Κορυφώνεται σήμερα η διεθνής εβδομάδα αλληλεγγύης στις 595 Ελληνίδες καθαρίστριες και στον εμβληματικό 12μηνο αγώνα τους, με συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που θα γίνουν σε δεκάδες ευρωπαϊκές πόλεις, από το Λονδίνο και τη Μαδρίτη, μέχρι το Βερολίνο και τη Μασσαλία.Η διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης που ξεκίνησε με την υποστήριξη πρωτοποριακών αλλά μικρών συνδικαλιστικών, κινηματικών και άλλων δυνάμεων σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες, κινητοποιεί πια σήμερα μερικές από τις μαζικότερες και πιο ιστορικές συνδικαλιστικές οργανώσεις του κόσμου. Όπως για παράδειγμα, τη βρετανική TUC (Γενική Συνομοσπονδία Εργατών), που αριθμεί 6 εκατομμύρια μέλη και συσπειρώνει στους κόλπους της 54 συνδικάτα.
Η Frances O’Brady, Γενική Γραμματέας της TUC, απηύθυνε χθες ιδιαίτερα θερμό μήνυμα αλληλεγγύης και υποστήριξης στις 595 καθαρίστριές μας, το οποίο, αφού αρχίζει με τη φράση «Εκ μέρους του συνδικαλιστικού κινήματος στη Μεγάλη Βρετανία και των 6 εκατομμυρίων μελών μας»,καταλήγει ως εξής: «Ο αγώνας σας, τον οποίο στηρίζουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο μέσα από τηνGreek Solidarity Campaign, είναι συμβολικός της υπόθεσης για την οποία όλοι μας παλεύουμε. Εκφράζετε αυτό που παντού πιστεύουν οι εργάτες όταν ζητάτε να τερματιστεί η λιτότητα και, με πιο συγκεκριμένους όρους, όταν ζητάτε να γυρίσετε πίσω στις δουλειές σας που δόθηκαν στους υπεργολάβους. Οι άνθρωποι χρειάζονται καλές εργασίες με καλούς μισθούς, και όχι να είναι μόνιμα υποαμειβόμενοι και επισφαλώς απασχολούμενοι.
Υποστηρίζουμε τη διεθνή μέρα αλληλεγγύης στις 20 Σεπτεμβρίου, και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στην καμπάνια σας».
Aυτή η σύνδεση του αγώνα των Ελληνίδων καθαριστριών με το εργατικό κίνημα ευρωπαϊκών και τους αγώνες του, δεν είναι όμως βρετανική αποκλειστικότητα. Για παράδειγμα, στη Γαλλία κινητοποιούνται πια και στέλνουν μηνύματα υποστήριξης συνδικάτα όπως αυτά της CGT και τουSUD των εργαζομένων στα γαλλικά οικονομικά υπουργεία, καθώς αναγνωρίζουν ως συναδέλφισσες τους τις καθαρίστριες του «δικού μας» υπουργείου Οικονομικών. Πέρα όμως από αυτό, έχουμε την αυριανή μεγάλη διαδήλωση αλληλεγγύης στη Λιλ, που το ευρύτατο φάσμα των οργανωτών της εντάσσει τόσο σε μια σειρά καθαρά γαλλικών εργατικών αγώνων (ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων) όσο και μεγάλων πλανητικών κινητοποιήσεων (ενάντια στη Διατλαντική Συμφωνία), όπως μαρτυρεί το πολύ καλό τους βίντεο:
Είτε λοιπόν στην Αγγλία και στη Γαλλία, είτε στην Ισπανία, στη Πορτογαλία και οπουδήποτε αλλού, ένα πράγμα είναι πλέον βέβαιο: Ο αγώνας των 595 Ελληνίδων καθαριστριών συγκινεί βαθύτατα, εμπνέει, κινητοποιεί και –γεγονός σπάνιο για να μην το αναφέρουμε- ενώνει κάθε λογής συνδικαλιστικές, κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που συνήθως δεν τα πάνε και πολύ καλά μεταξύ τους! Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει πια στην Ισπανία όπου η λαϊκή πίεση για ενότητα είναι ευθέως ανάλογη της μεγάλης μαζικότητας και του ριζοσπαστισμού του λαϊκού κινήματος, πράγμα που μαρτυρεί ο μακρύς κατάλογος των κάθε λογής και μεγέθους οργανώσεων, κινημάτων και δικτύων που πρωτοστατούν στη προχτεσινή διαδήλωση αλληλεγγύης στο Μπούργκος, στις σημερινές στη Μαδρίτη, στη Σαραγόσα και στο Αλικάντε, καθώς και στη μεθαυριανή στη Βαλένθια.
Κλείνουμε το σημερινό σημείωμα με κάτι που το χρωστάμε: Μια αναφορά σε δυο από τα πάμπολλα μηνύματα αλληλεγγύης που δεν προλαβαίνουμε να αναφέρουμε επειδή έρχονται είτε από πολύ μικρές χώρες είτε από πολύ μικρές συλλογικότητες. Το πρώτο το στέλνει ομάδα φεμινιστριών από το Μπενίν της Δυτικής Αφρικής. Και το δεύτερο το σωματείο καθαριστριών της Λισσαβόνας. Και τα δυο, όπως και εκείνα που στέλνουν απλοί πολίτες από όλο τον κόσμο, διαμορφώνουν πάντως εξίσου και μετέχουν σε αυτό που είναι πια ένα πρωτόγνωρο για την εποχή μας διεθνές κίνημα αλληλεγγύης!
πηγή
