Νέλσον Μαντέλα: ο εμβληματικός ηγέτης της Νότιας Αφρικής που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην παγκόσμια ιστορία. Διώχθηκε για τις ιδέες του, φυλακίστηκε για δεκαετίες, αλλά κατάφερε να...
συγχωρέσει τους «διώκτες» του στο όνομα του καλού της χώρας. Ο Νέλσον Μαντέλα κατάφερε να ενώσει ένα βαθιά διχασμένο έθνος και σήμερα, 18 Ιουλίου (ανήμερα της ημέρας γέννησής του) τιμάται.
Γεννημένος στις 18 Ιουλίου του 1918 στο μικροσκοπικό χωριό Μβέζα, ο Ρολιλάχλα Μαντέλα άκουσε για πρώτη φορά το «Νέλσον» από έναν δάσκαλο, την πρώτη του ημέρα στο σχολείο. Πνεύμα ανήσυχο από μικρή ηλικία, ο άνθρωπος που αργότερα χαρακτηρίστηκε ως πατέρας ενός έθνους (Τάτα) αποφάσισε να ακολουθήσει σπουδές Νομικής στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Σε αυτή την κρίσιμη ηλικία ήταν που άρχισε να ασχολείται ενεργά με την πολιτική. Το 1944 έγινε μέλος της οργάνωσης Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο ιδρύοντας με άλλους συντρόφους του τη Νεολαία της (ANC).
Η ενασχόλησή του με την πολιτική τον έβαλε στο στόχαστρο του καθεστώτος και δεν άργησε να φτάσει η στιγμή που θα ερχόταν αντιμέτωπος με το δικαστικό σύστημα του Απαρτχάιντ. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του για την καταπολέμηση του Απαρτχάιντ, κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και δικάστηκε. Παρότι οι κατηγορίες κατέπεσαν, είχε ήδη μπει στο «μάτι» του καθεστώτος. Η σύλληψή του με την κατηγορία του σαμποτάζ και της απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης και η επιβολή ποινής ισόβιας κάθειρξης το 1964 ήρθαν ως φυσιολογικά επακόλουθα.
Επί 27 ολόκληρα χρόνια, ο Νέλσον Μαντέλα παρακολουθούσε τις εξελίξεις αρχικά από το Ρόμπεν Άιλαντ, στη συνέχεια από τη φυλακή Πόλσμουρ και αργότερα από τη φυλακή Βίκτορ Βέστερ. Αν και ευρισκόμενος μέσα σε μικροσκοπικά κελιά, ο «Μαντίμπα» κατάφερε να γίνει το παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα. Η διεθνής εκστρατεία των μελών του ANC κατά του Απαρτχαϊντ σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη δυσαρέσκεια για το καθεστώς της Νοτίου Αφρικής, οδήγησαν στην απελευθέρωση του Μαντέλα.
Το τέλος του Άπαρτχαϊντ πλησίαζε. Στις εκλογές του 1994, ο Μαντέλα εξελέγη από το νέο Κοινοβούλιο ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της χώρας. Η Νότια Αφρική άλλαζε σελίδα και ο αγώνας για φυλετική ισότητα επιτέλους δικαιωνόταν.
Ο Μαντέλα τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1993 (μαζί με τον τότε πρόεδρο της χώρας Φρέντερικ ντε Κλερκ), αλλά μεγαλύτερη αναγνώριση για τον αγώνα του ενδεχομένως και να αποτελεί η παγκόσμια συγκίνηση για την είδηση του θανάτου του, σε ηλικία 95 ετών, στις 5 Δεκεμβρίου του 2013. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι σχεδόν 90 πολιτικοί ηγέτες από όλο τον κόσμο έδωσαν το «παρών» σε ειδική τελετή προς τιμήν του στο Γιοχάνεσμπουργκ.
cnn
συγχωρέσει τους «διώκτες» του στο όνομα του καλού της χώρας. Ο Νέλσον Μαντέλα κατάφερε να ενώσει ένα βαθιά διχασμένο έθνος και σήμερα, 18 Ιουλίου (ανήμερα της ημέρας γέννησής του) τιμάται.
Γεννημένος στις 18 Ιουλίου του 1918 στο μικροσκοπικό χωριό Μβέζα, ο Ρολιλάχλα Μαντέλα άκουσε για πρώτη φορά το «Νέλσον» από έναν δάσκαλο, την πρώτη του ημέρα στο σχολείο. Πνεύμα ανήσυχο από μικρή ηλικία, ο άνθρωπος που αργότερα χαρακτηρίστηκε ως πατέρας ενός έθνους (Τάτα) αποφάσισε να ακολουθήσει σπουδές Νομικής στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Σε αυτή την κρίσιμη ηλικία ήταν που άρχισε να ασχολείται ενεργά με την πολιτική. Το 1944 έγινε μέλος της οργάνωσης Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο ιδρύοντας με άλλους συντρόφους του τη Νεολαία της (ANC).
Η ενασχόλησή του με την πολιτική τον έβαλε στο στόχαστρο του καθεστώτος και δεν άργησε να φτάσει η στιγμή που θα ερχόταν αντιμέτωπος με το δικαστικό σύστημα του Απαρτχάιντ. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του για την καταπολέμηση του Απαρτχάιντ, κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και δικάστηκε. Παρότι οι κατηγορίες κατέπεσαν, είχε ήδη μπει στο «μάτι» του καθεστώτος. Η σύλληψή του με την κατηγορία του σαμποτάζ και της απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης και η επιβολή ποινής ισόβιας κάθειρξης το 1964 ήρθαν ως φυσιολογικά επακόλουθα.
Επί 27 ολόκληρα χρόνια, ο Νέλσον Μαντέλα παρακολουθούσε τις εξελίξεις αρχικά από το Ρόμπεν Άιλαντ, στη συνέχεια από τη φυλακή Πόλσμουρ και αργότερα από τη φυλακή Βίκτορ Βέστερ. Αν και ευρισκόμενος μέσα σε μικροσκοπικά κελιά, ο «Μαντίμπα» κατάφερε να γίνει το παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα. Η διεθνής εκστρατεία των μελών του ANC κατά του Απαρτχαϊντ σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη δυσαρέσκεια για το καθεστώς της Νοτίου Αφρικής, οδήγησαν στην απελευθέρωση του Μαντέλα.
Το τέλος του Άπαρτχαϊντ πλησίαζε. Στις εκλογές του 1994, ο Μαντέλα εξελέγη από το νέο Κοινοβούλιο ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της χώρας. Η Νότια Αφρική άλλαζε σελίδα και ο αγώνας για φυλετική ισότητα επιτέλους δικαιωνόταν.
Ο Μαντέλα τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1993 (μαζί με τον τότε πρόεδρο της χώρας Φρέντερικ ντε Κλερκ), αλλά μεγαλύτερη αναγνώριση για τον αγώνα του ενδεχομένως και να αποτελεί η παγκόσμια συγκίνηση για την είδηση του θανάτου του, σε ηλικία 95 ετών, στις 5 Δεκεμβρίου του 2013. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι σχεδόν 90 πολιτικοί ηγέτες από όλο τον κόσμο έδωσαν το «παρών» σε ειδική τελετή προς τιμήν του στο Γιοχάνεσμπουργκ.
cnn