Ο διεθνώς αναγνωρισμένος φωτορεπόρτερ έγινε διάσημος χάρη στις...
ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Πόλης των δεκαετιών '50, '60 και '70 όπου κατέγραψε με μοναδικό λυρισμό τη ζωή των εργατών, των ναυτικών, των χαμάληδων, τη ζωή του δρόμου και της φτωχολογιάς. Πάντα καταφέρνοντας να μετατρέπει την καθημερινότητα σε υψηλής τέχνης εικόνες. Συναναστρεφόταν τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους του μόχθου στα καφενεία και μέσα από τις ιστορίες τους αποκτούσε βαθύτερη αντίληψη των προβλημάτων τους.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1950 από την εφημερίδα Yeni Istanbul και μέσα σε μερικά χρόνια, το 1958 μεταπήδησε στην ισχυρή Hürriyet.
Παράλληλα φωτογράφισε σημαίνοντα πρόσωπα της κοινωνικής ζωής της Τουρκίας ενώ ως ανταποκριτής του περιοδικού TIME/LIFE την Μέση Ανατολή η καριέρα του πέρασε τα σύνορα της χώρας του, ταξίδευσε και εργάστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο για τα περιοδικά Stern και Paris March όπως και για το ελληνικό περιοδικό Εικόνες αλλά και τους Sunday Times του Λονδίνου, φωτογραφίζοντας διασημότητες από τον κόσμο του κινηματογράφου και της πολιτικής, ανάμεσα τους και Αμερικανούς προέδρους και άλλες θρυλικές προσωπικότητες της εποχής του.
Το 1961 ανέλαβε τη διεύθυνση του φωτογραφικού τμήματος του πρακτορείου αραβικού περιοδικού Hayat, ίδια χρονιά που εντάχθηκε στο πρακτορείο Magnum. Ήταν ο πρώτος Τούρκος φωτογράφος που έγινε μέλος της American Society of Magazine Photographers (Αμερικανική εταιρία φωτογράφων περιοδικού τύπου).
Επίσης συνεργάστηκε για μεγάλο διάστημα με το περιοδικό National Geographic.
Αρνιόταν τον χαρακτηρισμό του καλλιτέχνη ως φωτογράφος και πίστευε απόλυτα στην ιδιότητα του δημοσιογράφου- φωτορεπόρτερ. Κυνηγούσε την είδηση και συνήθιζε να λέει ότι «Με μια φωτογραφία, καταγράφεις την ιστορία, είναι σαν να την παγιδεύεις μέσα σε μια μηχανή».
lifo
