ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ-- ΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ Χρήστου Σταμόπουλου Δικηγόρου
Δικαιούμαστε να μην πληρώνουμε
Νομική προσέγγιση:
Με τον νόμο 3555/2007 κυρώθηκε η αποικιακού χαρακτήρα σύμβαση της εταιρείας «ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.» με το ελληνικό Δημόσιο. Για τους χρήστες της ΠΑΘΕ ισχύει ο νόμος αυτός, αλλά φυσικά ισχύει και το Σύνταγμα της Ελλάδας. Με τον παραπάνω νόμο προβλέπεται ότι η «παραχωρησιούχος» εταιρεία μπορεί να απαιτήσει απ’ τον χρήστη που δεν πλήρωσε την καταβολή του 20πλάσιου του αντιτίμου σαν ΑΣΤΙΚΗ ποινή, με κάποιες προϋποθέσεις και διαδικασίες, ζητώντας εντέλει την έκδοση διαταγής πληρωμής.Η διάταξη όμως αυτή είναι αντισυνταγματική, αφενός γιατί δεν παρέχει στον πολίτη το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης και αφετέρου γιατί παρέχει στο προσωπικό της «παραχωρησιούχου» ιδιωτικής εταιρείας αρμοδιότητες δημοσίου υπαλλήλου (παράβαση άρθρων 20 και 103 αντίστοιχα του Συντάγματος).Συγχρόνως ο ίδιος ο νόμος (3555/07) ορίζει ότι το Δημόσιο (Αστυνομία, Τροχαία, Δ.Ο.Υ.) δεν έχει καμιά ανάμειξη στη διαδικασία επιδίωξης είσπραξης του αντιτίμου και της αστικής ποινής. Πρόκειται δηλαδή για μια ιδιωτική οικονομική διαφορά μεταξύ χρήστη και του ιδιώτη ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.Για όλους τους παραπάνω λόγους πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι εάν ο «Παραχωρησιούχος» προσπαθήσει μέσω διαταγής πληρωμής να εισπράξει πρόστιμα απ’ τους πολίτες που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, τα Δικαστήρια, που θα προσφύγουν αυτοί, θα τους δικαιώσουν και η εταιρεία θα έχει γενικότερα προβλήματα σχετικά με τη νομιμότητα της Σύμβασής της (που μπάζει από παντού).
Σε κάθε περίπτωση η άρνησή μας να πληρώνουμε διόδια και το ανέβασμα της μπάρας για να περάσουμε δεν συνιστά κανένα ποινικό αδίκημα. Ούτε παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας έχουμε. Γι’ αυτό και η Τροχαία δεν επεμβαίνει.Η μπάρα των ιδιωτικών εταιρειών στα διόδια αντιστρατεύεται και παραβιάζει την ελευθερία και δη την ελευθερία μετακίνησής μας στους εθνικούς δρόμους, που προστατεύεται απόλυτα για όσους βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια.
Το δικαίωμα αυτό, ως μερικότερο δικαίωμα του δικαιώματος για ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου, αφορά Έλληνες πολίτες και αλλοδαπούς που βρίσκονται στη χώρα μας και προστατεύεται «απόλυτα» από το άρθρο 7 του Συντάγματος.- ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ- ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ- ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΜΑΣ, και- ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ!(Ούτε δίνουμε το ονοματεπώνυμό μας ή παραλαμβάνουμε οποιοδήποτε χαρτί απ’ τους ανθρώπους των ιδιωτικών εταιρειών).
ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ!
Υ.Γ. Τις δυνατότητες και τα δικαιώματά μας αυτά δεν πρόκειται να τα πληροφορηθούμε από τα μεγάλα αθηναϊκά ΜΜΕ, γιατί οι ιδιοκτήτες τους είναι και οι εργολάβοι των χρυσοφόρων έργων (π.χ. Μπόμπολας κ.λ.π.).
Σχετικά με την τροχαία από την Δικηγόρο Αντωνία Λεγάκη
«Αυτό που πρέπει να ξέρει ο κόσμος είναι ότι πρόστιμο μπορεί να κοπεί μόνο από αστυνομικό και αυτό αν εκείνος βεβαιώσει την παράβαση αυτοπροσώπως. Δεν γίνεται να βεβαιωθεί ούτε ύστερα από καταγγελία ούτε μέσα από τις κάμερες», λέει η δικηγόρος κυρία Αντωνία Λεγάκη, μέλος του «Δεν Πληρώνω».
«Σε κάθε περίπτωση εμείς θέλουμε κάποια στιγμή το ζήτημα να πάρει την δικαστική οδό όπου θα μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι η καταβολή των διοδίων είναι παράνομη. Μάλιστα όταν τυπωθεί το ΦΕΚ, σκοπεύουμε να προχωρήσουμε σε μαζικές πράξεις δημόσιας ανυπακοής προκειμένου να αποδείξουμε στα δικαστήρια την νομιμότητα της δράσης μας».
Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΔΙΟΔΙΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΡΕΠΠΑ
Ο Κώστας Παπαδάκης λέει στην «PRESS Time» ότι, επί της ουσίας, η τροπολογία του νόμου, που προβλέπει βαριές κυρώσεις, σε όσους δεν πληρώνουν, δεν έχει νομική βάση
«Με την πρώτη πράξη επιβολής προστίμου, για τη μη καταβολή του αντιτίμου των διοδίων, θα προσφύγουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας». Ο δικηγόρος του κινήματος «Διόδια stop» Κώστας Παπαδάκης, λέει στην «PRESS Time», ότι επί της ουσίας η τροπολογία του νόμου που προβλέπει βαριές κυρώσεις σε όσους δεν πληρώνουν δεν έχει νομική βάση. Ο «πόλεμος» των διοδίων λοιπόν, τώρα αρχίζει. Τα μέλη του «δεν πληρώνω» είναι αποφασισμένοι να μην καταθέσουν τα όπλα και να μην πληρώνουν ούτε τα… πρόστιμα, που θα τους επιβάλλονται!
Αντί λοιπόν η τροπολογία να εξαλείψει το φαινόμενο, φαίνεται ότι πυροδοτεί μια διαμάχη μεταξύ πολιτών, κράτους και των εταιρειών, που διαχειρίζονται τα διόδια. Ο Κώστας Παπαδάκης εξηγεί ότι υπάρχουν νομικά επιχειρήματα, που μπορούν να ακυρώσουν τα πρόστιμα. Ο δικηγόρος του κινήματος εξηγεί την επιχειρηματολογία, που θα αναπτυχθεί ενώπιον του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας και αναλύει τους επιμέρους άξονές της:
- Ιδιωτική εταιρεία με… άρωμα Δημοσίου. Η άρνηση πληρωμής των διοδίων, δεν θεωρείται ποινικό αδίκημα, καθώς δεν αφορά την καταβολή χρέους προς δημόσια εταιρία. «Στην περίπτωση που ένας πολίτης αρνηθεί να πληρώσει κάποια εταιρεία του Δημοσίου, τότε μπορεί να του επιβληθεί πρόστιμο, δεν ισχύει όμως το ίδιο και με τις ιδιωτικές συναλλαγές», αναφέρει ο Κώστας Παπαδάκης. Οι κοινοπραξίες, όπως η «Νέα Οδός» ή «Ολυμπία Οδός» είναι ιδιωτικές, άρα δεν μπορούν να αναγκάσουν κανέναν να καταβάλει το αντίτιμο.
- «Μονόδρομος» η συναλλαγή. «Δεν διατίθεται εναλλακτικός δρόμος για του οδηγούς», λέει στην «PRESS Time» ο δικηγόρος του κινήματος «Διόδια stop». Όλοι οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να περνούν από τα διόδια, αφού δεν υπάρχει κάποιος παράδρομος και αν υπάρχει είναι άκρως επικίνδυνος. Η σίγουρη λύση, όπως εξηγεί ο κ. Παπαδάκης, ώστε να μην κινδυνέψουν τη δική τους σωματική ακεραιότητα, αλλά και των οικογενειών τους είναι να περάσουν από τη νέα εθνική και κατά συνέπεια από τα διόδια. «Είναι μια αναγκαστική συναλλαγή, την οποία δεν την έχει επιλέξει κανένας πολίτης», αναφέρει ο κ. Παπαδάκης.
- Πρωτοφανής η διάταξη, μέσω του ΚΟΚ. «Σε όλο τον ΚΟΚ δεν υπάρχει τέτοιου είδους διάταξη», τονίζει ο κ. Παπαδάκης. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας σε όλες του τις διατάξεις ρυθμίζει ζητήματα ασφαλείας των δρόμων, ενώ συνδέει την κάθε παράβαση του οδηγού με τη ρύθμιση της ασφαλούς διέλευσης. Ο δικηγόρος του κινήματος αναφέρει ότι: «Ο διερχόμενος φόρος καταβολής δεν προκαλεί κανένα πρόβλημα» και προσθέτει: «Δεν δημιουργείται κανένας κίνδυνος στην ασφάλεια της κυκλοφορίας των συγκοινωνιών».
«Αυθαιρεσίες»
Τα παραπάνω βασικά στοιχεία, με τα οποία θα προσφύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των κοινοπραξιών, αν τελικά τους επιβληθεί πρόστιμο δεν είναι όπως υποστηρίζουν οι μόνες αυθαιρεσίες. «Οι εταιρείες των διοδίων έχουν την υποχρέωση να μην λαμβάνουν φωτογραφίες από τα συστήματα βιντεοσκόπησης, που έχουν πέραν όσων απαιτούνται για την καταγραφή του αριθμού κυκλοφορίας του διερχομένου οχήματος», υποστηρίζει ο κ. Παπαδάκης και συμπληρώνει: «Συνεπώς δεν έχουν σε καμία περίπτωση το δικαίωμα να φωτογραφίζουν τους επιβαίνοντες».Οι έννοιες, οι παραβιάσεις και οι κυρώσεις για τα προσωπικά δεδομένα εκφράζονται, όπως εξηγεί ο ίδιος, από το νόμο 24.72.77, ο οποίος απαγορεύει στον παραχωρησιούχο να χρησιμοποιήσει οτιδήποτε παραπάνω από τον αριθμό κυκλοφορίας. Οι κοινοπραξίες οφείλουν να ζητήσουν την άδεια από την Αρχή προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ώστε να εγκαταστήσουν κάμερες και ύστερα να αποστείλει στο αρμόδιο υπουργείο την φωτογραφία των πινακίδων, ώστε να την ενημερώσουν για τα στοιχεία του κατόχου του οχήματος. Σύμφωνα με το άρθρο 24.1.5(2), εξηγεί ο κ. Παπαδάκης, η παραχωρησιούχος έχει το δικαίωμα να απαιτήσει από τον ιδιοκτήτη τα χρήματα ή να του επιβάλλει να καταβάλει το 20πλάσιο αντίτιμο, αν φυσικά ακολουθήσει τις παραπάνω διαδικασίες.
Ο ρόλος της Τροχαίας
Η διάταξη του άρθρου 22.1.5 αναφέρει ότι η Αστυνομία, η Τροχαία δεν μπορούν να αναγκάσουν έναν διερχόμενο οδηγό να πληρώσει τα διόδια, ούτε να του επιβάλλουν ποινή, ενώ η Δ.Ο.Υ δεν μπορεί να ζητήσει από τον κάτοχο του οχήματος να πληρώσει το αντίτιμο. Η νέα διάταξη του ΚΟΚ όμως ανατρέπει τα δεδομένα και ο υπουργός Μεταφορών Δ. Ρέππας έθεσε σκληρά μέτρα κατά των οδηγών που ανοίγουν τη μπάρα. Άρα υπάρχει και… σύγκρουση νόμων.
«Η παραχωρησιούχος εταιρία πλέον, μπορεί να καλεί την Αστυνομία, η οποία θα καταγράφει τα στοιχεία του οδηγού» λέει στην «PRESS Time» ο Κώστας Παπαδάκης αναλύοντας τη νέα τροπολογία, που κατέθεσε ο υπουργός. Οι οδηγοί έως τώρα αρνούνταν να δώσουν τα προσωπικά τους στοιχεία στην εταιρεία, που έχει τα διόδια, η οποία άλλωστε δεν είχε το δικαίωμα να τα απαιτήσει. Όμως, η Αστυνομία έχει αυτό το δικαίωμα και βάσει του νέου ΚΟΚ θα είναι στην αρμοδιότητά της. «Συνυπεύθυνος πλέον γίνεται και ο οδηγός, εκτός από τον ιδιοκτήτη» επισημαίνει ο κ. Παπαδάκης και προσθέτει: «Δεν αρκεί λοιπόν η λήψη του αριθμού κυκλοφορίας για την επιβολή του προστίμου, καθώς έχουμε διεύρυνση της ευθύνης για τη κύρωση».
ΓΙΑΤΙ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ Η ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ
Επιθυμία και επιδίωξη όλων είναι η πλήρης κατάργηση των διοδίων, αλλά μέχρι να επιτευχθεί είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις διατάξεις που ισχύουν σήμερα.
Για τους χρήστες της ΠΑΘΕ ισχύει ο νόμος 3555/2007 (που κύρωσε την σύμβαση της εταιρίας ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. με το ελληνικό Δημόσιο). Για τους κατοίκους των περιοχών όπου λειτουργούν διόδια, ισχύει ο νόμος 2539/1997, που τους απαλλάσσει από την υποχρέωση καταβολής διοδίων και φυσικά για όλους ισχύει το Σύνταγμα της Ελλάδας.
Ειδικότερα, ο νόμος 3555/2007 ΦΕΚ 81 Α, προβλέπει:
- Άρθρο 24.2.2: ισχύει η αρχή καθορισμού των διοδίων-τελών, ανάλογα με τη διανυόμενη από το χρήστη απόσταση.
- Άρθρο 24.1.3: ο Παραχωρησιούχος υποχρεούται να μεριμνήσει για την σταδιακή εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος.
- Άρθρο 18.2.2: μέσα σε 20 μήνες, ήτοι μέχρι τις 26/12/2008, θα έπρεπε να είχανολοκληρωθεί όλα τα έργα και εγκαταστάσεις στο τμήμα της Εθνικής Οδού Μεταμόρφωση-Σχηματάρι (εκτός από τον Α/Κ Βαρυμπόμπης).
- Άρθρο 18.2.3: μέσα σε 32 μήνες, ήτοι μέχρι τις 26/12/2009, θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί όλα τα έργα και εγκαταστάσεις στο τμήμα της Εθνικής Οδού Μεταμόρφωση-Αγ.Κωνσταντίνος, δηλαδή ΚΑΙ το πλήρες ηλεκτρονικό σύστημα που αναφέρεται στο άρθρο 24.2.5.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η δυνατότητα που δόθηκε στον Παραχωρησιούχο να τοποθετήσει μετωπικά διόδια στις Αφίδνες και να εισπράττει Διόδια για όλο το τμήμα των 51χλμ., από Μεταμόρφωση έως Σχηματάρι, ανεξάρτητα από την διανυόμενη απόσταση, εκτός από το ότι έχει νομικά κενά που θα αναφερθούν στη συνέχεια, ήταν και εντελώς προσωρινού χαρακτήρα, μέχρι δηλαδή να εκπνεύσουν οι τμηματικές προθεσμίες του άρθρου 18. Επομένως, η λειτουργία των διοδίων με τον σημερινό τρόπο είναι εντελώς αυθαίρετη και παράνομη.
ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3555/2007
1. Τα διόδια στο τμήμα των 51χλμ., της ΠΑΘΕ από Μεταμόρφωση έως Σχηματάρι, που έχει κατασκευαστεί από χρηματοδότηση του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα για τους χρήστες, δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος τους (65% έως 90%) προορίζεται για την κατασκευή της Ιόνιας Οδού, στο Δυτικό τμήμα της χώρας και έτσι παραβιάζονται τα Άρθρα 4.2 και 4.5 του Συντάγματος, που ορίζουν ότι: «οι Έλληνες έχουν ίσες υποχρεώσεις και συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους».
2. Η επιβολή διοδίων που αντιστοιχούν σε χρήση 51χλμ. σε όσους εισέρχονται/εξέρχονται από ενδιάμεσους κόμβους, μεταξύ των οποίων μεσολαβεί ο σταθμός διοδίων των Αφιδνών, είναι αντίθετη με τα άρθρα 24.2.2, 24.1.3 & 24.2.5 του νόμου 3555/2007, καθώς και με το άρθρο 25 του Συντάγματος, γιατί συνιστά καταχρηστική άσκηση δικαιώματος και δεν σέβεται την αρχή της αναλογικότητας (π.χ. για τα 6χλμ. από Αφίδνες μέχρι Αγ. Στέφανο, καλούμαστε να πληρώσουμε για χρήση 51χλμ.).
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ
Στο άρθρο 24.1.5(2), εδάφια (i) και (ii), προβλέπεται ότι ο Παραχωρησιούχος μπορεί να απαιτήσει από το χρήστη που δεν πλήρωσε, την καταβολή του 20πλάσιου του αντιτίμου σαν αστική ποινή με τις ακόλουθες προϋποθέσεις και διαδικασίες:
α) Πρέπει να έχει πάρει άδεια από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για να εγκαταστήσει και να χρησιμοποιεί κάμερες.
β) Να στείλει στο αρμόδιο Υπουργείο την φωτογραφία των πινακίδων με σημείωση του χρόνου διέλευσης. Το υπουργείο πρέπει μέσα σε 5 ημέρες να του παρέχει τα στοιχεία του κατόχου του οχήματος. Στη συνέχεια, ο Παραχωρησιούχος μπορεί να ζητήσει την έκδοση διαταγής πληρωμής, εφ΄όσον περάσουν 15 ημέρες και ο χρήστης δεν έχει πληρώσει.
Η διάταξη όμως αυτή του άρθρου 24.1.5 είναι αντισυνταγματική γιατί:
α) δεν παρέχει στον πολίτη το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης (άρθρο 20.2), και
β) γιατί παρέχει στο προσωπικό του Παραχωρησιούχου (ο οποίος μπορεί να προσλαμβάνει οποιονδήποτε, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα και με ανεξέλεγκτα προσόντα και ιδιότητες) αρμοδιότητες δημοσίου υπαλλήλου (άρθρο 103.1 του Συντάγματος).
Στο ίδιο άρθρο, ρητά αναφέρεται ότι το Δημόσιο (Αστυνομία, Τροχαία και Δ.Ο.Υ.) δεν έχει καμία ανάμειξη στη διαδικασία επιδίωξης είσπραξης του αντιτίμου και της αστικής ποινής, πρόκειται δηλαδή για μια οικονομική διαφορά μεταξύ του ιδιώτη χρήστη και του ιδιώτη ΝΕΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, είναι σχεδόν βέβαιο ότι εάν ο Παραχωρησιούχος προσπαθήσει μέσω διαταγής πληρωμής να εισπράξει πρόστιμα από τους πολίτες που αρνούνται να πληρώσουν διόδια, τα Δικαστήρια όπου αυτοί θα προσφύγουν, θα τους δικαιώσουν και η εταιρεία θα έχει γενικότερα προβλήματα σχετικά με τη νομιμότητα της Σύμβασής της.
Εκτός όμως από την παράνομη, αυθαίρετη και καταχρηστική απαίτηση καταβολής Διοδίων, η μη συμμόρφωση του Παραχωρησιούχου με τις συμβατικές του υποχρεώσεις και η αδιαφορία του Δημοσίου, έχουν προκαλέσει προβλήματα οδικής ασφάλειας στον επικίνδυνο και ημιτελή παράπλευρο δρόμο (παράδρομο) από τον Άγιο Στέφανο μέχρι τη Μαλακάσα διότι:
α) Για να αποφύγουν τα διόδια των Αφιδνών, σχεδόν όλα τα φορτηγά διεθνών μεταφορών, κινούνται στον παράδρομο, ο οποίος πλέον είναι γεμάτος λακκούβες και εξογκώματα. Αυτό συμβαίνει διότι οι προδιαγραφές του δεν αφορούν βαριά κυκλοφορία, δεν έχει διαχωριστική λωρίδα, αλλά ούτε και κατάλληλη σήμανση, με αποτέλεσμα συνεχή πρόκληση ατυχημάτων και πολύ μεγάλη ταλαιπωρία. Ο παράδρομος, αντί να εξυπηρετεί τους κατοίκους και την τοπική κυκλοφορία, έχει αποκτήσει κίνηση επιπέδων εθνικής οδού.
β) Από τη δεξιά πλευρά του παράδρομου (με φορά κίνησης προς Αθήνα), αυτός παραμένει ημιτελής, αφού διακόπτεται στη Μαλακάσα (από τη Σφενδάλη έως τις Αφίδνες), στις Αφίδνες (από την ιδιοκτησία του κ. Παπαρούνη), αλλά και στον Αγ. Στέφανο (από το στρατόπεδο της 651ΑΒΥΠ).
Εμείς οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι των περιοχών, από τις Αφίδνες μέχρι τον Ωρωπό, δεν υποκύπτουμε στο εκβιαστικό δίλημμα του τύπου “να πληρώνουμε το παράνομο χαράτσι ή να διακινδυνεύουμε τη ζωή μας στον άθλιο και ημιτελή παράδρομο”.
Αποφασίσαμε ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ, να μη δίνουμε το ονοματεπώνυμό μας και αρνούμαστε να παραλάβουμε οποιοδήποτε χαρτί, ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝΟΙ το ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
Πρότυπο μήνυσης, αν ΔΕΝ ανοίξουν την μπάρα των διοδίων.Έχετε μαζι ένα αντίγραφο
Π Ρ Ο Σ
Τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών .........
Μ Η Ν Υ Σ Η - Ε Γ Κ Λ Η Σ Η
----------------------------------------------------- κατοίκου ......., οδός ...................................., τηλ. ........................................
Κ Α Τ Α
........................................... του......................... , κατοίκου ...........................................................................,
οδός .............................................................. , τηλ............................................
Και παντός άλλου ηθικού αυτουργού, συνεργού, συμμετόχου και υπευθύνου.
Στις .............., ημέρα ............και περί ώρα ............ οδηγούσα το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, με αριθμό κυκλοφορίας .............. επί της Εθνικής Οδού .........................., με κατεύθυνση από ............ προς ...............και συγκεκριμένα μετέβαινα………………….
Φτάνοντας στα διόδια των Αφιδνών δήλωσα στην ταμία που εργαζόταν εκείνη την ώρα στη θυρίδα υπ. αριθμ………….. ότι δεν επιθυμώ να καταβάλω το αντίτιμο, όπως και χιλιάδες άλλοι οδηγοί, διότι η καταβολή του αντιτίμου είναι αντισυνταγματική, παράνομη και καταχρηστική και δεν αναλογεί στη χρήση της οδού που έκανα και στην ποιότητά της.
Η/ο ταμίας μου δήλωσε ότι είναι αναρμόδια/ος να διευθετήσει το ζήτημα και απευθύνθηκε στον μηνυόμενο, ο οποίος ήταν ο προϊστάμενος της ομάδας των υπαλλήλων της εταιρείας με την επωνυμία .........................., που έχει αναλάβει τη συντήρηση και εκμετάλλευση του τμήματος του αυτοκινητόδρομου .............. από τη .............................................., που εργάζονταν εκείνη την ώρα στον σταθμό και υπεύθυνος εκ μέρους της εταιρίας για τη λειτουργία των Διοδίων.
Ο μηνυόμενος τότε έδωσε εντολή να μην ανοίξει η μπάρα των διοδίων ώστε να καταστεί δυνατή η διέλευση του οχήματός μου αν δεν καταβάλω το αντίτιμο μη επιτρέποντας την κίνηση μου έως την .......... ώρα της ίδιας ημέρας.
Στην ενέργεια αυτή προέβη παράνομα, χωρίς να έχει τέτοιο δικαίωμα, δεδομένου ότι η ισχύουσα από ............... σύμβαση παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της προαναφερόμενης εταιρίας, υπό τους όρους της οποίας εκμεταλλεύεται η παραπάνω εταιρία το έργο, ο ν. 3555/2007 (Φ.Ε.Κ. Α 81/2007/416), με τον οποίο η σύμβαση αυτή κυρώθηκε και απέκτησε ισχύ νόμου, και το όλο νομοθετικό πλαίσιο με το οποίο λειτουργούν όλοι οι σταθμοί διοδίων της Εθνικής Οδού ......................., μεταξύ των οποίων και ο συγκεκριμένος, δεν επιτρέπουν την παρεμπόδιση διέλευσης στους οδηγούς, οι οποίοι για διάφορους λόγους αρνούνται η αδυνατούν να καταβάλλουν το αντίτιμο των διοδίων.
Στις περιπτώσεις αυτές προβλέπεται μόνο η φωτογράφηση των οχημάτων κατά τρόπο που να φαίνεται ευδιάκριτα ο αριθμός κυκλοφορίας τους, με τη χρήση συστημάτων βιντεοσκόπησης εγκεκριμένων προηγουμένως για την εγκατάσταση και λειτορυγία τους από την Α.Π.Δ.Π.Χ. και στη συνέχεια η ταχυδρομική αποστολή ειδοποίησης πληρωμής στον «παραβάτη», του οποίου τα στοιχεία παρέχονται από το Υπουργείο Μεταφορών στην παραχωρησιούχο εταιρία εφόσον η φωτογράφηση εγένετο νόμιμα κατά τα ανωτέρω, και σε περίπτωση μη πληρωμής εντός προθεσμίας 15 ημερών, η παραχωρησιούχος εταιρία δύναται να επιδιώξει την έκδοση διαταγής πληρωμής για το ποσό του μη καταβληθέντος αντιτίμου πλέον της προβλεπόμενης αστικής ποινής (άρθρο 24.1.5 σελίδα 142 της από 19/12/2006 σύμβασης παραχώρησης).
Σε καμμία δε περίπτωση δεν προβλέπεται η στέρηση του δικαιώματος διέλευσης των αρνουμένων η αδυνατούντων την καταβολή του αντιτίμου των διοδίων εκ μέρους των υπαλλήλων της εταιρίας η άλλου οργάνου, ακόμη δε και εκ μέρους της Τροχαίας, η άλλης Δημόσιας Αρχής.
Ο μηνυόμενος τα γνωρίζει αυτά πολύ καλά διότι τυγχάνει στέλεχος της παραχωρησιούχου εταιρίας και έχει γνώση των σχετικών κειμένων της σύμβασης και των νόμων που προαναφέρθηκαν.
Επειδή συνεπώς ο μηνυόμενος με τις παραπάνω περιγραφόμενες πράξεις του μου στέρησε με πρόθεση και χωρίς τη θέλησή μου, την ελευθερία κίνησής μου.
Επειδή η ανωτέρω συμπεριφορά του μηνυομένου σε βάρος μου στοιχειοθετεί το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης κατ’ άρθρο 325 του Ποινικού Κώδικα.
Επειδή κατόπιν αυτών επιθυμώ, έως έχω δικαίωμα, την ποινική δίωξη και τιμωρία του, καθώς και κάθε άλλου υπευθύνου, ηθικού αυτουργού, συνεργού και συμμετόχου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Και με την επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματός μου.
Μηνύω και εγκαλώ τον .................................... του ................., κάτοικο .............., οδός ........................................................................................................., τηλ. .............................................
για το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης κατ’ άρθρο 325 Π.Κ. και κάθε άλλον κατά νόμο υπεύθυνο και ζητώ την ποινική δίωξη και τιμωρία τους.
Δηλώνω παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική μου ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Προσκομίζω το κατά νόμο απαιτούμενο παράβολο.
Προσκομίζω και επικαλούμαι τα ακόλουθα έγγραφα προς υποστήριξη της μήνυσής μου :
Προτείνω μάρτυρες τους :
1) ..................................... του ......................., κάτοικο .................., οδός .....................................................
2)
Διορίζω πληρεξούσιό μου, συνήγορο πολιτικής αγωγής και αντίκλητο τον δικηγόρο Αθηνών ...................................................
Αθήνα, / /2010
Ο μηνύων και εγκαλών.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΣΤΑ ΜΜΜ- ΝΟΜΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Η «ΝΟΜΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ εξέδωσαν κείμενο σχετικά με τα δικαιώματα μας στην άρνηση πληρωμής μας στα ΜΜΜ.
Παραθέτουμε σχετικά αποσπάσματα:
Σύμφωνα με τις γνώσεις, την προσωπική και επαγγελματική εμπειρία μας, αναφέρουμε τα κάτωθι:
Οι πολίτες- επιβάτες της Θεσσαλονίκης, εδώ και αρκετούς μήνες, προβαίνουν στην κινηματική δράση, της μη καταβολής κομίστρου για τις μετακινήσεις τους με τα λεωφορεία του Ο.Α.Σ.Θ., άλλοι δε στην παραχώρηση των εισιτηρίων που έχουν αγοράσει και επικυρώσει, σε πολίτες που επιβιβάζονται σε λεωφορεία του ως άνω οργανισμού, από την στάση όπου αυτοί κατέρχονται. Τα εισιτήρια αυτά, ισχύουν για διαδρομή, χρονικής διάρκειας 70 λεπτών και αρκετοί επιβάτες αποδέχονται και κάνουν χρήση, των εισιτηρίων που τους παραχωρούνται κατ’ αυτό τον τρόπο, πριν την λήξη του ανωτέρου χρόνου.
Οι συμπολίτες μας, προβαίνουν στην ως άνω ενέργεια λόγω: α) της οικονομικής αδυναμίας πολλών εξ’ αυτών να καταβάλουν το αντίτιμο του εισιτηρίου για την μετακίνησή τους με τα λεωφορεία του Ο.Α.Σ.Θ., β) ως ένδειξη δημόσιας διαμαρτυρίας, για την επιβολή αυξήσεων σε κοινωνικά αγαθά, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, θεωρώντας προκλητική, την αύξηση του επιχειρηματικού κέρδους του ως άνω οργανισμού, ο οποίος χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση και κατά συνέπεια από τον Ελληνικό λαό γ)του αισθήματος αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους τους, που πλήττονται καθημερινά, από την συνεχόμενη μείωση του οικογενειακού τους εισοδήματος θεωρώντας ότι, η προσφορά του ήδη προπληρωμένου εισιτηρίου τους, είναι ένα ελάχιστο δείγμα συμπαράστασης κατανόησης, ανθρωπιάς και προσφοράς, στον συνάνθρωπό τους, δ)της δικαιολογημένης αγανάκτησης τους, για τις προαναγγελλόμενες και επιβαλλόμενες αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων και των υπερβολικών και καταχρηστικών χρηματικών προστίμων, που επιβάλλονται στους παραβάτες.
Προκειμένου να αποτραπεί αυτή η κινηματική δράση, εκδόθηκε από τον ΟΑΣΘ, μεγάλος αριθμός εισιτηρίων, τα οποία αγόραζαν και χρησιμοποιούσαν οι επιβάτες μέχρι και την 31-1-2011, αξίας 60 λεπτών και με δικαίωμα μετεπιβίβασης εντός χρονικής διάρκειας 70 λεπτών της ώρας. Ειδικότερα το ως άνω εισιτήριο ανέγραφε στο οπίσθιο μέρος αυτού, με κεφαλαία γράμματα το εξής: « Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ (Π.Κ.ΑΡΘΡ. 186.2&392)
Με την κυκλοφορία των εισιτηρίων αυτών, δημιουργήθηκε η πλήρης πεποίθηση στο επιβατικό κοινό, ότι τελούσε ποινικά κολάσιμη πράξη, όποιος πολίτης παραχωρούσε το εισιτήριο του στον επόμενο επιβάτη, καθώς και όποιος αποδεχόταν και χρησιμοποιούσε το εισιτήριο αυτό. Θεωρούσε δηλαδή κατ’ αυτό τον τρόπο, ότι υπήρχε η δυνατότητα σύλληψής του, όταν προέβαινε στην ανωτέρω ενέργεια.
Το άρθρο 186παρ.2 Π.Κ. τιμωρεί με φυλάκιση, όποιον προκαλεί η παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον, να διαπράξει ορισμένο πλημμέλημα, καθώς και όποιος προσφέρεται γι’ αυτό και όποιος αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά. Κατά συνέπεια για να θεωρηθεί κάποιος υπαίτιος της τέλεσης του ως άνω αδικήματος, απαραίτητη προϋπόθεση, για την πλήρωση της αντικειμενικής υποστάσεως του, είναι η πρόκληση, η παρότρυνση , η προσφορά και η αποδοχή, να αφορά την διάπραξη πλημμεληματικής εγκληματικής πράξης, πρέπει δηλαδή να υφίσταται αυτό το πλημμέλημα και να προβλέπεται από τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις.
Το άρθρο 391Π.Κ. περί της δόλιας αποφυγής πληρωμής εισιτηρίου, καταργήθηκε με το άρθρο1 παρ.12β του ν.2207/1994, με την εισηγητική περί καταργήσεως έκθεση του νομοθέτη, στο πρώτο κεφάλαιο της οποίας και στην παράγραφο 12 αναφέρει ότι: « Το άρθρο 391 καταργείται, διότι δεν είναι σκόπιμη η ποινική πρόβλεψη για την αποφυγή πληρωμής εισιτηρίου, αφού μάλιστα για τις περισσότερες περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο αυτό υπάρχουν διοικητικές κυρώσεις, ικανές να αποτρέψουν την παράνομη συμπεριφορά του δράστη.» Είναι σαφές από την έκθεση αυτή, ότι το πνεύμα και η θέληση του νομοθέτη, είναι η πλήρης αποποινικοποίηση της δόλιας αποφυγής πληρωμής εισιτηρίου, αρκούμενος στις διοικητικές μόνο κυρώσεις.
Το άρθρο 392 Π.Κ. περί δόλιας αποδοχής παροχών, συνυπήρχε νομοθετικά με την ειδική διάταξη του άρθρου 391Π.Κ., μέχρι και την κατάργηση της τελευταίας, καθώς η κάθε μια από αυτές, είχε διαφορετικό πεδίο εφαρμογής και αντικείμενο ποινικής πρόβλεψης. Αν ο νομοθέτης θεωρούσε ότι η ποινική πρόβλεψη του άρθρου 391Π.Κ. ήταν περιττή, γιατί τα αδικήματα που προβλέπονταν και τιμωρούνταν από αυτήν, εμπεριέχονται και καλύπτονται από την διάταξη του άρθρου 392Π.Κ. που συνεχίζει να υφίσταται, θα το είχε αναφέρει και αιτιολογήσει στην εισηγητική έκθεση του ν.2207/1994.
Εφ’ όσον λοιπόν ο νομοθέτης, επέλεξε να αποποινικοποιήσει την συμπεριφορά της δόλιας αποφυγής πληρωμής εισιτηρίου, κάθε άλλη ερμηνεία περί υπαγωγής της στο άρθρο 392 Π.Κ., είναι αντισυνταγματική και παράνομη, καθώς δεν επιτρέπεται αναλογική εφαρμογή σε βάρος του κατηγορουμένου, ούτε διασταλτική ερμηνεία, αναφορικά με το τι συνιστά υπηρεσία κατ’ άρθρ. 392 Π.Κ.
Σύμφωνα με όσα ανωτέρω αναλύθηκαν θεωρούμε ότι δεν διαπράττει κανένα ποινικό αδίκημα, όποιος δεν έχει καταβάλει κόμιστρο και δεν είναι κάτοχος επικυρωμένου εισιτηρίου του Ο.Α.Σ.Θ., αλλά και ούτε και όποιος παραχωρεί το εισιτήριό του σε άλλον επιβάτη, για διαδρομή διάρκειας 70 λεπτών, της οποίας το αντίτιμο έχει ήδη καταβάλλει.
Ενδεχομένως δε, η παραπάνω συμπεριφορά να συνιστά και δωρεά, υπό το πρίσμα, ότι αφού έχει καταβληθεί, το αντίτιμο του εισιτηρίου για το σύνολο της διαδρομής, διάρκειας 70 λεπτών, αφενός δεν υπάρχει περιουσιακή βλάβη του ΟΑΣΘ και αφετέρου παραχωρώ αυτό το δικαίωμα, του υπολοίπου της διαδρομής που δικαιούμαι χαριστικά σε άλλον, αφού από επιλογή δεν συνεχίζω να χρησιμοποιώ το λεωφορείο για την υπόλοιπη διαδρομή.
Θα μπορούσε επίσης να υποστηριχθεί, ότι ακόμα κι αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία, για την εφαρμογή της συγκεκριμένης ποινικής διατάξεως, θα έπρεπε να θεωρηθεί ανεφάρμοστο το άρθρο 392 Π.Κ. στην συγκεκριμένη περίπτωση, λόγω του κλασικού δόγματος του ποινικού δικαίου, ότι κάθε φορά που υπάρχει αμφιβολία, δεν πρέπει να υπάρχει ενοχή.
Πέραν τούτου, θα μπορούσε ακόμα να υποστηριχθεί, ότι η συγκεκριμένη πράξη, παραχώρησης του εισιτηρίου, είναι και πράξη διαμαρτυρίας που συμβαίνει σε δημοσιότητα και εμπίπτει στο Συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης, γι’ αυτό κάθε σχετικός περιορισμός, θα πρέπει να προβλέπεται με σαφήνεια από το νόμο.
Ακόμα όμως κι αν θεωρηθεί βάσιμη, η αντίθετη νομική άποψη, ότι δηλαδή οι ως άνω συμπεριφορές, εμπίπτουν στις ποινικά κολάσιμες πράξεις του άρθρου 392, πρέπει να τονιστεί ότι το αδίκημα αυτό διώκεται κατ’ έγκλιση και δεν επιτρέπεται η σύλληψη του δράστη από τα αστυνομικά όργανα, πριν την υποβολή της. Για να προβεί ο ελεγκτής σε υποβολή (κατάθεση) εγκλίσεως (μηνύσεως), πρέπει να έχει ειδική εξουσιοδότηση από αυτούς που ορίζονται από το καταστατικό του Ο.Α.Σ.Θ., ότι είναι αρμόδιοι προς τούτο. Στην εξουσιοδότηση αυτή, πρέπει ν’ αναφέρονται ειδικά τα πλήρη στοιχεία του επιβάτη που θα εγκαλέσει (μηνύσει). Κατά συνέπεια, καθίσταται εκ των πραγμάτων αδύνατο, να κατέχει ο ελεγκτής αυτού του είδους την εξουσιοδότηση, τη χρονική στιγμή που υφίσταται η υποτιθέμενη παράβαση.
Αναφορικά δε με τα δικαιώματα των ελεγκτών του Ο.Α.Σ.Θ. και τα δικαιώματα των επιβατών, παρατηρούμε τα κάτωθι:
Ο ελεγκτής δεν είναι υπάλληλος κατά την έννοια του άρθρου 13 του Ποινικού Κώδικα. Σύμφωνα με τον Ν.1214/1981, βάση του οποίου οι υπάλληλοι του Ο.Α.Σ.Θ. επιβάλουν το πρόστιμο: «ο καταλαμβανόμενος ως παραβάτης είναι υποχρεωμένος, αν δεν καταβάλλει αμέσως το πρόστιμο στον συντάκτη της πράξης επιβολής του, να επιδείξει στον αρμόδιο για τον έλεγχο και την καταβολή του προστίμου υπάλληλο την αστυνομική του ταυτότητα ή άλλο έγγραφο από το οποίο αποδεικνύονται τα στοιχεία της ταυτότητάς του. Σε περίπτωση άρνησης ο υπάλληλος μπορεί να ζητήσει την συνδρομή αστυνομικού οργάνου.»
Επομένως η συνδρομή αστυνομικού οργάνου θεωρούμε ότι μπορεί να ζητηθεί, μόνο σε περίπτωση άρνησης.
Αν ο επιβάτης δώσει τα στοιχεία του, αλλά δηλώσει ότι δεν έχει την ταυτότητα μαζί του, αυτό συνιστά αδυναμία και όχι άρνηση και κατά συνέπεια, είναι αμφίβολο αν δικαιούται ο ελεγκτής να καλέσει την συνδρομή της αστυνομίας, καθώς κανένας νόμος, δεν υποχρεώνει τον πολίτη να φέρει υποχρεωτικά μαζί του ταυτότητα.
Από καμία όμως νομοθετική διάταξη,
δεν προβλέπεται η υποχρέωση του πολίτη να περιμένει την αστυνομία για να τον ελέγξει, αν δεν το επιθυμεί, καθώς δεν έχει διαπράξει κανένα ποινικό αδίκημα.
Αφού θεωρούμε, ότι δεν υφίσταται κανένα ποινικό αδίκημα, στις ως άνω περιγραφόμενες κινηματικές συμπεριφορές, ο ελεγκτής, ο οδηγός, ή οποιοσδήποτε άλλος, δεν έχει κανένα δικαίωμα να δεσμεύσει, να συλλάβει, να κρατήσει ή να περιορίσει με οποιονδήποτε τρόπο, τον επιβάτη, ούτε βέβαια να κλείσει τις πόρτες του λεωφορείου.
Σύμφωνα με το άρθρο 325 Π.Κ. «όποιος με πρόθεση κατακρατεί άλλον χωρίς την θέλησή του ή του στερεί με άλλον τρόπο την ελευθερία της κίνησης του, τιμωρείται με φυλάκιση». Επομένως,
όποιος περιορίσει με οποιονδήποτε τρόπο τον πολίτη π.χ. κλείνοντας τις πόρτες του λεωφορείου, ή εμποδίζοντας την κίνηση ή την έξοδό του από το όχημα, διαπράττει το αδίκημα της παράνομης κατακράτησης (άρθρο 325Π.Κ.), τόσο ως προς αυτόν που δεν έχει εισιτήριο όσο και ως προς όλους τους επιβάτες των οποίων εμποδίζεται η έξοδος. Το αδίκημα διώκεται αυτεπάγγελτα. Οποιοσδήποτε πολίτης αντιλαμβάνεται τέτοιου είδους συμπεριφορά, μπορεί να καταγγείλει το γεγονός στην αστυνομία και να ζητήσει την συνδρομή της. Τα αστυνομικά όργανα είναι υποχρεωμένα να συλλάβουν τον δράστη και να σχηματίσουν δικογραφία εις βάρος του, τηρώντας όσα προβλέπονται στον Κ.Π.Δ. περί αυτοφώρου διαδικασίας. Ο παθών έχει δικαίωμα ν’ αξιώσει αποζημίωση, για ικανοποίηση της ηθικής του βλάβης.
Ο ελεγκτής δεν έχει δικαίωμα να προβαίνει σε ανακριτικές πράξεις, προς διασταύρωση και ταυτοποίηση των στοιχείων που θα του δώσει ο επιβάτης, όπως π.χ. να ζητήσει από τον επιβάτη να τηλεφωνήσει σε κάποιον γνωστό του πρόσωπο, προκειμένου να επιβεβαιώσει τα στοιχεία του, ούτε και υπάρχει υποχρέωση του πολίτη να του δώσει προσωπικά δεδομένα, δικά του ή άλλου, όπως αριθμούς τηλεφώνου, στοιχεία που αφορούν την εργασία του, την οικογενειακή του κατάσταση, το σχολείο που φοιτά κ.λ.π.
Η ανακοίνωση των στοιχείων της ταυτότητας του επιβάτη, η επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας ή οποιουδήποτε άλλου εγγράφου, που αποδεικνύει τα στοιχεία της ταυτότητάς του, είναι υποχρεωτική στα αστυνομικά όργανα, σε περίπτωση που θα έρθουν και θα θελήσουν να τον υποβάλλουν σε έλεγχο και δεν πρέπει να περιέρχονται σε γνώση των υπολοίπων πολιτών, που παρίστανται κατά την διάρκεια του ελέγχου, λόγω προστασίας των προσωπικών δεδομένων του ατόμου.
Σύμφωνα με τον «χάρτη υποχρεώσεων προς τους καταναλωτές» τον οποίο συνέταξε ο Ο.Α.Σ.Θ. βάση νόμου και τον Κώδικα Υποχρεώσεων και Δεοντολογίας, τα οποία είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ως άνω οργανισμού, προς ενημέρωση των επιβατών: οι ελεγκτές πρέπει να επιδεικνύουν ή να έχουν τοποθετημένη σε εμφανές σημείο την υπηρεσιακή τους ταυτότητα, κατά την διάρκεια του ελέγχου των εισιτηρίων, επίσης πρέπει να συμπεριφέρονται ευγενικά προς το επιβατικό κοινό και να διενεργούν τον έλεγχο με λεπτότητα. Η μη τήρηση από τον Ο.Α.Σ.Θ. ορισμένων διατάξεων του Χ.Υ.Κ., μπορεί να οδηγήσει και στην καταβολή αποζημιώσεως στον επιβάτη-πολίτη.
Επομένως καθ’ όλη την διάρκεια του ελέγχου εντός του λεωφορείου, πρέπει να είναι εμφανής η υπηρεσιακή ταυτότητα του ελεγκτή, προκειμένου το επιβατικό κοινό να γνωρίζει τα στοιχεία του, ώστε να μπορεί ν’ ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά του (π.χ. αναφορά στην υπηρεσία του, δικαίωμα εγκλίσεως, αγωγής κ.λ.π.)
Πέραν τούτου σύμφωνα με τον. Ν.1214/1981 που αφορά τις κυρώσεις των επιβατών επί μη καταβολής κομίστρου, θεωρούμαι ότι το δικαίωμα ελέγχου και η επιβολή προστίμου από τους ελεγκτές, υφίσταται μόνο κατά την διάρκεια της διαδρομής και εντός του λεωφορείου και όχι σε πολίτες που αναμένουν κοντά στην στάση του λεωφορείου και παραχωρούν π.χ. το εισιτήριό τους σ’ έναν συμπολίτη τους. Από τις διατάξεις του ως άνω νόμου δεν υπάρχει υποχρέωση καταστροφής του αποδεικτικού κομίστρου (εισιτηρίου), μετά την έξοδό τους από το όχημα, παρά μόνο η υποχρέωση φύλαξης αυτού καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής.
Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε ότι ορισμένες συμπεριφορές και ενέργειες, που έχουν παρατηρηθεί και ανακοινωθεί σε ανοιχτές συνελεύσεις, από μέλη της κίνησης «ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», αν όντως συνιστούν αποδεδειγμένα πραγματικά περιστατικά, προβλέπονται και τιμωρούνται από τις υφιστάμενες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, μετά από έγκλιση των παθόντων.
Ειδικότερα : «Όποιος με οποιονδήποτε τρόπο, ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψή του», τελεί το αδίκημα της δυσφήμησης (άρθρο362 Π.Κ.).
Επίσης «Όποιος εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο», τελεί το αδίκημα της εξύβρισης (άρθρο 361 Π.Κ.).
Αναφορικά με τις αστικές αξιώσεις του Ο.Α.Σ.Θ. κατά των «παραβατών» επιβατών θα επιφυλαχτούμε για την διατύπωση της νομικής και επιστημονικής μας άποψης, καθώς αναμένουμε τις εισηγήσεις των συναδέλφων μας, που ασχολούνται με την νομική μελέτη και επεξεργασία του θέματος αυτού, προκειμένου να διατυπώσουμε μια ορθή και εμπεριστατωμένη νομική άποψη, με βάσιμα επιχειρήματα, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στην υπεράσπιση των συμπολιτών μας.
Πάντως σε κάθε περίπτωση, συμβουλεύουμε τους πολίτες, που υπογράφουν την «πράξη βεβαίωσης παράβασης και επιβολής προστίμου», να αναγράφουν πριν θέσουν την υπογραφή τους «με την ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μας»
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!Μοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
