ΤΑΥΡΟΜΑΧΙΕΣ: Κάθε χρόνο 250.000 ταύροι βασανίζονται άγρια πριν δολοφονηθούν ~ Κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

ΤΑΥΡΟΜΑΧΙΕΣ: Κάθε χρόνο 250.000 ταύροι βασανίζονται άγρια πριν δολοφονηθούν

Posted by ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ TΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΑΣ Τρίτη, Ιουλίου 11, 2017

Ταύρος ευρισκόμενος σε άμυνα σκότωσε τον επίδοξο δολοφόνο του

Άδοξο τέλος είχε η προσπάθεια ταυρομάχου και της ομάδας του να δολοφονήσουν έναν ακόμη αθώο ταύρο στην πόλη Αιρ συρ λ’ Αντούρ στη νοτιοδυτική Γαλλία.

Ο πρωταθλητής ταυρομάχος Ιβάν Φαντίνο ήταν κατά συρροή 
δολοφόνος ανυποψίαστων ταύρων. Οδηγήθηκε άμεσα σε νοσοκομείο όπου 
διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Τα στοιχεία του ταύρου δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα.

Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει τη στιγμή της επίθεσης του ταυρομάχου στον ανυποψίαστο ταύρο, αλλά και την ηρωική άμυνα του τελευταίου απέναντι στον επίδοξο δολοφόνο του. (infowar)

Ταύροι – τα κύρια θύματα των ταυρομαχιών

Κάθε χρόνο 250.000 ταύροι βασανίζονται και δολοφονούνται με τους πιο ειδεχθείς και βάρβαρους τρόπους ...
σε αρένες θανάτου, κυρίως στην Ισπανία, αλλά και σε άλλες χώρες προκειμένου οι άνθρωποι να καλύψουν τα σαδιστικά τους ένστικτα - όπως ακριβώς κατά την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ρίχνονταν σε παρόμοιες αρένες λιοντάρια, άνθρωποι και άλλα ζώα.
Από τότε έχουν περάσει πάνω από χίλια πεντακόσια χρόνια και ο σαδισμός του ανθρώπου παραμένει απαράλλακτος.

Από τη στιγμή που θα ρίξουν τον Ταύρο στην αρένα, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα για αυτόν να επιζήσει. Ίσως σου φαίνεται αδιανόητο πως τα πλήθη των ανθρώπων ικανοποιούνται και θεωρούν διασκέδαση την αργή, σαδιστική και βάναυση δολοφονία ενός ζώου, που δεν έχει βλάψει κανέναν.

Και είναι πράγματι απίστευτο, πως κάποιος που διαθέτει έστω στοιχειώδη συμπόνια να χαίρεται και να ψυχαγωγείται με το βασανισμό ενός ζώου!

Ο ταύρος από τη φύση του είναι ένα ήσυχο ζώο. Η μόνη περίπτωση που θα χρησιμοποιήσει βία, θα είναι για να επιτεθεί σε κάποιον άλλο ταύρο, για την κυριαρχία ανάμεσα στο κοπάδι ή προκειμένου να διεκδικήσει το ταίρι του, σε περίοδο ζευγαρώματος.

Στην αρένα όμως ο ταύρος είναι επιθετικός και πάρα πολύ θυμωμένος. Αυτό οφείλεται στο ότι έχουν προηγηθεί αρκετά, προτού τον ρίξουν στη αρένα.

Θα περάσει τις τελευταίες ημέρες πριν τον αγώνα μέσα σε ένα σκοτεινό κελί, όπου θα του δώσουν πολλά φάρμακα, όπως καθαρτικά, έτσι ώστε να αποδυναμωθεί.

Η προετοιμασία που γίνεται στον ταύρο, πριν βγει στην αρένα, επιδεινώνουν σε ακραίο βαθμό, τις αντοχές και τη δύναμη του ταύρου: θα του κλείσουν τα αυτιά με εφημερίδες, θα του βάλουν βαζελίνη στα μάτια για να μη βλέπει καθαρά, θα του γεμίσουν τη μύτη με βαμβάκι για να αναπνέει με δυσκολία.

Στο τέλος θα του καρφώσουν μια μεγάλη βελόνα στα γεννητικά του όργανα και θα του απλώσουν καυστικό διάλυμα στα πόδια του για δύο λόγους: πρώτον, για να χάνει την ισορροπία του και δεύτερον, για να μην μπορεί να κάτσει κάτω από τους αφόρητους πόνους.
Στην ουσία το ζώο είναι καταδικασμένο, πολύ προτού βγει στην αρένα και ξεκινήσουν να το εξαντλούν σωματικά, οι βοηθοί του ταυρομάχου.

Όταν ανοίγει η πόρτα του κελιού του τρέχει απεγνωσμένα προς το φως, νομίζοντας πως θα ελευθερωθεί από τα βάσανά του.

Δεν ξέρει πως πηγαίνει προς τους δολοφόνους του και προς έναν όχλο ανθρώπων που θα ζητωκραυγάζουν με τα βασανιστήρια του.

Με την είσοδό του στην αρένα, ο ταύρος αντιμετωπίζει τους λεγόμενους picadors.
Οι συγκεκριμένοι άνδρες είναι πάνω σε άλογα και έχουν σαν σκοπό να εξαντλήσουν εντελώς το ήδη αποδυναμωμένο ζώο.
Αυτό το πετυχαίνουν βυθίζοντάς στους μύες του λαιμού του τις λεγόμενες pica, ξύλινες λόγχες δηλαδή, με μεταλλικό άκρο, μήκος περίπου 15 με 20 εκατοστά και 5 εκατοστά πάχος.
Μόλις οι pica καρφωθούν στον λαιμό του ταύρου, οι έφιπποι ταυρομάχοι θα τις στρίψουν με δύναμη, ώστε να εμφανιστεί μια μεγάλη ανοιχτή πληγή γύρω από κάθε pica. Ως εκ τούτου ο ταύρος αρχίζει να αιμορραγεί ακατάπαυστα. Μόλις οι picadors, ολοκληρώσουν την σαδιστική τους επιχείρηση, σειρά έχουν οι βοηθοί ταυρομάχοι ή bandarilleros, για να συνεχίσουν να βασανίζουν τον ταύρο και να τον καταπονούν.
Κρατώντας τις banderillas (ακόντια μήκους 2 μέτρων), θα τις καρφώσουν με δύναμη, στον ήδη πληγωμένο και ματωμένο, λαιμό του ταύρου, προκαλώντας του ακόμα πιο μεγάλη αιμορραγία και θα τον οδηγήσουν στα τελευταία βήματα της ζωής του.

Τώρα αναλαμβάνει ο “μεγάλος” ταυρομάχος, να δώσει τα τελικά χτυπήματα, στον βασανισμένο ταύρο, για να μπορέσει ο όχλος, να ζητωκραυγάσει αυτό το “κατόρθωμα”.

Ο ταύρος με ακατάσχετη αιμορραγία και βαριά καταβεβλημένος, δέχεται τα βίαια καρφώματα του ταυρομάχου, αρκετές φορές, μέχρι ο ταυρομάχος να βρει κάποια αρτηρία.
Αν αυτή η αρτηρία βρεθεί, τα πνευμόνια του ζώου γεμίζουν αίμα, το οποίο βγαίνει από το στόμα του, πέφτει το έδαφος και πνίγεται στο ίδιο του τα αίμα.

Κάποιες φορές, με τις απειροελάχιστες δυνάμεις που θα του έχουν απομείνει, παλέψει για τη ζωή του προσπαθώντας να σταθεί και πάλι στα γόνατά του, θα δεχθεί ακόμα πιο πολλά και βάρβαρα χτυπήματα από τους βασανιστές του και οι τραυματισμοί θα είναι ακόμα περισσότεροι και πιο βαριοί.

Τελικά ο ταύρος από τον ανυπόφορο πόνο, θα υποκύψει στα τραύματά του και θα ξαναπέσει το έδαφος, ηττημένος - αλλά όχι νεκρός.

Ακόμα και σε αυτή την τόσο τραγική κατάσταση, δεν επιτρέπεται στον ταύρο να πεθάνει ήσυχα.

Ο ταυρομάχος θα του κόψει την ουρά και τα αυτιά και έπειτα το κατακρεουργημένο του σώμα, θα δεθεί από τα άκρα του, σε δύο άλογα και θα συρθεί γύρω από την αρένα.
Το πλήθος εκστασιασμένο, χλευάζει το νεκρό σώμα του ταύρου και του πετά άδεια κουτιά μπύρας.

Το νεκρό του σώμα αφού απομακρυνθεί από την αρένα, θα παραδοθεί σε σφαγεία για την παραγωγή κρέατος και θα πουληθεί σε υψηλή τιμή.

Άλογα – τα δεύτερα θύματα των ταυρομαχιών

Ο ταύρος δεν είναι το μόνο ζώο που υποφέρει και δολοφονείται στις ταυρομαχίες - εκατοντάδες άλογα βιώνουν έναν αργό και αγωνιώδη θάνατο, όμοιο με τον φρικτό θάνατο του ταύρου.

Τα άλογα που χρησιμοποιούνται στις ταυρομαχίες είναι άλογα που έχουν ήδη εκμεταλλευτεί από τον άνθρωπο σε άλλους τομείς και τα οποία δεν έχουν πια αξία για αυτόν, είτε γιατί είναι γέρικα είτε αδύναμα.

Το άλογο από την φύση του φοβάται πολύ τον ταύρο, έτσι για να μπορέσουν να τα δαμάσουν τους βουλώνουν τα αυτιά με υγρές εφημερίδες για να μην τον ακούν και τους δένουν τα μάτια για να μην τον βλέπουν.

Επιπλέον τους κόβουν τις φωνητικές χορδές για να μην ακούγονται τα ουρλιαχτά πόνου που βγάζουν, στον κόσμο.

Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν ο ταύρος τους καταφέρνει κάποιο χτύπημα, τα άλογα αυτά σκοντάφτουν κυριολεκτικά πάνω στα ίδια τους τα εντόσθια.

Τότε οδηγούνται έξω από την αρένα, ράβονται εντελώς πρόχειρα, χωρίς αναισθησία και ξαναμπαίνουν μέσα, διαλυμένα από τον πόνο και τον φόβο.

Όσα άλογα επιβιώσουν, κρατούνται από τους ανθρώπους σταβλισμένα, μέχρι τον επόμενο αγώνα, κάτω από άθλιες συνθήκες, έως ότου ο θάνατος τα απαλλάξει από αυτά φρικτά και διαρκή βασανιστήρια.

Αν κάποια στιγμή βρεθείς στην Ισπανία ή σε κάποια άλλη χώρα όπου διεξάγονται ταυρομαχίες, μην γίνεις και εσύ μέρος αυτής της φρικαλεότητας.

Με άλλα λόγια η θανατική καταδίκη στις αρένες αυτές είναι το “ευχαριστώ” του ανθρώπου στα ζώα αυτά που τον εξυπηρέτησαν για όλη τους την ζωή.

Μη στηρίξεις ακόμα μια σαδιστική παραδοχή των ανθρώπων, ότι δηλαδή ο βασανισμός και ο πόνος ζώων αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς τους.