Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης δεν ήταν ένας απλά βολεμένος πολιτικάντης στην "αριστερή" κυβέρνηση . Είχε δόσει στα νιάτα του μεγάλους αγώνες ενάντια στη δικτατορία με συνεπακόλουθο πολλές διώξεις από τη χούντα. Οι νεώτεροι του τον θαυμάζαμε και τον εκτιμούσαμε και ο πολιτικός του λόγος είχε ιδιαίτερη βαρύτητα.
Στη μεταπολίτευση συνέχισε να αγωνίζεται με ιδεολογική συνέπεια.
Όμως, τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
Νομίζει, ότι εξακολουθεί να είναι αγωνιστής ενώ ουσιαστικά ο βασιλιάς είναι τελείως γυμνός.
Ας το καταλάβει αυτό ο πρώην αριστερός αγωνιστής Τριαντάφυλλος και ας σταματήσει να προκαλεί με την άκαιρη παρουσία του τον κόσμο.
Η θέση του είναι στο μπουρδέλο της βουλής, παρέα με τα μνημονιακά τσιράκια, να ψηφίζει αντιλαϊκούς νόμους και όχι στις εκδηλώσεις μνήμης για παλιούς αγώνες του λαού και δικούς του.
Ένας παλιός του σύντροφος.
Παρακάτω μια μαρτυρία από το Facebook:...
Γιώργος Αλεξάτος
ΚΑΤΑΝΤΙΑ...
"Ούτε
τη φυλακή και την εξορία μας δεν σεβάστηκες, ρε!", φώναξε στον βουλευτή
του ΣΥΡΙΖΑ, Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, ένας ηλικιωμένος αγωνιστής της
αντιδικτατορικής Αντίστασης.
Έχοντας επιστρέψει από την Αθήνα, όπου ψήφισε τον ενταφιασμό λαϊκών
κατακτήσεων ενός αιώνα, ενώ έξω από τη Βουλή τα αφηνιασμένα στίφη των ένστολων χρυσαυγιτών, με εντολή της κυβέρνησης την οποία στηρίζει, μακέλευαν τον κόσμο που διαμαρτυρόταν, ο Μηταφίδης είχε το θράσος να εμφανιστεί σε εκδήλωση έξω από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, προς τιμή των δολοφονημένων εργατών του 1936. Αυτών που με το αίμα τους επέβαλαν την κοινωνική ασφάλιση, την οποία ο Μηταφίδης κατεδάφισε 70 χρόνια μετά.
κατακτήσεων ενός αιώνα, ενώ έξω από τη Βουλή τα αφηνιασμένα στίφη των ένστολων χρυσαυγιτών, με εντολή της κυβέρνησης την οποία στηρίζει, μακέλευαν τον κόσμο που διαμαρτυρόταν, ο Μηταφίδης είχε το θράσος να εμφανιστεί σε εκδήλωση έξω από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, προς τιμή των δολοφονημένων εργατών του 1936. Αυτών που με το αίμα τους επέβαλαν την κοινωνική ασφάλιση, την οποία ο Μηταφίδης κατεδάφισε 70 χρόνια μετά.
Βρέθηκα
εκεί, καθώς ακολουθούσε παρουσίαση βιβλίου μου, και ένιωσα την οργή του
κόσμου που φώναζε "ντροπή και αίσχος", αλλά και την χοντροπετσιά του
βουλευτή, που κηλίδωσε ανεξίτηλα τους αγώνες του στο αντιδικτατορικό και
κατόπιν στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Πόσο
πιο χαμηλά, για την είσπραξη της βουλευτικής αποζημίωσης; Πόσο πιο
κάτω, για να είναι αρεστός στους κύκλους των χορτάτων που επί δεκαετίες
τους πολεμούσε και τον μισούσαν;
