Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

Ο χριστιανισμός και η κοινωνική χειραφέτηση

Posted by ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ Τρίτη, Δεκεμβρίου 20, 2016
Ειδοποιό και πλέον σημαντικό στοιχείο του χριστιανισμού αποτελεί το πρόταγμα....της απροϋπόθετης - καθολικής αγάπης. Η αγάπη προς τον πλησίον, ως απόρροια της αγάπης προς το θεό,συνιστά ύψιστη εντολή, η οποία αποκτά την πιο δραματική εκδοχή της στην απαίτηση της αγάπηςπρος τον εχθρό.

Η έμφαση στην....
αγάπη συνδέεται με την προσπάθεια αντιμετώπισης ενός κόσμουγενικευμένης εχθρότητας. Ο χριστιανισμός, ως κληρονόμος της ιουδαϊκής παράδοσης και τηςμυθολογικής αναφοράς στην έξοδο των πρωτόπλαστων από τον παράδεισο, διαφυλάσσει τη μακρινή ανάμνηση της επώδυνης καταστροφής με τη γένεση της ταξικής κοινωνίας των αρχικά άμεσων – φυσικών δεσμών των ανθρώπων προς αλλήλους και προς τη φύση εντός της κοινότητας του γένους.Συνάμα, ο χριστιανισμός αποτέλεσε ιδιότυπη διαμαρτυρία ενάντια στην κατάστασηαποξένωσης στην οποία βρίσκονται εγκλωβισμένοι οι εκπεσόντες άνθρωποι, υποσχόμενος τηλύτρωση από αυτή στο πλαίσιο του θείου σχεδίου μυστηριακής σωτηρίας του κόσμου.

Η μεταφυσική προοπτική της βασιλείας των ουρανών, της ριζικής ανακαίνισης της ανθρώπινης ύπαρξης, συγκροτεί μιαν ουτοπία απόλυτης κλίμακας, εντός της οποίας οι άνθρωποι διαμέσου τηςπαρέμβασης θείων δυνάμεων επιτυγχάνουν όλα αυτά που είναι ανέφικτα βάσει των δικών τους – αναπόδραστα περιορισμένων φυσικών και κοινωνικών δυνάμεων: οριστική νίκη επί του θανάτου,της αμαρτίας, της αποξένωσης και της αδικίας.Όπως σε κάθε θρησκεία έτσι και στο χριστιανισμό η μορφή του θείου (το οποίο στηφαντασιακή συγκρότησή του τοποθετείται πάνω από κάθε χωροχρονικό περιορισμό και αποκτάαπόλυτη υπεροχή έναντι του φυσικού κόσμου) λειτουργεί ως εγγύηση της ικανοποίησης των πλέονσημαντικών-υπαρξιακών αναγκών των ανθρώπων.Το στοιχείο αυτό της απόλυτα εγγυημένης και ολοκληρωτικής λύτρωσης που επαγγέλλεται οχριστιανισμός προσδίδει ψυχική δύναμη στον πιστό, ο οποίος θα πρέπει να συνεχίσει να ζει σε ένακόσμο αποξένωσης και αδικίας.

Γι’ αυτό και, όπως σημειώνει ο Μαρξ, η θρησκεία ως «αναστεναγμόςτου καταπιεζόμενου πλάσματος» και «καρδιά ενός άκαρδου κόσμου» λειτουργεί συνάμα και ως«όπιο του λαού».Σε αυτή την ιδιότητα της απόλυτης ουτοπίας συνίσταται και το ισχυρό αντικομφορμιστικόστοιχείο του χριστιανισμού. Ο χριστιανός διακατέχεται από τη βεβαιότητα ότι η αυθεντική ζωή τονπεριμένει σε ένα μεταφυσικό μέλλον και ότι η σωτήρια προοπτική της υπάρξεώς του βρίσκεται σταχέρια του πανάγαθου θεού.

Η πεποίθηση αυτή του επιτρέπει να αντιμετωπίζει με ψυχικό σθένος καιενίοτε να αμφισβητεί ενεργά θεσμούς και εξουσίες, οι οποίες, παρά τα μέσα εξαναγκασμού πουδιαθέτουν, φαντάζουν ασήμαντες και ανίσχυρες μπροστά στον αρωγό των ταπεινών καικαταφρονεμένων θεό -παντοκράτορα.Όχι τυχαία, σε συγκεκριμένες ιστορικές περιπτώσεις, όπως στα κινήματα των αγροτών τουόψιμου Μεσαίωνα, τα προτάγματα των αγώνων για κοινωνική χειραφέτηση ενδύθηκαν τονιδεολογικό μανδύα ριζοσπαστικών εσχατολογικών και εξισωτικών ερμηνειών του χριστιανισμού.Αν όμως η ριζοσπαστική διάσταση της χριστιανικής ουτοπίας προκύπτει από τον απόλυτα υπερβατικό χαρακτήρα της, από το γεγονός ότι ο τελικός σκοπός της βρίσκεται διαρκώς πέραν τωνοποιωνδήποτε ιστορικά συγκεκριμένων οικονομικών και κοινωικο-πολιτικών καταστάσεων, στονίδιο ακριβώς υπερβατικό χαρακτήρα οφείλεται και ο ισχυρότατος κομφορμισμός που τη διακρίνει
  • Blogroll

  • Blog Archive