Πριν δύο μέρες μια ομάδα νεοναζί επιχείρησε να
διαλύσει μια μικρή συγκέντρωση κομμουνιστών στο Κίεβο της Ουκρανίας.
Αξίζει κανείς να παρακολουθήσει όλο το βίντεο από αυτή την επίθεση
μανιασμένων νοσταλγών του Χίτλερ ενάντια σε ηλικιωμένους.
Ορισμένες επισημάνσεις από το antapocrisis.gr:
1. Η Ουκρανία είναι το πρώτο επίσημο νεοναζιστικό κράτος στη μεταπολεμική Ευρώπη. Η Αστυνομία ενθαρρύνει τη δράση των ναζιστικών ομάδων κρούσης, φτάνει κατόπιν εορτής και δεν κάθεται καν να δει τι έγινε. Η Ουκρανία του 2016 θυμίζει τη...
ναζιστική Γερμανία της δεκαετίας του 30 όταν τα SA και τα SS επιτίθονταν και τρομοκρατούσαν αντιφρονούντες, μέχρις ότου αναλάβει το έργο αυτό το επίσημο ναζιστικό κράτος. Με τον ηγέτη αυτής της Ουκρανίας (Ποροσένκο) συναντήθηκε πρόσφατα ο Α. Τσίπρας και χαριεντίζεται μαζί του η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2. Μια χούφτα ηλικιωμένων κομμουνιστών όχι μόνο δεν τρομοκρατούνται, αλλά και δεν υποχωρούν, ανταποδίδουν τα χτυπήματα, με γυμνά χέρια, ομπρέλες και πλαστικά κοντάρια γιαγιάδες και παππούδες υπερασπίζονται τα λάβαρά τους και τις ιδέες τους. Κάποιοι από αυτούς είναι αρκετά μεγάλοι για να έχουν ζήσει και τη ναζιστική εποχή. Η διαφορά με την "κοινή πάστα" ανθρώπων είναι εμφανής: Αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια, θάρρος, βαθιά πεποίθηση που δεν ξεριζώνεται. Επιβεβαιώνουν αυτό που λέει ο στίχος για τις ιδέες που είναι σαν τα καρφιά και όσο τις χτυπάς τόσο βαθύτερα ριζώνουν.
3. Οι περισσότεροι, νεότεροι, δυνατότεροι και με την ανοιχτή στήριξη του ουκρανικού κράτους, νεοναζί δεν μπορούν τελικά να διαλύσουν τους συγκεντρωμένους. Αποχωρούν, παίρνοντας μαζί τους τις σημαίες και τα λάβαρα που άρπαξαν και αφού έχουν ξαπλώσει στο έδαφος ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι παππούδες τους. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι είναι νέοι (όπως και στην περίπτωση της ελληνικής νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής) υπογραμμίζει την τραγικότητα της εποχής. Ο ναζισμός φαντάζει κάτι νέο και ο κομμουνισμός μια νοσταλγία για το παλιό.
πηγή
1. Η Ουκρανία είναι το πρώτο επίσημο νεοναζιστικό κράτος στη μεταπολεμική Ευρώπη. Η Αστυνομία ενθαρρύνει τη δράση των ναζιστικών ομάδων κρούσης, φτάνει κατόπιν εορτής και δεν κάθεται καν να δει τι έγινε. Η Ουκρανία του 2016 θυμίζει τη...
ναζιστική Γερμανία της δεκαετίας του 30 όταν τα SA και τα SS επιτίθονταν και τρομοκρατούσαν αντιφρονούντες, μέχρις ότου αναλάβει το έργο αυτό το επίσημο ναζιστικό κράτος. Με τον ηγέτη αυτής της Ουκρανίας (Ποροσένκο) συναντήθηκε πρόσφατα ο Α. Τσίπρας και χαριεντίζεται μαζί του η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
2. Μια χούφτα ηλικιωμένων κομμουνιστών όχι μόνο δεν τρομοκρατούνται, αλλά και δεν υποχωρούν, ανταποδίδουν τα χτυπήματα, με γυμνά χέρια, ομπρέλες και πλαστικά κοντάρια γιαγιάδες και παππούδες υπερασπίζονται τα λάβαρά τους και τις ιδέες τους. Κάποιοι από αυτούς είναι αρκετά μεγάλοι για να έχουν ζήσει και τη ναζιστική εποχή. Η διαφορά με την "κοινή πάστα" ανθρώπων είναι εμφανής: Αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια, θάρρος, βαθιά πεποίθηση που δεν ξεριζώνεται. Επιβεβαιώνουν αυτό που λέει ο στίχος για τις ιδέες που είναι σαν τα καρφιά και όσο τις χτυπάς τόσο βαθύτερα ριζώνουν.
3. Οι περισσότεροι, νεότεροι, δυνατότεροι και με την ανοιχτή στήριξη του ουκρανικού κράτους, νεοναζί δεν μπορούν τελικά να διαλύσουν τους συγκεντρωμένους. Αποχωρούν, παίρνοντας μαζί τους τις σημαίες και τα λάβαρα που άρπαξαν και αφού έχουν ξαπλώσει στο έδαφος ανθρώπους που θα μπορούσαν να είναι παππούδες τους. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι είναι νέοι (όπως και στην περίπτωση της ελληνικής νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής) υπογραμμίζει την τραγικότητα της εποχής. Ο ναζισμός φαντάζει κάτι νέο και ο κομμουνισμός μια νοσταλγία για το παλιό.
πηγή
