συμμορία ρατσιστών σκίνχεντς, που μισούσαν τους μαύρους και τους Εβραίους και θεωρούσαν τους ομοφυλόφιλους μιάσματα. Ένας από αυτούς ήταν και ο φίλος της. Όλα άλλαξαν όταν το 1998 η Angela συνελήφθη για ληστεία και βρέθηκε να εκτίει ποινή σε ομοσπονδιακή φυλακή του Μαϊάμι. Εκεί έγινε η απόλυτη ανατροπή.
Η King αφηγείται την ιστορία της στο BBC, μια ιστορία επί της ουσίας ελπίδας, που καταλήγει ότι, πάντα υπάρχει δεύτερη ευκαιρία. Μετά το μίσος και χωρίς το μίσος.
Η Angela μεγάλωσε στη Φλόριντα, σε μία αυστηρή, συντηρητική οικογένεια με τρία παιδιά. Φοίτησε σε ακριβό ιδιωτικό σχολείο Βαπτιστών και κάθε Κυριακή πήγαινε στην εκκλησία. Όμως, είχε ένα μυστικό που της προκαλούσε σύγχυση και θυμό. Όπως λέει «ένιωθα έλξη για άτομα του ίδιου φύλου από μικρή και εξαιτίας αυτού πίστευα ότι δεν ήμουν φυσιολογική». Φρόντισε να κρατήσει κρυφό τον σεξουαλικό προσανατολισμό της. «Δεν έπρεπε να το πω πουθενά. Η μητέρα μου έλεγε ‘δεν θα πάψω ποτέ να σ’ αγαπώ… εκτός κι αν φέρεις στο σπίτι μαύρο ή γυναίκα’».
Σε ηλικία 10 χρονών, η οικογένεια μετακόμισε και η Angela πήγε στο δημόσιο σχολείο. Ωστόσο, τα πράγματα εξελίχθηκαν δύσκολα, καθώς βρέθηκε να δίνει μάχη με το βάρος και την αυτοπεποίθηση της. Οι συμμαθητές της την είχαν στοχοποιήσει. Όταν ο εκφοβισμός, το bullying πέρασε από τη φάση της φραστικής επίθεσης, στην άσκηση πραγματικής βίας, η Angela «έσπασε». Ένα κορίτσι της άνοιξε το πουκάμισο και η 13χρονη Angela βρέθηκε ξαφνικά μπροστά σε όλη την τάξη μόνο με το σουτιέν.
Ο τραμπούκος, η «bully» του σχολείου και της γειτονιάς ήταν πλέον, η Angela.
Οι γονείς της πήραν διαζύγιο και η Angela με την αδελφή της έμειναν με την μητέρα, ενώ ο αδελφός τους πήγε να ζήσει με τον πατέρα. Θέλοντας κάπου να ανήκει, μπήκε σε μια παρέα πανκ, γνωστή με το όνομα «fresh cuts» που φλέρταρε με τον νεοναζισμό. «Δέχτηκαν τον θυμό και τη βίαιη συμπεριφορά μου χωρίς να ρωτήσουν το παραμικρό» θυμάται.
Η συμμορία τύπωνε ρατσιστικά φυλλάδια που τα κολλούσε τη νύχτα στους τοίχους της γειτονιάς και συγκρουόταν με οποιονδήποτε τολμούσε να διαφωνήσει. Η Angela ένιωθε ότι ήταν στο σωστό δρόμο, καθώς οι απόψεις της συμμορίας αντανακλούσαν τις προκαταλήψεις και τον ρατσισμό, τις αντιλήψεις με τις οποίες την είχαν αναθρέψει οι γονείς της. Η Angela ήταν υπερήφανη.
Η Angela άρχισε να κάνει παρέα με μεγαλύτερους σε ηλικία σκίνχεντς και στην εφηβεία εντάχθηκε σε ομάδα ακροδεξιών.
«Μου έλεγαν ότι, οι ιδιοκτήτες των δουλεμπορικών πλοίων ήταν οι Εβραίοι και ότι έφερναν τους μαύρους στην Αμερική για να εξαφανίσουν τη λευκή φυλή. Μπορεί να ακούγεται γελοίο, αλλά όταν υπάρχει έλλειψη μόρφωσης και η ανάγκη να είσαι μέλος μιας ομάδας είναι έντονη, ακούς ό,τι σου λένε σα σφουγγάρι» λέει στο BBC.
Στα 16 της της ζήτησαν να εγκαταλείψει το σχολείο και πήγε να δουλέψει σε fast food. Στο τέλος, η μητέρα της την έδιωξε, επειδή της προκαλούσε πάρα πολλά προβλήματα και η Angela κατέληξε να κοιμάται άλλοτε σε αυτοκίνητα και άλλοτε σε σπίτια φίλων.
Μέχρι που το 1998 συμμετείχε σε ληστεία. Το έσκασε με τον καταζητούμενο (για έγκλημα μίσους) φίλο της στο Σικάγο, αλλά λίγες εβδομάδες αργότερα συνελήφθη και οδηγήθηκε σε ομοσπονδιακή φυλακή του Μαϊάμι.
Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόταν τόσο κοντά με ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας.
«Ήξεραν για ποιόν λόγο ήμουν στη φυλακή. Περνούσα και με έβριζαν. Πίστευα ότι, θα περάσω τις μέρες μου εκεί μέσα με την πλάτη στον τοίχο» θυμάται.
Μία συγκρατούμενη της Τζαμαϊκανή την πλησίασε και τη ρώτησε αν ξέρει να παίζει χαρτιά.
Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η παράδοξη φιλία, που έγινε η αιτία να καταρρεύσει η φασιστική ιδεολογία της Angela. Οι Τζαμαϊκανές -οι περισσότερες από την οποίες ήταν στη φυλακή για λαθρεμπόριο ναρκωτικών- την πήραν υπό την προστασία τους.
«Δεν είχα γνωρίσει, εννοώ πραγματικά γνωρίσει, άνθρωπο διαφορετικού χρώματος μέχρι τότε. Οι γυναίκες εκείνες μου έκαναν δύσκολες ερωτήσεις, αλλά με αντιμετώπισαν με συμπόνια».
Με τη βοήθεια τους η Angela άρχισε να αναλαμβάνει την ευθύνη όλων όσων είχε διαπράξει στο παρελθόν. Κι όταν μία εφημερίδα δημοσίευσε άρθρο για την υπόθεση της, μία από τις Τζαμαϊκανές προσφέρθηκε να κλέψει και να κρύψει το φύλλο της εφημερίδας, έτσι ώστε να μην το διαβάσουν στη φυλακή. «Το έκανε αυτό για μένα μια μαύρη γυναίκα αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι αφορά το έγκλημα μίσους που διέπραξε μία λευκή» λέει η Angela.
Το 1999 καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση και μεταφέρθηκε σε άλλη φυλακή έτσι ώστε να μπορέσει να δώσει στοιχεία στις αρχές για τη δράση της πρώην συμμορίας της. Όταν επέστρεψε στην ομοσπονδιακή φυλακή του Μαϊάμι οι νέες φίλες της είχαν μεταφερθεί σε φυλακή στο Ταλαχάσι. Μέχρι που διασταυρώθηκε με μία νέα κρατούμενη, επίσης Τζαμαϊκανή, με την οποία (παρά την αρχική αντιπάθεια της προς την Angela), η φιλία κατέληξε σε έρωτα.
Όταν η Angela αποφυλακίστηκε το 2001 ήταν αποφασισμένη να αφήσει πίσω την παλιά της ζωή.
Και, γεγονός εξίσου σημαντικό, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα Κοινωνιολογίας και Ψυχολογίας στο κολέγιο, σε μία προσπάθεια να κατανοήσει κατά πόσο οι ακραίες πεποιθήσεις της και η βίαιη συμπεριφορά της ήταν κάτι συνηθισμένο.
Επιπλέον, το 2004 βρήκε το θάρρος να περάσει το κατώφλι του κέντρου Ολοκαυτώματος της πόλης της, ζητώντας να συνομιλήσει με επιζήσαντα.
Ήθελε να του πει την ιστορία της. «Ήταν πολύ αυστηρός, αλλά μετά με κοίταξε στα μάτια και είπε 'σε συγχωρώ'» λέει η Angela King.
Στη συνέχεια, άρχισε να κάνει ομιλίες εκ μέρους του κέντρου, μαζί με άλλους πρώην ακροδεξιούς, ώσπου γνώρισε τους δημιουργούς του blog «Life After Hate», στο οποίο δημοσιοποιούσαν τις ιστορίες τους.
Η Angela ίδρυσε μαζί τους μία μη κερδοσκοπική οργάνωση που βοηθά όσους θέλουν να εγκαταλείψουν την ακροδεξιά, κατανοώντας πρώτα η ίδια τα εμπόδια και τις απειλές με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι όσοι θέλουν να φύγουν. «Δεν μπορείς απλά να τους πεις 'φεύγω, άλλαξα γνώμη'. Οι επιπτώσεις είναι πολύ σοβαρές και συχνά οι αντιδράσεις τους βίαιες» εξηγεί.
Η κυβέρνηση Τραμπ περιέκοψε μεγάλο μέρος της κρατικής επιχορήγησης στο «Life After Hate», λέει η Angela, όμως οι δωρεές πολιτών από όλον τον κόσμο κάλυψαν το έλλειμμα που προέκυψε.
Στη νέα ζωή της η Angela King έσβησε τα παλιά τατουάζ με νέα.
Όπως γράφει πλέον η γροθιά της «Η μόνη λύση είναι η αγάπη».
ΠΗΓΗ
