Στα 392,7 ευρώ καθορίζεται για φέτος, αντί των 486 ευρώ, το ύψος της κατώτατης σύνταξης
που θα χορηγούν τα Ταμεία και το Δημόσιο στους συνταξιοδοτούμενους από 1/1/2015, ενώ οι Ασφαλισμένοι θα «φορτωθούν» έως και 10 χρόνια επιπλέον εργασίας μας γράφει η εφημερίδα «Ημερησία» που εκφράζει τις απόψεις της ντόπιας οικονομικής ελίτ, ενώ το Βερολίνο σε σχέση με το νέο Μνημόνιο … με δυσκολία κρατιέται για να...μην πανηγυρίσει δημοσίως τον θρίαμβό του, εκτιμάει το ίδιο έντυπο.
Εχει την σημασία του να παραθέσουμε ολόκληρο το σχετικό άρθρο που υπογράφει ο Γιώργος Παυλόπουλος
Οι Γερμανοί αγάπησαν τον Τσίπρα!
Η αλλαγή στη στάση του Βερολίνου έναντι του Αλέξη Τσίπρα ξεκίνησε μετά τη μεταστροφή του Ελληνα πρωθυπουργού, η οποία και οδήγησε στη συμφωνία της 13ης Ιουλίου. Ο μέχρι πρότινος ακροαριστερός που απειλούσε την Ευρώπη και το ευρώ μετασχηματίστηκε σε ένα φερέγγυο και ικανό ηγέτη, που παίρνει δύσκολες αποφάσεις και κυριαρχεί πολιτικά στη χώρα του. Σήμερα, σχεδόν ένα μήνα αργότερα, μετά την ψήφιση των δύο πακέτων με τα προαπαιτούμενα, τον ανασχηματισμό και την αποπομπή των διαφωνούντων, την ολοκλήρωση σε χρόνο εξπρές των διαπραγματεύσεων με το κουαρτέτο των δανειστών και την προώθηση στη Βουλή του τρίτου -και βαρύτερου από τα δύο προηγούμενα- Μνημονίου, η θετική στάση της Γερμανίας τείνει να μετατραπεί σε... διθύραμβο.
«Ναι, η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει (...) Η νέα ομάδα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στρώθηκε σοβαρά στη δουλειά», έγραφε στο χθεσινό πρωτοσέλιδο κεντρικό της άρθρο η συντηρητική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία μέχρι πριν λίγο καιρό εξαπέλυε σφοδρότατες επιθέσεις κατά της Αθήνας και αμφισβητούσε κάθε δήλωση ή ενέργεια που προερχόταν από εκεί.
Μάλιστα, στο ίδιο άρθρο, η εφημερίδα δεν διστάζει να κάνει και συγκρίσεις μεταξύ της νυν και της πρώην κυβέρνησης: «Στο μεταξύ, η κυβέρνηση εμφανίζεται να τα πηγαίνει καλύτερα και από εκείνη του Σαμαρά, η οποία καταψηφίστηκε στις αρχές του 2015, ενώ στο τέλος της θητείας της ήταν ανίσχυρη και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα»!
Ευλόγως μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτό που προσπαθεί να μας πει ο αρθρογράφος είναι ότι η σημερινή «αριστερή» κυβέρνηση της Ελλάδας μοιάζει να είναι σε θέση να εφαρμόσει πολιτικές και μέτρα που έμοιαζαν αδιανόητα για τους «κεντροδεξιούς» προκατόχους της, μιας και το πιθανότερο ήταν ότι θα είχαν προκαλέσει κοινωνική και πολιτική έκρηξη στην Ελλάδα. Και όντως, μας επιβεβαιώνει ο ίδιος, με τα όσα γράφει λίγο παρακάτω.
«Ενα αίνιγμα παραμένει ο πρωθυπουργός Τσίπρας, καθώς κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που ζητούσε πριν από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Αναγνώρισε ότι απέναντι στο πακέτο βοήθειας και τα μέτρα που το συνοδεύουν δεν υπάρχουν εναλλακτικές και γι' αυτό έκανε τη στροφή. Κανείς δεν του το χρεώνει στην Ελλάδα. Όπως συμβαίνει και με ένα μαγειρικό σκεύος τεφλόν, τίποτε δεν κολλά πάνω του -ούτε καν το γεγονός ότι οι δανειστές επιβάλουν σήμερα ξεκάθαρα πιο σκληρούς όρους σε σχέση με εκείνους που ζητούσαν στις αρχές του έτους. Οι πολίτες τον πιστεύουν και αυτό δίνει την ευκαιρία να αποδεχθούν οικειοθελώς επώδυνες περικοπές», ισχυρίζεται ο Ράινερ Χέρμαν -και μας αφήνει με το στόμα ανοιχτό.
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι ακόμη και ο εκπρόσωπος της Μέρκελ δεν εφείσθη επαίνων στις χθεσινές του δηλώσεις. «Αναγνωρίζουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση υπήρξε εποικοδομητική και προσανατολισμένη στην επίτευξη αποτελέσματος κατά τις διαπραγματεύσεις της με τους θεσμούς. Οι διαπραγματεύσεις αυτές έλαβαν χώρα σε μια ατμόσφαιρα την οποία δεν είχαμε βιώσει στη διάρκεια των τελευταίων μηνών», σημείωσε ο Στέφαν Ζάιμπερτ -διαψεύδοντας, παράλληλα, ότι υπήρξε ένταση στις τηλεφωνικές συνομιλίες ανάμεσα σε Μέρκελ και Τσίπρα και διαβεβαιώνοντας ότι διεξήχθησαν σε θερμό κλίμα.
Ουσιαστικά, παρά τη φαινομενικά άτεγκτη στάση που συνεχίζει να τηρεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε σχέση με το νέο Μνημόνιο (υπάρχουν, βλέπετε, και οι διαφωνούντες βουλευτές του κόμματός του...), στην πραγματικότητα το Βερολίνο δεν θα μπορούσε να περιμένει τίποτα περισσότερο από όσα αποδέχεται με την υπογραφή της η ελληνική κυβέρνηση. Οι τακτικοί ελιγμοί και οι όποιες αντιρρήσεις δεν αλλάζουν αυτό το δεδομένο. Γι' αυτό και με δυσκολία κρατιέται για να μην πανηγυρίσει δημοσίως τον θρίαμβό του...
Η στάση Σόιμπλε
Ουσιαστικά, παρά τη φαινομενικά άτεγκτη στάση που συνεχίζει να τηρεί ο Β. Σόιμπλε (υπάρχουν, βλέπετε, και οι διαφωνούντες βουλευτές του κόμματός του...), το Βερολίνο δεν θα μπορούσε να περιμένει τίποτα περισσότερο από όσα αποδέχεται με την υπογραφή της η ελληνική κυβέρνηση.