Κομματικοί ταριχευτές μέσα από το φέρετρο της κάλπης κατασκευάζουν μούμιες για τα οικονομικά μουσεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, εγκλωβίζοντας την δημοκρατία στις προθήκες των παγκόσμιων τραπεζών.
Μάαστριχτ, ενοποιήσεις τραπεζών, διακρατικές συμφωνίες οικονομικών συναλλαγών, κομματικά υπνωτικά και ταριχευτικά έλαια...
Ο πολίτης ανύπαρκτος και ο δολοφόνος κρυμμένος στα καλποφέρετρα του κρατικού ελέγχου καραδοκεί σαν τον σκορπιό στη σχισμή του βράχου, να τσιμπήσει τον οδοιπόρο μόλις αυτός θελήσει να ξαποστάσει πάνω του.
Ενάμισυ αιώνα εκλογές, ενάμισυ αιώνα δουλεία...
Από τα σκλαβοπάζαρα της παγκοσμιοποίησης και του καπιταλισμού, καλή συνέχεια στα βήματα της μούμιας...
Χθεσινές πουτάνες της υποτέλειας και του Μάαστριχτ, σημερινές παρθένες στο ναό της δημοκρατίας.
Και ο λαός με μαύρα γυαλιά και λευκό μπαστουνάκι, χάνει τα μάτια της ψυχής του και οδηγείται στο γκρεμό των χρηματοπιστωτικών βαράθρων.
Η κάλπη το τυρί στη φάκα του συστήματος. Ο λαός πανηγυρίζει γιατί φεύγει η γάτα αλλά δεν βλέπει τη φάκα που αφήνουν τα ξένα αφεντικά.
Σκυφτόδουλοι αλυσσοδεμένοι και μαζοποιημένοι αριθμοί εκλογικών καταλόγων, για μιά ακόμα φορά ψηφίζουν για το ποιά θα είναι η καλύτερη υποτέλεια.
Για όσους αντιστέκονται, ο Τσε δεν θα πεθάνει ποτέ....
Σωτήρης Μπότας
