Αερολογουνε και φλυαρουν ασκοπως για τις εκαστοτε εμπλοκες και επιπλοκες της, για τα πολυαριθμα και δυσεπιλυτα προβληματα της και ευαγγελιζονται αμεταρρυθμιστες μεταρρυθμισεις της...
Η λεξη "Παιδεια" εμφανιζει σημασιολογικο και λειτουργικο ευρος και βαθος, εξελισσομενο παντα. Με την παροδο του χρονου η λεξη Παιδεια απεκτησε συνωνυμο (ετυμολογικα και λειτουργικα) τη λεξη "Εκπαιδευσις" (εκπαιδευω, διδασκω σε καποιον κατι ή εντυπωνω σε καποιον κατι με τη διδασκαλια).
Στις μερες μας επικρατησαν οι οροι Πρωτοβαθμια, Δευτεροβαθμια και Τριτοβαθμια εκπαιδευση, που συνολικα οριζονται ως "Γενικη Εκπαιδευση". Η λεξη Παιδεια, ωστοσο, ως γενικη εννοια εχει διευρυνθει και ως περιεκτικος ορος του πολιτισμου -στα κεφαλαια προπάντων, των γραμματων και των τεχνων. Εδω, στον τοπο που γεννηθηκε και αναπτυχθηκε η παιδεια και ο πολιτισμος, εμεις, οι συγχρονοι Ελληνες, στο ζητημα της παιδειας μοιαζουμε να τα εχουμε χαμενα.
Η κριση της ειναι τοσο οξεία, ωστε δικαια θεωρειται ως το κατεξοχην προβλημα μας. Αν η εκπαιδευση ενος εθνους καθρεφτιζει την πνευματικη του υποσταση, τοτε το συμπερασμα μας δεν ειναι καθολου αισιοδοξο...
Ειναι τραγικη, πλεον, η διαπιστωση οτι...η νεοελληνικη κοινωνια αποδεχεται παθητικα μιαν επικινδυνη διαβρωση, εναν συντελεσμενο εκφυλισμο, απο τον συγχρονο ιμπεριαλισμο, τον "πολιτισμο" της καταναλωσης. Μεσα σ' αυτα τα πλαισια ο ρολος της συγχρονης παιδειας παρακολουθει τη μειονεξια των νεοελληνων απεναντι στην τεχνοκρατικη Δυση και στον δηθεν πολιτισμο της. Μετατραπηκε σε μια εκπαιδευση καταναλωτων που, στην καλυτερη των περιπτωσεων, εκπαιδευει υπαλληλους η ψυχρους τεχνοκρατες και εξαντλειται στην "επαγγελματικη αποκατασταση", η οποια δυστυχως δεν αποβλεπει στην ελευθερια, στα θεμελιωδη ζητηματα της αληθειας της υπαρξης και της ζωης, ως σχεση και ως κοινωνια, ως ασκηση και αυτογνωσια.
Και εδω εγειρεται το εξης ερωτημα: Ποιοι ειμαστε, που στοχευουμε, ποια μετρα ποιοτητας ακολουθουμε για τον κοινο μας βιο, τί επιδιωκουμε, εν τελει, σα λαός?
Την οικονομικη αναπτυξη και μονο, τον βιαιο και σφοδρο εκσυγχρονισμο ή τον οποιο εξευρωπαϊσμο απο τον μεταμοντερνο κοσμοπολιτισμο;
Και τωρα επι του προκειμένου.
Σημερα ο εκπαιδευτικος κοσμος ειναι ιδιαιτερα ανησυχος, γιατι ο προτεινομενος εξορθολογισμος για την αναδιαρθρωση του εκπαιδευτικου συστηματος απο την κυβερνηση δεν ειναι επαρκως σαφης, ωστε να μπορει να ανταποκριθει στα συγχρονα προβληματα της παιδειας και του εκαστοτε εκπαιδευτικου εν γενει.
Οι αντιφασεις ειναι πολλες.
Η κυβερνηση Σαμαρα ενω υποστηριζει την ουσιαστικη συμμετοχη των φορεων της εκπαιδευτικης κοινοτητας στη Βουλη, στην πραγματικοτητα αυτοι αγνοηθηκαν τελειως.
Αρμοδιες Επιστημονικες Ενωσεις, οπως η Ελληνικη Μαθηματικη Εταιρια, δεν κληθηκαν στη Βουλη για να διατυπωσουν τις προτασεις τους για το σχεδιο νομου που αφορα στο Λυκειο. Ενω υποστηριζει τη διαδικασια ελεγχου της ποιοτητας του εκπαιδευτικου εργου, στην ουσια την ακυρωνει με την πραξη της διαθεσιμοτητας να απειλει και να αιωρειται πανω απο την αξιολογηση των εκπαιδευτικων. Ενω υποστηριζει την τεχνικη εκπαιδευση, στην πραγματικοτητα μειωνει τις ευκαιριες των μαθητων να φοιτησουν σε αυτη, εφοσον εχει προβει στην καταργηση πολυ σημαντικων τομεων και ειδικοτητων και στην αμεση απολυση των αντιστοιχων εκπαιδευτικων. Ενω υποστηριζει τη διευρυνση της Γενικης Παιδειας, με τα προτεινομενα μετρα οδηγει τους οικονομικα ασθενεις μαθητες σε αναγκαστικη διακοπη των σπουδων τους.
Το περιβοητο "Νεο Σχολειο" ειναι αδυνατο να λειτουργησει και να καρποφορησει με τρομοκρατημενους και αβεβαιους για το επαγγελματικο τους μελλον εκπαιδευτικους, οι οποιοι βρισκονται καθημερινα κατω απο ενα καθεστως φοβου για τις υποχρεωτικες μεταταξεις και μετακινησεις, για τη διαθεσιμοτητα και τις επερχομενες απολυσεις.
Οι ελλειψεις, σε προσωπικο, στις σχολικες μοναδες ειναι τεραστιες, εφοσον και οι απαραιτητοι αναπληρωτες, (αρκετοι των οποιων ενδεχομενως να υποβιβαστουν σε ωρομισθιους), θα προσληφθουν σε πολυ μικροτερο ποσοστο (ηδη εχει συντελεστει αυτο) σε σχεση με τις πραγματικες αναγκες της εκπαιδευσης.
Αξιζει να αναφερθουν και οι δυσχερειες, σε πρακτικο πλεον επιπεδο, οπως το ζητημα της θερμανσης που πληττει πολλα σχολεια, αδυναμια αγορας κιμωλιων και αλλων αναλωσιμων, η απουσια καθαριστριων, σχολικων τροχονομων και σχολικων φυλάκων απο τα σχολεια, η μετακινηση των μαθητων και οι πειθαρχικες διαταξεις που προκαλουν "διωγμους και αδικια".
Ειναι προφανες οτι ο Ελληνας εκπαιδευτικος βιωνει την πληρη οικονομικη και επιστημονικη του υποβαθμιση. Καλουμε τους γονεις και τους εκπαιδευτικους να καταδικασουν και να απομονωσουν τετοιες ενεργειες και να απορριψουν τη λογικη χορηγιων, που καλλιεργει το κρατος σε συνεργασια με τους μεγαλοεπιχειρηματιες.
Ειναι προκληση και κοροϊδια να μας πετανε κυριολεκτικα στα μουτρα ενα ξεροκομματο, αυτοι που μας πετσοκοβουν τα δικαιωματα μας στη δουλεια, στη μορφωση, στη ζωη!
Για ολους αυτους τους λογους θεωρουμε οτι η μεριμνα πρεπει να ειναι κρατικη, σταθερη, με τη λογικη της προληψης και οχι του κουκουλωματος των οποιων εκπαιδευτικων προβληματων.
Χρειαζεται -και προτεινουμε- προοδευτικη και πραγματικη αυξηση των εκπαιδευτικων κονδυλιων - μισθων.
Θεσπιση χαμηλοτερου οριου συνταξιοδοτησης των εκπαιδευτικων και μειωση του αριθμου των μαθητων ανα τμημα, ωστε να προκυψουν ευκολοτερα νεες θεσεις εργασιας. Αυξηση των διορισμων σε ολες τις ειδικοτητες των διδασκοντων πρωτοβαθμιας και δευτεροβαθμιας εκπαιδευσης. Ενισχυση των εκπαιδευτικων προγραμματων της προσθετης και ενισχυτικης διδασκαλιας. Αμεση κατασκευη νεων σχολικων μοναδων οπου ειναι αναγκαιο και ανανεωση της κτιριακης και υλικοτεχνικης υποδομης των παλαιότερων.
Καταργηση του "παγωματος" και αμεση αναγνωριση της προϋπηρεσιας των αναπληρωτων εκπαιδευτικων.
Καταργηση του ορου "αξιολογηση", η οποια ταυτιζεται κυριως με εξωτερικη αξιολογηση αποτελεσματων, που δεν λαμβανει υποψη της τις ιδιαιτερες συνθηκες του καθε σχολειου, τις υποδομες του κλπ.
Κατι τετοιο, με τις τεραστιες και ποικιλες διαφορες που υπαρχουν στη χωρα μας, δεν θα μπορουσε να αποτελεσει σε καμια περιπτωση παραγοντα βελτιωσης.
Τελος, αμεση αποσυρση του νομου για το πειθαρχικο δικαιο, επειδη καταστρατηγει το τεκμηριο της αθωοτητας και μπορει να θεσει σε αργια εκπαιδευτικους, χωρις στην ουσια να αποδεικνυεται η εμπλοκη τους σε καποιο πειθαρχικο αδικημα.
Το Κινημα Δεν Πληρωνω ως δραση, ιδεολογια και θεση, εκφραζει τη ριζικη του αντιθεση στην αντισυνταγματικη πραξη της απολυσης και της διαθεσιμοτητας των εκπαιδευτικων, στην πολιτικη της εξαθλιωσης του λαου μας, τη συντριβη των κοινωνικων δικαιωματων και της αναισχυντης απαξιωσης της δημοσιας δωρεαν παιδειας.
Ζηταμε υψηλου επιπεδου δημοσια δωρεαν παιδεια για ολους και ελευθερη προσβαση στην εκπαιδευση καθε βαθμιδας για το λαο.
Υ.Γ σε ολους τους συναδελφους μου εκπαιδευτικους θελω να απευθυνω μία και μονη προτροπη: απο το μετεριζι του ο καθενας, και παρα τις οποιες αντιξοότητες και κακοτοπιες, να συνεχιζουν με μερακι, υπευθυνοτητα και ευαισθησια, να διαπλαθουν το πνευμα, το ηθος, και την προσωπικοτητα των μαθητων τους. Αλλωστε.... "η εκπαιδευση ειναι πραξη αγαπης και θαρρους" - Paulo Freire.
