανήλικων παιδιών της, καθώς διατρέχει
κίνδυνο να υποστεί ....
στην Κένυα ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων (κλειτοριδεκτομή), αλλά και να βασανιστούν τα παιδιά της.
Πρόκειται για την πρώτη απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης, που με αφορμή αίτημα χορήγησης διεθνούς προστασίας, σύμφωνα με την Σύμβαση της Γενεύης του 1951, ασχολήθηκε με τον ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων των γυναικών (Female genital multilation - FGM).
Η Κενυάτισσα μαζί με τα παιδιά της έφτασε αεροπορικώς στην Ελλάδας στις 3 Σεπτεμβρίου του 2002. Όπως ανέφερε εγκατέλειψε τη χώρα της γιατί χρειαζόταν χρήματα για να εγχειριστεί το παιδί της που είχε πρόβλημα στα πόδια. Υπέβαλε αίτημα διεθνούς προστασίας, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης, για την ίδια και τα τρία ανήλικα παιδιά της ηλικίας 13, 5 και 3 ετών.
Μεταξύ άλλων στην αίτηση ανέφερε πως δεν επιθυμεί να επιστρέψει στην Κένυα καθώς ανήκει στη φυλή Kikuyu, που υποβάλλουν τις γυναίκες σε κλειτοριδεκτομή. Παράλληλα, ανέφερε ότι ο ίδιος κίνδυνος ελλοχεύει από την οργάνωση Mungiki που δραστηριοποιείται σε πολλές περιοχές της Κένυας.
Αρχικά, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, το περιφερειακό γραφείο ασύλου Αττικής απέρριψε το αίτημά της με την αιτιολογία πως η Κενυάτισσα και τα τρία ανήλικα παιδιά της δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις χορήγησης του καθεστώτος του πρόσφυγα, όπως ορίζεται από τη Σύμβαση της Γενεύης. Η γυναίκα κατέθεσε προσφυγή στην αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης ζητώντας επανεξέταση της αίτησής της.
Όμως και σε αυτήν την περίπτωση η επιτροπή του υπουργείο Δημόσιας Τάξης απέρριψε την προσφυγή της με την αιτιολογίας πως δεν κατέθεσε «αδιάσειστα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο επικαλούμενος φόβος της λόγω του κινδύνου υποβολής στην πρακτική του FGM από την οργάνωση Mungiki μπορεί να θεωρηθεί εύλογος και θεμελιωμένος σε αντικειμενικά δεδομένα, ώστε να συνάγεται ότι υπάρχει άμεσος και αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή ή τη σωματική της ακεραιότητα σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της».
Επίσης η επιτροπή υποστήριξε πως «δεν προκύπτει κίνδυνος να υποστεί σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα της σοβαρή βλάβη που συνίσταται σε θανατική ποινή ή βασανιστήρια, καθώς και στη Κένυα και ιδιαίτερα στην πόλη Ναϊρόμπι (τόπο τελευταίας διαμονής της), δεν υφίστανται συνθήκες διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης που να οδηγούν στην πιθανολόγηση σοβαρής βλάβης, λόγω αδιακρίτως ασκούμενης βίας».
Αν και η επιτροπή κατέληξε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για να χαρακτηριστούν ως πρόσφυγες ή δικαιούχοι επικουρικής προστασίας σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ανέφερε πως συντρέχουν και για τους τέσσερις οι προϋποθέσεις χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους και παρέπεμψε το ζήτημα σε άλλη αρμόδια αρχή.
Σύμφωνα πάντα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η Κενυάτισσα προσέφυγε στη Δικαιοσύνη τονίζοντας πως αν επιστρέψει στην Κένυα θα υποστούν αυτή και τα παιδιά της «ανεπανόρθωτη βλάβη που συνίσταται για την ίδια στην υποβολή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση και για καθένα από τα παιδιά της στην υποχρεωτική στρατολόγηση από εγκληματική οργάνωση (για το πρώτο), σε πιθανή αρπαγή από τις εγκληματικές οργανώσεις (για το δεύτερο) και σε κίνδυνο δίωξής του (για το τρίτο), γιατί είναι νόμιμο τέκνο Αμερικανού πολίτη».
Τελικά το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκανε δεκτή προσωρινά την αίτησή της και αποφάνθηκε πως η επαναπροώθηση τους στην Κένυα ενδέχεται να τους προκαλέσει βλάβη ανεπανόρθωτη, «συνιστάμενη σε έκθεση σε κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας». Κατόπιν αυτών το Εφετείο ανέστειλε προσωρινά την απόφαση της αρμόδια επιτροπής του υπουργείου Δημόσιας Τάξης μέχρι να αποφανθεί οριστικά για την τύχη της Κενυάτισσας, ενώ διέταξε τις αρμόδιες κρατικές αρχές να απέχουν από κάθε ενέργεια η οποία θα είχε ως συνέπεια «την εξαναγκασμένη αναχώρηση» της Κενυάτισσας και των παιδιών της από την Ελλάδα και την επιστροφή στην πατρίδα τους.
Ακόμη, το δικαστήριο διέταξε να τις επιστρέψουν, εάν της έχει αφαιρεθεί, το «ειδικό δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού» και να προβούν στην παράταση της ισχύος του, εάν έχει λήξει.
tvxs
στην Κένυα ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων (κλειτοριδεκτομή), αλλά και να βασανιστούν τα παιδιά της.
Πρόκειται για την πρώτη απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης, που με αφορμή αίτημα χορήγησης διεθνούς προστασίας, σύμφωνα με την Σύμβαση της Γενεύης του 1951, ασχολήθηκε με τον ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων των γυναικών (Female genital multilation - FGM).
Η Κενυάτισσα μαζί με τα παιδιά της έφτασε αεροπορικώς στην Ελλάδας στις 3 Σεπτεμβρίου του 2002. Όπως ανέφερε εγκατέλειψε τη χώρα της γιατί χρειαζόταν χρήματα για να εγχειριστεί το παιδί της που είχε πρόβλημα στα πόδια. Υπέβαλε αίτημα διεθνούς προστασίας, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης, για την ίδια και τα τρία ανήλικα παιδιά της ηλικίας 13, 5 και 3 ετών.
Μεταξύ άλλων στην αίτηση ανέφερε πως δεν επιθυμεί να επιστρέψει στην Κένυα καθώς ανήκει στη φυλή Kikuyu, που υποβάλλουν τις γυναίκες σε κλειτοριδεκτομή. Παράλληλα, ανέφερε ότι ο ίδιος κίνδυνος ελλοχεύει από την οργάνωση Mungiki που δραστηριοποιείται σε πολλές περιοχές της Κένυας.
Αρχικά, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, το περιφερειακό γραφείο ασύλου Αττικής απέρριψε το αίτημά της με την αιτιολογία πως η Κενυάτισσα και τα τρία ανήλικα παιδιά της δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις χορήγησης του καθεστώτος του πρόσφυγα, όπως ορίζεται από τη Σύμβαση της Γενεύης. Η γυναίκα κατέθεσε προσφυγή στην αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Δημόσιας Τάξης ζητώντας επανεξέταση της αίτησής της.
Όμως και σε αυτήν την περίπτωση η επιτροπή του υπουργείο Δημόσιας Τάξης απέρριψε την προσφυγή της με την αιτιολογίας πως δεν κατέθεσε «αδιάσειστα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο επικαλούμενος φόβος της λόγω του κινδύνου υποβολής στην πρακτική του FGM από την οργάνωση Mungiki μπορεί να θεωρηθεί εύλογος και θεμελιωμένος σε αντικειμενικά δεδομένα, ώστε να συνάγεται ότι υπάρχει άμεσος και αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή ή τη σωματική της ακεραιότητα σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της».
Επίσης η επιτροπή υποστήριξε πως «δεν προκύπτει κίνδυνος να υποστεί σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα της σοβαρή βλάβη που συνίσταται σε θανατική ποινή ή βασανιστήρια, καθώς και στη Κένυα και ιδιαίτερα στην πόλη Ναϊρόμπι (τόπο τελευταίας διαμονής της), δεν υφίστανται συνθήκες διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης που να οδηγούν στην πιθανολόγηση σοβαρής βλάβης, λόγω αδιακρίτως ασκούμενης βίας».
Αν και η επιτροπή κατέληξε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για να χαρακτηριστούν ως πρόσφυγες ή δικαιούχοι επικουρικής προστασίας σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, ανέφερε πως συντρέχουν και για τους τέσσερις οι προϋποθέσεις χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους και παρέπεμψε το ζήτημα σε άλλη αρμόδια αρχή.
Σύμφωνα πάντα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η Κενυάτισσα προσέφυγε στη Δικαιοσύνη τονίζοντας πως αν επιστρέψει στην Κένυα θα υποστούν αυτή και τα παιδιά της «ανεπανόρθωτη βλάβη που συνίσταται για την ίδια στην υποβολή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση και για καθένα από τα παιδιά της στην υποχρεωτική στρατολόγηση από εγκληματική οργάνωση (για το πρώτο), σε πιθανή αρπαγή από τις εγκληματικές οργανώσεις (για το δεύτερο) και σε κίνδυνο δίωξής του (για το τρίτο), γιατί είναι νόμιμο τέκνο Αμερικανού πολίτη».
Τελικά το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκανε δεκτή προσωρινά την αίτησή της και αποφάνθηκε πως η επαναπροώθηση τους στην Κένυα ενδέχεται να τους προκαλέσει βλάβη ανεπανόρθωτη, «συνιστάμενη σε έκθεση σε κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας». Κατόπιν αυτών το Εφετείο ανέστειλε προσωρινά την απόφαση της αρμόδια επιτροπής του υπουργείου Δημόσιας Τάξης μέχρι να αποφανθεί οριστικά για την τύχη της Κενυάτισσας, ενώ διέταξε τις αρμόδιες κρατικές αρχές να απέχουν από κάθε ενέργεια η οποία θα είχε ως συνέπεια «την εξαναγκασμένη αναχώρηση» της Κενυάτισσας και των παιδιών της από την Ελλάδα και την επιστροφή στην πατρίδα τους.
Ακόμη, το δικαστήριο διέταξε να τις επιστρέψουν, εάν της έχει αφαιρεθεί, το «ειδικό δελτίο αιτήσαντος άσυλο αλλοδαπού» και να προβούν στην παράταση της ισχύος του, εάν έχει λήξει.
tvxs
