Στις 20 Οκτώβρη, δυο απεσταλμένες του ΟΗΕ ειδικές σε θέματα διαχείρισης υδάτινων πόρων και στέγης έφτασαν στην πόλη για να ελέγξουν την κατάσταση. «Η άρνηση πρόσβασης σε επαρκή ποσότητα νερού παραβιάζει πολλά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή και το δικαίωμα στην ισότητα» ήταν η ετυμηγορία των Καταρίνα Αλμπουκέρκι και Λεϊλάνι Φάρχα.
Με δανεικό νερό
Η Ρασέλ ΜακΣίλ κάτοικος του Ντιτρόιτ, εξηγεί τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει περιτριγυρισμένη από κάμερες. «Οι αριθμοί απλά δεν βγαίνουν» λέει. Από την μηνιαία επιταγή των 672 δολαρίων που παίρνει για την αναπηρία της, η Ρασέλ δίνει τα 600 δολάρια στο ενοίκιο, αδυνατώντας έτσι να πληρώσει τους λογαριασμούς του νερού, οι οποίοι έχουν εκτοξευθεί πάνω από το διπλάσιο του εθνικού μέσου όρου. Το νερό της Ρασέλ αποσυνδέθηκε το καλοκαίρι από τις τοπικές Αρχές, παρά το γεγονός ότι πάσχει από MRSA, μία μεταδοτική λοίμωξη που το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH) θεωρεί πως είναι επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και απαιτεί σωστή καθημερινή φροντίδα της προσωπικής υγιεινής.
«Νιώθεις αποτυχημένος μες το σπίτι σου» λέει η Ρασέλ και περιγράφει πως το πλύσιμο, το μπάνιο ή το βούρτσισμα των δοντιών, γίνεται με κουβάδες νερού, που παρέχονται από την ομάδα της κοινότητας «Εμείς οι άνθρωποι του Ντιτρόιτ». Πρόκειται για την ομάδα του Λαϊκού Συνασπισμού Υδατοπρομήθειας.
Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Η Ρασέλ ήταν ένας από τους δεκάδες κατοίκους που κατέθεσαν το πρόβλημα στους αξιωματούχους του ΟΗΕ, ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία ότι απειλείται το ανθρώπινο δικαίωμα των κατοίκων σε νερό και, σε μια πόλη όπου ο πληθυσμός είναι πάνω από το 80% Αφροαμερικάνοι, θα μπορούσε να συνιστά δυσμενή διάκριση βάσει του διεθνούς δικαίου.
«Είναι συγκλονιστικές οι αναλογίες των αποσυνδέσεων και ο τρόπος που επηρεάζουν την ασθενέστερη, την φτωχότερη και την πλέον ευάλωτη τάξη» δήλωσε η Καταρίνα Αλμπουκέρκι ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ. «Έχω πάει σε πλούσιες χώρες όπως η Ιαπωνία και η Σλοβενία, όπου ουσιαστικά το 99% του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε νερό, και έχω πάει σε φτωχές χώρες όπου ο μισός πληθυσμός δεν έχει πρόσβαση σε νερό. Αυτή, η μεγάλης κλίμακας οπισθοδρόμηση, είναι κάτι καινούργιο για μένα» σημείωσε και πρόσθεσε: «Οποιαδήποτε τέτοιου τύπου οπισθοδρόμηση θα πρέπει να θεωρηθεί ως παραβίαση ανθρώπινου δικαιώματος»
Κίνδυνος αφαίρεσης της επιμέλειας των παιδιών
Μια άλλη περίπτωση είναι αυτή της Νικόλ Χιλ. Είναι μητέρα τριών παιδιών. Τον Μάιο αποσυνδέθηκε το νερό στο σπίτι της και αναγκάστηκε να στείλει το γιο της να μείνει στο σπίτι ενός συμμαθητή του. Οι κόρες της μένουν επίσης με μια άλλη οικογένεια. Δυόμισι εβδομάδες από την έναρξη της διακοπής, η αστυνομία εμφανίστηκε στην πόρτα της με την 8χρονη κόρη της. Το κορίτσι είχε προσπαθήσει δυο φορές να πάει στη μητέρα του.
Πολλοί κάτοικοι εκφράζουν φόβους σχετικά με τα δικαιώματα επιμέλειας των παιδιών. Η μη ύπαρξη τρεχούμενου νερού αποτελεί κριτήριο για την απομάκρυνση των παιδιών από τις οικογένειές τους από τις υπηρεσίες πρόνοιας της πόλης.
Η Τερέζα Κλέιντον, είναι δασκάλα στο δημόσιο σχολείο στου Ντιτρόιτ και υποχρεούται να αναφέρει όσους μαθητές δεν έχουν νερό στις υπηρεσίες πρόνοιας. «Έχω πει στους μαθητές μου να μη μου λένε αν υπάρχει ή όχι νερό στο σπίτι. Αν δεν υπάρχει θα απομακρύνουν τα παιδιά από τις οικογένειές τους» λέει η Τερέζα.
Δημόσια υγεία και ιδιωτικοποίηση
Πολλοί κάτοικοι εκφράζουν επίσης της ανησυχία τους για τη δημόσια υγεία. «Μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες στη δημόσια υγεία» δήλωσε εκ μέρους του ΟΗΕ η Αλμπουκέρκι. Οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ εξέδωσαν μια σειρά συστάσεων προς την πόλη, τους πολιτειακούς και ομοσπονδιακούς αξιωματούχους. Σύμφωνα με αυτές η πόλη πρέπει να επανασυνδέσει το νερό στους κατοίκους που δεν μπορούν να πληρώσουν. «Αυτό που ζητάμε είναι μια συνολική απαγόρευση των αποσυνδέσεων νερού για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να πληρώσουν, και γι' αυτούς που βρίσκονται σε ιδιαίτερα ευάλωτη θέση» τόνισε η Αλμπουκέρκι.
Οι μαζικές διακοπές νερού ξεκίνησαν φέτος στο Ντιτρόιτ που λόγω της χρεοκοπίας έχει χάσει τον έλεγχο των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης της πόλης που πέρασε σε ομοσπονδιακό έλεγχο. Το μόνο που μπόρεσε να κάνει ο δήμαρχος Μάικ Ντούγκαν ήταν να «παγώσει» τις διακοπές υδροδότησης για ένα μήνα.
Πολλοί από τους κατοίκους βλέπουν το εγχείρημα αυτό ως μια πορεία προς την ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του τμήματος, ιδίως δεδομένου ότι άλλες βασικές υπηρεσίες της πόλης, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η αστυνομία και οι υπηρεσίες υγείας έχουν ιδιωτικοποιηθεί κατά τη διάρκεια της πτώχευσης.
πηγή
