Πέρα από τις σοβαρότατες καταγγελίες του ίδιου και του συνηγόρου του για άδικη, αυθαίρετη κι εκδικητική καταδίκη, η υπόθεση του Γιώργου Μ., που οδεύει πια προς το Εφετείο, έχει κι άλλη μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πτυχή: στις 16 του μήνα για τα ίδια γεγονότα θα βρεθούν στο εδώλιο και οι αστυνομικοί εναντίον των οποίων οι διαδηλωτές έχουν προχωρήσει σε μήνυση.
Το χρονικό
Το 2010 η Αθήνα ζει μεγάλες διαδηλώσεις κι ολοένα εντεινόμενη αστυνομική βία. Σωματεία, πολιτικές νεολαίες, βουλευτές, δικηγόροι καταγγέλλουν:«Το νέο δόγμα που αναδύεται τον καιρό του ΔΝΤ συνοψίζεται στο “διαλύστε την πορεία με την πρώτη αφορμή, πνίξτε τους στα χημικά κι αν έχουμε να κάνουμε με μικρότερες ηλικίες, κλείστε κάθε δρόμο διαφυγής και κάντε προσαγωγές-συλλήψεις για να μην ξανατολμήσουν να βγουν στον δρόμο”».
Στις 15 Δεκεμβρίου τα συνδικάτα καλούν σε γενική απεργία. Ο Γιώργος Μ. είναι 22 χρόνων, φοιτητής στην ΑΣΠΑΙΤΕ και μέλος της κίνησης «Δικαίωμα».
Μετά τη λήξη της πορείας, η ομάδα αποφασίζει να πορευθεί προς το κτίριο της ΓΣΕΕ. Στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ιουλιανού οι διαδηλωτές αντιλαμβάνονται πως δικυκλιστές της ομάδας ΔΕΛΤΑ και ΔΙΑΣ τους ακολουθούν. Διηγείται ο Γιώργος Μ.:
«Το μπλοκ ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας ειρηνικό και ουδέποτε προκάλεσε επεισόδια. Αυτοί επέλεξαν να διέλθουν μέσα από το μπλοκ διαλύοντας την πορεία με κίνδυνο να τραυματίσουν μέλη της κίνησης.
Ενα μηχανάκι της ομάδας ΔΕΛΤΑ με δύο επιβαίνοντες μου επιτέθηκε εντελώς απρόκλητα και με έριξε κάτω. Η επίθεση ήταν συντονισμένη και είχε προαναγγελθεί λίγα δευτερόλεπτα πριν. Είπαν ότι έχουν εντολή να μας διαλύσουν».
Οι κατηγορίες
Ενώ ο Γιώργος Μ. είναι πεσμένος στο οδόστρωμα, άντρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ τον συλλαμβάνουν. Τον κατηγορούν για διακεκριμένη διατάραξη κοινής ειρήνης, πρόκληση επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά των αστυνομικών, αντίσταση κατά της αρχής, οπλοφορία και οπλοχρησία (σ.σ. ως όπλο οι αστυνομικοί θεώρησαν... τη σημαία που κρατούσε), διακεκριμένη φθορά πράγματος που χρησιμεύει στο κοινό όφελος (σ.σ. αστυνομική μοτοσυκλέτα).Ολα αυτά με το επιβαρυντικό στοιχείο ότι είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του (σ.σ. θεωρούνταν κακούργημα, επέφερε κίνδυνο προφυλάκισης και ποινή κάθειρξης έως και 10 χρόνια).
Εντέλει, το βούλευμα κρίνει ότι υπάρχουν ενδείξεις μόνο για τρία πλημμελήματα (διατάραξη κοινής ειρήνης, απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης, αντίσταση κατά της αρχής), διαπιστώνοντας ότι ο Γιώργος Μ. δεν είχε καλυμμένα χαρακτηριστικά, ενώ κρίνει πως η σημαία δεν αποτελεί όπλο και οι μηχανές της αστυνομίας δεν είναι πράγμα που χρησιμεύει στο κοινό όφελος.
Μετά από πολλές αναβολές, η δίκη του έγινε στις 10 Οκτωβρίου και τότε ο Γιώργος Μ. εισέπραξε τρία χρόνια χωρίς αναστολή, χωρίς ελαφρυντικά, χωρίς καμία αναγνώριση του πρότερου έντιμου βίου και του λευκού ποινικού μητρώου.
Ο συνήγορος
«Η καταδίκη του Γ.Μ. δεν είναι απλά άδικη, είναι η αποθέωση της δικαστικής αυθαιρεσίας» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο συνήγορός του, Κώστας Παπαδάκης. «Σε μία χρονική περίοδο που τα δικαστήρια κατακλύζονται από εκκρεμείς δίκες συλληφθέντων διαδηλωτών της περιόδου των αντιμνημονιακών διαδηλώσεων η δικαστική εξουσία ορθώνει το ανάστημά της εκδικητικά δείχνοντας ότι το βαθύ κράτος είναι εδώ.»Νομιμοποιεί την αστυνομική βία, εκλαμβάνει ως ανεπίδεκτες αμφισβήτησης τις ενοχοποιητικές καταθέσεις των αστυνομικών και συχνά φιλοδοξεί να συνεχίζει το έργο της καταστολής τους. Δεν είναι μόνο τα μνημόνια που δεν σκίστηκαν.
»Είναι και η πολλαπλή κρατική βία και αυθαιρεσία που περιγελά αυτούς που νόμισαν ότι θα τη διαχειριστούν και εξακολουθεί να απειλεί δικαιώματα και ελευθερίες. Να μην υποκύψουμε άλλο σε αυταπάτες και επανάπαυση».
efsyn.gr
