Μετάφραση:Αργυρώ Μπρατσιώτη, Οδοντίατρος, Κίνημα Δεν Πληρώνω
'FGM happened to me in white, midwest America'
A Christian doctor removed my clitoris when I was three years old as a ‘cure’ for masturbation, writes Renee Bergstrom
Το 1947, όταν ήμουν 3 ετών, ένας γιατρός μου αφαίρεσε την
κλειτορίδα. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων (FGM= Female genital mutilation ) είναι κατά κύριο λόγο
συνδεδεμένος με Αφρικανικές κουλτούρες και μη χριστιανικές θρησκείες. Ο δικός
μου ακρωτηριασμός, όμως, έγινε στη λευκή μεσοδυτική Αμερική. Έλαβε χώρα σε μια
εκκλησιαστική κλινική, που χρησιμοποιούσε νυστέρι σε κορίτσια, που
αυτοϊκανοποιούνταν. Θυμάμαι τον ανυπόφορο πόνο και το αίσθημα προδοσίας.
Μου
είπαν να μη μιλάω για αυτό, αλλά το μυστικό, που κράτησα, σήμαινε, ότι θα έμενα
μόνη με τις απορίες, που είχα κατά την εφηβεία. Τι μου έλειπε; Πώς θα ήταν να
είμαι ολόκληρη, πλήρης;
Στα 15 συμβουλεύτηκα ένα γιατρό σχετικά με την αίσθηση
τραβήγματος, που μου προκαλούσε ο ιστός της ουλής. Εν αγνοία μου, πήγα στην
ίδια κλινική, όπου είχε γίνει η κλειτοριδεκτομή και ο γιατρός με ταπείνωσε
δίνοντάς μου ένα φυλλάδιο με τίτλο «Η αμαρτία της αυτοϊκανοποίησης».
Το πρώτο μου παιδί κι εγώ θα μπορούσαμε να έχουμε πεθάνει.
Μια σχεδόν καθολική επίπτωση της κλειτοριδεκτομής είναι ....
η δυσκολία στον τοκετό. Εγώ, όπως και πολλές γυναίκες παγκοσμίως, δε γνώριζα, ότι ο ουλώδης ιστός δεν έχει ελαστικότητα. Ήθελα να έχω τις αισθήσεις μου για να ζήσω την εμπειρία του τοκετού, αλλά ο μαιευτήρας μου έκανε κατόπιν αναισθησίας μια εκτεταμένη περινεοτομή, η οποία έκανε καιρό να επουλωθεί. Ήταν συμπονετικός και έπαθε σοκ, όταν άκουσε πώς δημιουργήθηκε η ουλή.
Μια σχεδόν καθολική επίπτωση της κλειτοριδεκτομής είναι ....
η δυσκολία στον τοκετό. Εγώ, όπως και πολλές γυναίκες παγκοσμίως, δε γνώριζα, ότι ο ουλώδης ιστός δεν έχει ελαστικότητα. Ήθελα να έχω τις αισθήσεις μου για να ζήσω την εμπειρία του τοκετού, αλλά ο μαιευτήρας μου έκανε κατόπιν αναισθησίας μια εκτεταμένη περινεοτομή, η οποία έκανε καιρό να επουλωθεί. Ήταν συμπονετικός και έπαθε σοκ, όταν άκουσε πώς δημιουργήθηκε η ουλή.
Δυστυχώς, δεν ήταν πλέον διαθέσιμος στους δυο επόμενους
τοκετούς μου και ο επόμενος με είδε σαν επιστημονικό πείραμα. Ένας άλλος
χειρουργός προσφέρθηκε να αφαιρέσει μια από τις θηλές μου και να δημιουργήσει
μια ψεύτικη κλειτορίδα. Βρήκα αποκρουστικές και τις δυο προτάσεις και αρνήθηκα.
Η δυσάρεστη κατάσταση συνεχίστηκε για 50 χρόνια, μέχρι να απομακρυνθεί η ουλή
κατά την εμμηνόπαυση.
ΣΥΓΧΩΡΩ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΞΕΧΝΩ
Δεν έχω πλέον στο σώμα μου αυτό που μου υπενθύμιζε όσα
έγιναν. Έχω συγχωρέσει όσους ενεπλάκησαν στην ιστορία. Όμως, συγχωρώ δε σημαίνω
ξεχνώ. Σήμερα, εργάζομαι με γυναίκες, που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των
γεννητικών τους οργάνων. Μαζί με τη φίλη μου, Filsan Ali, φτιάξαμε ένα φυλλάδιο
για Σομαλές εγκύους, που έχουν υποστεί αγκτηριασμό (*η πιο βάρβαρη από τις
τρεις τεχνικές ακρωτηριασμού). Είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να παροτρύνει τις
γυναίκες να συζητήσουν το θέμα της ουλής με τους γιατρούς τους και να αποφύγουν
τις περιττές καισαρικές τομές.
Ώθηση για να γράψω για όλα αυτά μου έδωσε το ενδιαφέρον μου
σχετικά με το αυξανόμενο μίσος και την έλλειψη σεβασμού, που δείχνουν στη
γυναίκα άλλες κουλτούρες και θρησκείες, λες και οι χριστιανοί στις ΗΠΑ είναι
άμεμπτοι.
Η κλειτοριδεκτομή δεν είναι η ντροπή μου, είναι η ιστορία
μου. Είδα τις χριστιανικές θρησκείες να δηλώνουν, ότι ο αυνανισμός είναι
αμαρτία, κάποιους «χριστιανούς ηγέτες και γιατρούς» να προτείνουν περιτομή για
λόγους πρόληψης της αμαρτίας, γιατρούς να εφαρμόζουν την πρακτική και την
Αμερικανική κουλτούρα μας πρώτα να αποδέχεται αυτή τη μορφή σεξουαλικής
κακοποίησης και μετά, να αρνείται, ότι συνέβη.
Η δύναμή μου οφείλεται στην αγάπη και το σεβασμό, που μου
έδειξε ο άντρας μου, η οικογένειά μου και πολλοί άνθρωποι από όλο τον κόσμο,
που μου έδειξαν αλληλεγγύη κατά το θεραπευτικό μου ταξίδι.
ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
Πριν 30 χρόνια περίπου, ζωγράφισα μια εικόνα μιας γυναίκας
που πετάει ελεύθερη από κάθε καταπίεση και κακοποίηση. Λίγο αντιλαμβανόμουν,
ότι ο καλλιτέχνης μέσα μου δήλωνε την παρουσία του.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, σε μια γκαλερί στην
Ελβετία, είδα το άγαλμα ενός άνδρα, που ήταν ίδιος ο αδερφός μου, ο Phil, που πέθανε, ενώ
σπούδαζα στο κολλέγιο. Η μεγάλη θλίψη άνοιξε για μένα μια πύλη για να πενθήσω
άλλη μια μεγάλη απώλεια. Ένιωσα ότι αυτό το άγαλμα ήταν ένα ξεκάθαρο σημάδι,
μια ευλογία, αν θέλετε, για την προσπάθεια που έπρεπε να ξεκινήσω για την εξάλειψη του ακρωτηριασμού των γυναικείων
γεννητικών οργάνων.
Η επιθυμία μου είναι να γίνει γνωστή η χώρα μας για τη
συμπόνια και τη δίκαιη μεταχείριση προς τους ανθρώπους, που υπέφεραν και
συνεχίζουν να υποφέρουν. Το όνειρό μου για τον κόσμο είναι να σταματήσουν οι
ακρωτηριασμοί στις κουλτούρες, που τους εφαρμόζουν και να μπορέσουν παντού οι
γυναίκες να νιώσουν την πληρότητα, για την οποία τις προόρισε ο Δημιουργός.
Ελπίζω, ότι μπορούμε να απελευθερωθούμε από την καταπίεση και την κακοποίηση.
Στα 72 μου, εγώ, η Renee
η καλλιτέχνης, ενισχύω με τη φωνή μου όλους αυτούς, που έχουν υπερβεί την
κοινωνική και πολιτιστική καταπίεση, που δέχονταν για να σωπάσουν.
ΠΗΓΗ: The Guardian
