Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Απολυμένοι Τούρκοι ακαδημαϊκοί παραδίδουν διαλέξεις στους δρόμους

Posted by ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΡΑΤΣΙΩΤΗ Παρασκευή, Μαρτίου 31, 2017
Μια ομάδα Τούρκων ακαδημαϊκών της αντιπολίτευσης που απολύθηκε υπό τις συνθήκες της αμφιλεγόμενης κατάστασης έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία βρήκε τρόπο για να αντεπιτεθεί σε όλο αυτό. Σε μια προσπάθεια περιφρόνησης, οι ακαδημαϊκοί διοργανώνουν τις...
«ακαδημίες των δρόμων» σε πάρκα σε όλη την πρωτεύουσα, την Άγκυρα.

Η τουρκική κυβέρνηση έχει εξαπολύσει πόλεμο για την καταστολή των πολιτικών αντιπάλων της από τότε που η απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου του 2016 απέτυχε να εκτοπίσει τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Σύμφωνα με την καταγραφή επίσημων στοιχείων από την ιστοσελίδα της αξιωματικής αντιπολίτευσης Turkey Purge, 7.316 ακαδημαϊκοί απολύθηκαν από τα τουρκικά πανεπιστήμια.

Ορισμένοι από τους συλληφθέντες κατηγορούνται για το ότι ανήκουν στο κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν, του μουσουλμάνου κληρικού που μένει στις ΗΠΑ και για τον οποίο ο Πρόεδρος Ερντογάν πιστεύει ότι ήταν πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος. Άλλοι ακαδημαϊκοί απολύθηκαν – ή ακόμα φυλακίστηκαν – λόγω του ότι υπέγραψαν το αίτημα ειρήνης με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK), μία απαγορευμένη μαχητική ομάδα που αγωνίζεται κατά των τουρκικών δυνάμεων στα νοτιοανατολικά της χώρας εδώ και δεκαετίες. Πολλοί από αυτούς τους «ακαδημαϊκούς για την ειρήνη» έχουν εγκαταλείψει τη χώρα αφού κατηγορήθηκαν ότι έχουν σχέσεις με τρομοκράτες.

Μερικοί καθηγητές, όπως ο αυτόπτης μάρτυράς μας, αποφάσισαν να μείνουν και να παλέψουν την απολυταρχία του Ερντογάν. Οι επιλογές τους είναι περιορισμένες. Οι διαδηλώσεις έχουν απαγορευτεί σε συνθήκες κατάστασης έκτακτης ανάγκης που κηρύχθηκε μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου.

Μια λύση είναι να παραδίδουν διαλέξεις σε καφετέριες και δημόσια πάρκα. Με αυτόν τον τρόπο, οι καθηγητές ελπίζουν να αναζωπυρώσουν το επαναστατικό, προοδευτικό πνεύμα που πυροδοτήθηκε στις διαδηλώσεις του 2013. Εκείνη τη χρονιά χιλιάδες άνθρωποι πήγαν στο Gezi Park, στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, για να αντιταχθούν στην όλο και πιο αυταρχική διακυβέρνηση του Ερντογάν.



«Εμείς είμαστε το πανεπιστήμιο»

Ο 32χρονος Yasin Durak είναι συνιδρυτής των «ακαδημιών των δρόμων». Έχει διδακτορικό στην κοινωνιολογία και εργαζόταν ως βοηθός έρευνας στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, προτού απολυθεί επειδή υπέγραψε το αίτημα ειρήνης.

«Είμαι ένας από τους ακαδημαϊκούς για την ειρήνη. Επειδή επιθυμούσα να σταματήσει ο πόλεμος, κατηγορήθηκα ότι συνεργάζομαι με τρομοκράτες. Το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας με μετέφερε σε ένα άλλο ίδρυμα τον Απρίλιο του 2016. Τελικά παραιτήθηκα γιατί δεν αισθανόμουν ασφαλής. Επί του παρόντος είμαι το αντικείμενο πέντε ερευνών, οι οποίες θεωρητικά «προσβάλλουν τον πρόεδρο»- και όλα αυτά εξαιτίας ενός άρθρου στο οποίο διατύπωσα την αναλογία μεταξύ του Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν και ενός δράκου.

Σήμερα οι φίλοι μου και εγώ οργανώνουμε τις «ακαδημίες των δρόμων» δύο φορές το μήνα. Στην αρχή μερικοί από τους άλλους «ακαδημαϊκούς της ειρήνης» μας είπαν: «Είναι αδύνατο, θα συλληφθείτε στο πρώτο μάθημα που θα παραδώσετε». Αλλά τώρα προετοιμάζουμε το όγδοο μάθημα.

 «Θέλουμε να μιλήσουμε στις εργατικές τάξεις»

Είδαμε την ιρανική ταινία «Blackboards» [μια ταινία του 2000 σχετικά με πλανόδιους Κούρδους καθηγητές που κουβαλούν τους πίνακές τους σε μικρά χωριά για να βρουν μαθητές] και αμέσως αποφασίσαμε να αγοράσουμε έναν μεγάλο πίνακα και να οργανώσουμε το πρώτο μάθημα στις 4 Δεκεμβρίου 2016 στο πάρκο Kuğulu. Είπαμε στους εαυτούς μας: «Εμείς είμαστε το πανεπιστήμιο. Θα κάνουμε το ίδιο παντού». Παραδώσαμε διαλέξεις σε όλη την Άγκυρα από το κέντρο έως τις εργατικές συνοικίες στα προάστια.

Αλλάζουμε πάντα την τοποθεσία επειδή θέλουμε να προσεγγίσουμε τις εργατικές τάξεις. Άνθρωποι από κάθε γειτονιά έρχονται να μας δουν, συζητάμε και πάντα τα πάμε καλά. Πριν από αυτό πίστευαν ότι είμαστε τρομοκράτες, καθώς τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλουν πάντα την οπτική γωνία της κυβέρνησης.

Για εμάς, το να μοιραζόμαστε γνώση σε δημόσια πάρκα είναι πολύ σημαντικό. Στην Τουρκία ο κόσμος συνδέει τα πάρκα με τις διαδηλώσεις στο πάρκο Γκεζί. Το 2013 άνθρωποι από κάθε γειτονιά συγκεντρώθηκαν στα τοπικά πάρκα για να ανταλλάξουν ιδέες σχετικά με το πώς θα άλλαζαν τον κόσμο. Τίποτα όμως δε συνέβη από τότε, έτσι αυτές οι «ακαδημίες των δρόμων» φαίνεται να είναι καλές για τους ανθρώπους.



«Η αστυνομία δεν μας ενοχλεί»

Στις 12 Φεβρουαρίου, ύστερα από ένα κύμα συλλήψεων και απολύσεων, περισσότεροι από 300 άνθρωποι ήρθαν για να ακούσουν μια διάλεξη που έδωσε η  Sevilay Çelenk. Το θέμα ήταν «αντισταθείτε με ιστορίες». Τότε τα μαθήματα κρατούσαν μόνο 15 λεπτά λόγω του κρύου στην Άγκυρα. Αλλά όταν η θερμοκρασία είναι πιο υψηλή, καθόμαστε περισσότερο.

Η αστυνομία ήρθε την πρώτη φορά αλλά δεν ξαναήρθε. Μας είπαν ότι οι διαδηλώσεις έχουν απαγορευτεί και απαντήσαμε ότι δεν διαδηλώνουμε. Από τότε, μας άφησαν στην ησυχία μας. Ωστόσο ακόμη φοβόμαστε. Και το γενικό αίσθημα καταπίεσης και φόβου που εξαπλώνουν οι αρχηγοί του κράτους δεν έχει φύγει ακόμη.

Κοιτώντας μπροστά, στόχος μας είναι να προωθήσουμε το έργο μας σε όλες τις πόλεις της Τουρκίας. Πρέπει να δείξουμε στους ανθρώπους ότι η κοινωνία που μας παρουσιάζει ο Ερντογάν δεν είναι αυτή που αρμόζει στην Τουρκία. Ο πολιτισμός μας είναι κοσμικός, προοδευτικός και ανεκτικός.

 «Πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα»

Ο Mustafa Kemal Coskun ήταν καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας. Απολύθηκε στις 7 Φεβρουαρίου επειδή υπέγραψε το αίτημα για ειρήνη. Έδωσε μια διάλεξη για την πάλη των τάξεων στις «ακαδημίες των δρόμων» στις 26 Φεβρουαρίου.

Σχεδόν 100 άτομα ήρθαν για να ακούσουν τη διάλεξη μου στο πάρκο Ethem Sarısülük. Δεν ήταν αυτό που είχα συνηθίσει καθώς το ακροατήριο δεν αποτελούταν μόνο από μαθητές. Υπήρχαν εργάτες, συνταξιούχοι και αξιωματούχοι. Είχα εκπλαγεί αλλά και εντυπωσιαστεί! Ειδικά εφόσον μιλούσα για τη χρήση της πάλης των τάξεων ως τρόπου κατανόησης του κόσμου.

Με φοβίζει η πολιτική καταπίεση, όπως και όλους. Είναι ανθρώπινο. Αλλά είμαι πεπεισμένος ότι δεν πρέπει να ενδώσουμε, πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε. Αν δεν το κάνουμε, έχουμε ήδη χάσει.

















nostimonimar
  • Blogroll

  • Blog Archive