Μετά την αθώωση από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της
Πάτρας του φραουλοπαραγωγού και των μπράβων του για την επίθεση κατά
εργατών το 2013, μια φίλη σχολίασε πως θα ξαναγίνει μπεστ σέλερ Η καλύβα
του μπαρμπα - Θωμά.
Επίκαιρες λοιπόν ξανά οι φυτείες με τους σκλάβους...
Επίκαιρο και το μαστίγιο του αφέντη γαιοκτήμονα. Επίκαιρος και ο δικαστής που ρίχνει πάντα το δίκιο στον ισχυρό αφήνοντας τον σκλάβο να γλείφει τις πληγές του.
Επίκαιρο και το μαστίγιο του αφέντη γαιοκτήμονα. Επίκαιρος και ο δικαστής που ρίχνει πάντα το δίκιο στον ισχυρό αφήνοντας τον σκλάβο να γλείφει τις πληγές του.
Τι κι αν η εισαγγελέας της έδρας ζήτησε προχθές
να κριθούν ένοχοι, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, και οι τέσσερις
κατηγορούμενοι;
Στις φυτείες της εκμετάλλευσης νόμος είναι το δίκιο του
αφέντη.
Αθώοι λοιπόν για τις καραμπίνες, αθώοι για τη βία και τους
τραμπουκισμούς, αθώοι για τα τσακισμένα κόκκαλα, αθώοι για τα κλεμμένα
μεροκάματα, αθώοι για τις συνθήκες σκλαβιάς, αθώοι για τους εκβιασμούς
και την τρομοκρατία. Αθώοι για όλα.
Προφανώς για να σωφρονιστούν!
Θα πει κανείς: να μην συγκρίνουμε φράουλες με ποδήλατα. Δεν είναι λογικό και δεν μπορεί να προχωρήσει η συζήτηση, θα προσθέσω εγώ. Όπως φυσικά δεν μπορούμε να συγκρίνουμε Έλληνες και αλλοδαπούς και μάλιστα αλλοδαπούς «χαμηλής ποιότητας», όπως έλεγε και ο αλησμόνητος Δένδιας.
Γιατί όσο τυφλή και να το παίζει η Δικαιοσύνη, μια ματιά στο διαβατήριο όσο να 'ναι τη ρίχνει. Και φυσικά η Δικαιοσύνη στους δύσκολους καιρούς που ζούμε δεν είναι δυνατόν να μπαίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας για χάρη μιας μικρής μερίδας αλλοδαπών και των κομμουνιστών συνοδοιπόρων τους.
Γιατί, ως γνωστόν, η ανάπτυξη χρειάζεται χέρια φτηνά, στόματα κλειστά και γόνατα λυγισμένα.
Μόνο έτσι θα πάει μπροστά αυτός ο τόπος. Μόνο με σκυφτούς μπαρμπα - Θωμάδες που θα τραβάνε το κάρο στην ανηφόρα κουβαλώντας στην πλάτη τους τον γαιοκτήμονα με τη σοδειά, τον δικαστή και τον χωροφύλακα.
alfavita