τα πιο συχνά ερωτήματα που κάνουν στα θύματα σεξουαλικής επίθεσης. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις που ανάλογες θέσεις έχουν ακουστεί ακόμη και στις δικαστικές αίθουσες.
Μία δημιουργική έκθεση, που οργανώθηκε στο πανεπιστήμιο του Κάνσας έχει στόχο να δώσει μια ηχηρή απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις. Η έκθεση με τίτλο «Τι φορούσατε;» περιλαμβάνει 18 ιστορίες σεξουαλικής κακοποίησης και αναπαραστάσεις για το τι φορούσε κάθε θύμα τη στιγμή της επίθεσης. Τα ρούχα της έκθεσης περιλαμβάνουν ένα μπικίνι, ένα κίτρινο παιδικό πουκάμισο, ένα στενό κόκκινο φόρεμα, ένα απλό μπλουζάκι, ένα τζιν και πολλά άλλα ρούχα.
Ο Brockman δήλωσε στη Huffington Post ότι ο κύριος στόχος του «Τι φορούσες;» είναι να προωθήσει την ευαισθητοποίηση σχετικά με το θέμα της σεξουαλικής βίας και να καταπολεμήσει την κατηγοριοποίηση των θυμάτων.
«Τι φορούσες; Ένα μαγιό. Κάναμε κανό όλη τη μέρα στο ποτάμι και περνάγαμε πολύ ωραία. Μέχρι που μπήκαν στη σκηνή μου όταν προσπαθούσα να αλλάξω ρούχα», αναφέρει μία από τις ιστορίες. Το πρότζεκτ συγκέντρωσε 40 ιστορίες σεξουαλικής βίας, αλλά μόνο 18 εκτίθενται επί του παρόντος στο πανεπιστήμιο του Κάνσας. Ο Brockman επισήμανε ότι οι ιστορίες συλλέχθηκαν κυρίως από φοιτήτριες.
Οι κοπέλες μοιράστηκαν τις ιστορίες τους με διάφορους τρόπους, όπως σε ζωντανές συνεντεύξεις, σε ανώνυμα φόρουμ περιοδικών ή σε πλατφόρμες στο ίντερνετ όπου τα θύματα μπορούν να γράψουν τις ιστορίες τους, χρησιμοποιώντας online hashtags. Σημειώνεται, ότι τα ρούχα δόθηκαν σε πανεπιστημιακούς φοιτητές με σκοπό να αναπαραστήσουν τους ρόλους των θυμάτων τη στιγμή της επίθεσης, από τις ιστορίες που συλλέχθηκαν. Σύμφωνα μάλιστα με τον Brockman, οι αντιδράσεις για το πρότζεκτ ήταν πολύ θετικές.
«Δεν είναι τα ρούχα που προκαλούν σεξουαλική βία, αλλά το άτομο που προκαλεί τη βλάβη. Ξέρουμε ότι είναι μια στιγμή ανακούφισης για τα θύματα και μία στιγμή ενημέρωσης της κοινωνίας για το συγκεκριμένο θέμα. Αυτό είναι και το πραγματικό κίνητρο πίσω από το έργο», κατέληξε.
«Τι φορούσες; Ένα παντελόνι και ένα μπλουζάκι . Είχα παρουσίαση εκείνη τη μέρα. Πήραν τα ρούχα μου στο νοσοκομείο μετά τον βιασμό. Δε ξέρω τι τους συνέβη μετά».
«Τι φορούσες; Ένα καλοκαιρινό φόρεμα. Μήνες αργότερα η μητέρα μου που στεκόταν μπροστά στην ντουλάπα μου, αναρωτιόταν γιατί δε φορούσα φορέματα πια. Ήμουν έξι χρονών».
«Τι φορούσες; Δεν πήγα κάποιες μέρες στη δουλειά μετά από αυτό που συνέβη. Όταν το αφεντικό μου με ρώτησε για τα ρούχα μου του απάντησα ότι πήγαινα σε αγώνα μπάσκετ, οπότε φορούσα απλά ένα τζιν και ένα μπλουζάκι. Έφυγα και δεν ξαναγύρισα ποτέ».
ΠΗΓΗ
