Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Είναι οι αιώνια σκλαβωμένες μητέρες

Posted by ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ TΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ Κυριακή, Μαΐου 14, 2017
Είναι οι αιώνια σκλαβωμένες μητέρες.
Ζουν κάθε στιγμή μέσα στο φόβο, τον πόνο και την αγωνία.
Βιάζονται νόμιμα και κατ' εξακολούθηση κάθε χρόνο, όταν ο κτηνοτρόφος σε μια αγροτική ή βιομηχανική φάρμα θα χώσει το χέρι του μέσα στον κόλπο τους και θα αδειάσει μια σύριγγα με σπέρμα, προκειμένου να μείνουν έγκυες, αφού πρώτα κάνουν ηλεκτροπληξία στα γενετικά όργανα ενός αρσενικού ...
για να εκσπερματώσει.
 
Ακόμα και τους μήνες που μεγαλώνει το μωρό τους μέσα στα σπλάχνα τους, κακοποιούνται καθημερινά και με κάθε τρόπο, και σαν να ήταν αντικείμενα τοποθετούνται σε μηχανήματα που ρουφούν τις θηλές τους, πολλές φορές μέχρι να ματώσουν και να βγάζουν πύον και αίμα.

Μόλις γεννηθεί το μοσχαράκι, αν είναι αρσενικό συνήθως το σφάζουν, αφού η βιομηχανία γάλακτος χρειάζεται έναν πολύ μικρό αριθμό αρσενικών μόνο για το σπέρμα τους που χρησιμοποιείται για την τεχνητή γονιμοποίηση των αγελάδων.

Αν είναι θηλυκό θα έχει την ίδια μοίρα με τη μητέρα του.

Η ζωή τους τελειώνει στο σφαγείο στα 5-6 τους χρόνια, όταν ο οργανισμός τους καταρρέει από τις συνεχείς γέννες και τις συνθήκες διαβίωσης, δεν μπορούν πλέον να παράγουν γάλα και η βιομηχανία γάλακτος τις θεωρεί άχρηστες.

Πηγή  Πέτρος Τσιλιγιάννης


Μέχρι να δικαιωθούν όλες οι μητέρες

του Χρήστου Γεωργιάδη
Picture
Για τις μητέρες που δε γιορτάζουν ποτέ.
Για τις μητέρες που δεν μεγάλωσαν τα παιδιά τους.
Για τις μητέρες που στερήθηκαν την απόλυτη αξία: τη μητρότητα
Γι αυτές τις μητέρες και τα παιδιά τους είναι γραμμένο το βιβλίο «Το γάλα των παιδιών και άλλα διηγήματα» και είναι αφιερωμένο σε κάθε μητέρα.

Στο βιβλίο η μητρότητα έχει εξέχουσα θέση αφού είναι το θέμα τριών διηγημάτων και έμμεσα και των υπόλοιπων.

Στο ομώνυμο διήγημα της συλλογής, η Στέλλα, μια εκ των ηρώων της ιστορίας και μητέρα δύο παιδιών, εκτίθεται στο δράμα δισεκατομμυρίων μη ανθρώπινων μητέρων.

Στην απεγνωσμένη προσπάθειά της να εξασφαλίσει γάλα για τα παιδιά της, «το γάλα των παιδιών», φτάνει στην επίγνωση ότι το ζωικό γάλα είναι το γάλα μιας άλλης μητέρας και άρα κάτι που «δεν μπορεί να πουληθεί ούτε να αγοραστεί».

Για πρώτη φορά στη ζωή της κατανοεί στο πλήρες εύρος της και βάθος της την έννοια της μητρότητας.
Καταλαβαίνει με πόνο καρδιάς ότι ποτέ άλλοτε στα χρονικά του πλανήτη η πρωταρχική αυτή αξία δεν ήταν σε τέτοιο διωγμό όσο είναι σήμερα.

Σε έναν κόσμο υποθετικά «πολιτισμένο» κατακλυζόμαστε από την ύβρη προς τη μητρότητα με την καθιέρωση ως «προϊόντων» των αναπαραγωγικών εκκρίσεων των ζώων όπως το γάλα και τα αυγά.

Δεκάδες δισεκατομμύρια αισθανόμενα όντα καταπιέζονται επειδή είναι θηλυκά και έχουν την ικανότητα της αναπαραγωγής και της δημιουργίας νέας ζωής. 
Αυτή η ευχή της Φύσης έγινε κατάρα για τα μη ανθρώπινα ζώα μέσα στο πλαίσιο της εκμετάλλευσης. 

Όταν όμως η αλήθεια κατακλύσει με τη λυτρωτική της δύναμη την συνείδηση, αυθόρμητα επέρχεται η ρήξη με το παρελθόν της αποσύνδεσης. Και τότε, όπως λέει η Στέλλα, αναδύεται η επιθυμία «να τιμήσουμε αληθινά τη μητρότητα και να ξανασυνδεθούμε αληθινά με τα παιδιά μας και με όλες τις άλλες μητέρες και τα μωρά τους ώστε να έχουν τα αυτονόητα, αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν».

Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν
από τα DOWNLOADS  του παρόντος ιστοχώρου:  ecologotexnia.weebly.com
 
 
Κάθε χρόνο τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, εκατομμύρια γυναίκες στη Γιορτή της Μητέρας δέχονται δώρα και εκφράσεις αγάπης από τα παιδιά τους. Για κάθε παιδί η μητέρα είναι συνώνυμη με την αγάπη, την προστασία, την τρυφερότητα και τη φροντίδα. Όμως την ίδια ημέρα τρισεκατομμύρια άλλες γυναίκες, ακόμη και αν μπορούσαν, δε θα είχαν κανέναν απολύτως λόγο να γιορτάσουν.

Πώς να γιορτάσουν αυτές οι γυναίκες που βιάζονται νόμιμα και κατ' εξακολούθηση κάθε χρόνο, όταν ο κτηνοτρόφος σε μια αγροτική ή βιομηχανική φάρμα θα χώσει το χέρι του μέσα στον κόλπο τους και θα αδειάσει μια σύριγγα με σπέρμα, από κάποιο βιασμένο αρσενικό προκειμένου να μείνουν έγκυες;

Πώς να γιορτάσουν αυτές οι γυναίκες που σε όλη τους τη ζωή, ακόμα και τους μήνες που μεγαλώνει το μωρό τους μέσα στα σπλάχνα τους, κακοποιούνται καθημερινά και με κάθε τρόπο, και σα να ήταν αντικείμενα τοποθετούνται σε μηχανήματα που ρουφούν τις θηλές τους, πολλές φορές μέχρι να ματώσουν και να βγάζουν πύον και αίμα;

Πώς να γιορτάσουν αυτές οι γυναίκες που λίγο μετά τη γέννηση του μωρού τους, τους το έκλεψαν, στερώντας τους το δικαίωμα να το ταΐσουν και να το φροντίσουν, κλαίγοντας και παλεύοντας για να μην τους το πάρουν; Που κάθε παιδί που γέννησαν και δε χάρηκαν ποτέ, είτε σφάχτηκε ενώ ήταν μόλις λίγων εβδομάδων είτε κατέληξε στην ίδια τύχη με τις ίδιες;

Σίγουρα αυτές οι γυναίκες έχουν κάθε λόγο να θρηνούν και όχι να γιορτάζουν. Γιατί έζησαν μια θλιβερή ζωή, στην οποία εξαναγκάστηκαν να κάνουν πράγματα που δεν ήθελαν, και που έληξε σύντομα σ' ένα σφαγείο, όταν άρχισαν να μην αποφέρουν πια μεγάλο κέρδος στον άνθρωπο που τις εκμεταλλευόταν. Και όλα αυτά γιατί υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να τρώνε όσα βγαίνουν από τα κορμιά τους.

Κάθε κομμάτι τυρί, κάθε ποτήρι γάλα, κάθε αυγό που καταναλώνετε σημαίνει ότι πληρώσατε για να υποστεί εκμετάλλευση, να κακοποιηθεί και τελικά να δολοφονηθεί μια γυναίκα. 
Όπως είναι παράλογο, βάρβαρο και άδικο το να σκοτώσει κάποιος τα κουτάβια ενός σκυλιού για να το αρμέξει και να πιεί σκυλίσιο γάλα, άλλο τόσο παράλογο, βάρβαρο και άδικο είναι όταν το ίδιο γίνεται σε αγελάδες, κατσίκες, κότες και οποιοδήποτε ζώο. 
Μπορείς να σταματήσεις την αδικία.  

Πληροφορίες από την εκδήλωση: 

Διαμαρτυρία Για Την Απαξίωση Της Μητρότητας Στα Μη Ανθρώπινα Ζώα
Διοργανωτής: Vegan For Life Greece
 
 
 
Πόσο Δυνατά Θα Ούρλιαζες Αν Κάποιος Σου Έκλεβε Το Νεογέννητο Μωρό Σου? (Βίντεο)
 
 

 
                                                                                  ....
 
 
 
  • Blogroll

  • Blog Archive