Λίγα λόγια για τα Διόδια (Μέρος Β’)
Από τα πρώτα πράγματα που έμαθα ήταν πως τα διόδια μόλις παραχωρήθηκαν σε αδηφάγους εργολάβους τοποθέτησαν μπάρες και έκλεισαν τους παράδρομους. Όπου δεν το έχουν κάνει θα το πράξουν σύντομα. Η ακόρεστη απληστία τους είναι τόσο μεγάλη που δεν πρέπει να μας ξεφύγει κανείς. Τοποθέτησαν πρώτα τις μπάρες και μετά φρόντισαν για τη σωστή σήμανση με αποτέλεσμα κατά το διάστημα παραμονής μου εκεί να δω άπειρα ατυχήματα ευτυχώς χωρίς τραυματισμούς, αλλά με πολλά σπασμένα παρμπρίζ.
Μία άλλη σημαντική αλλαγή που έλαβε χώρα μόλις τα διόδια ιδιωτικοποιήθηκαν ήταν στο μέτρημα του ύψους των οχημάτων. Όσο τα διόδια ήταν στο δημόσιο η μέτρηση γινόταν από την αρχή του τροχού, από το σημείο δηλαδή κοντά στην άσφαλτο. Αυτό άλλαξε και η μέτρηση ξεκινάει από τη μέση της ρόδας. Αυτό μπορεί να σας φαίνεται ασήμαντο αλλά τους εξασφαλίζει το πλεονέκτημα αυτών των πόντων ούτως ώστε να κάνουν ορισμένα αυτοκίνητα να πληρώνουν 2-3 ευρώ παραπάνω σε κάθε διέλευση, αφού τα κατατάσσουν σε ανώτερη κατηγορία.
Η ακόρεστη όρεξη τους δεν σταμάτησε μόνον εκεί αλλά έβαλαν στο μάτι και τους τζαμάδες. Όλοι θα έχετε δει πως πολλοί επαγγελματίες της συγκεκριμένης κατηγορίας έχουν φορτηγάκια με καρότσα σαν τα αγροτικά αλλά για να μη σπάσουν τα τζάμια που μεταφέρουν έχουν μία ειδική μεταλλική κατασκευή στην καρότσα τους, το γνωστό τρίγωνο. Αποφάσισαν πως η συγκεκριμένη κατασκευή κατατάσσει τα οχήματα τους σε υψηλότερη κατηγορία. Έτσι παρατήρησα το οξύμωρο ο επαγγελματίας για να περάσει ένα τζάμι να πρέπει να δώσει το μισό μεροκάματο στα διόδια αλλά ο ιδιοκτήτης πολυτελούς σκάφους που το μεταφέρει με τρέϊλερ να πληρώνει κατηγορία απλού ΙΧ.
Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε η αντιμετώπιση τους στα αυτοκίνητα με την ένδειξη Α.Μ.Ε.Α. όπου προσπαθούσαν να βρουν χίλιες δυο δικαιολογίες για να μην απαλλάξουν το όχημα από τη διέλευση. Χωρίζουν δε τους ανθρώπους αυτούς σε παραπληγικούς και τυφλούς. Κάποιος θα τους έχει πει φαίνεται, πως οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης είναι ποιο προνομιούχοι από τους ανθρώπους που έχουν χτυπηθεί από την παραπληγία και πρέπει να πληρώνουν διόδια. Κατήργησαν εντελώς την ανθρώπινη ιδιότητα. Και μη φανταστείτε πως οικονομικά αξίζει τον κόπο, γιατί μιλάμε για 2-3 περιπτώσεις ανά βάρδια στις χίλιες.
Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί η αντιμετώπιση των οχημάτων που κινούνται για την πυρόσβεση. Όλοι θυμάστε την περυσινή πυρκαγιά στην Αττική. Το λεκανοπέδιο χρειάζονταν βοήθεια σε υδροφόρες και άλλα οχήματα. Προς τιμήν τους πολλοί ήταν οι ιδιώτες εθελοντές που κατέβηκαν στην Αθήνα με τα οχήματα τους. Όλοι μα όλοι πλήρωσαν διόδια. Η πυροσβεστική υπηρεσία παρέλαβε κάποια καινούρια οχήματα από Γερμανία και όταν αυτά πέρασαν πλήρωσαν κανονικά διόδια.
Όταν κάποιος δεν έχει χρήματα για τη διέλευση δημιουργείται σκόπιμα μεγάλο πρόβλημα από ορισμένους επόπτες. Η διαδικασία προβλέπει πως πρέπει να κατέβουν κάτω και να κόψουν ένα έντυπο, την «αδυναμία πληρωμής», όμως επιδιώκουν να δημιουργηθεί ουρά καθυστερώντας επίτηδες, για να έρθει ο οδηγός σε δύσκολη θέση μήπως και πληρώσει. Μήπως και οι υπόλοιποι οδηγοί τον αναγκάσουν με τις φωνές τους να πληρώσει. Με άλλα λόγια επιδιώκουν την ανθρώπινη ταπείνωση, τον ανθρώπινο εξευτελισμό.
Υποτίθεται πληρώνουμε διόδια για να συντηρούνται οι δρόμοι, να κλείνουν λακκούβες, να απομακρύνονται εμπόδια. Μία ημέρα στο σχόλασμα είδα όπως έφευγα με το αμάξι μου ένα σκυλί χτυπημένο. Στη στάση μου για να πληρώσω τη διέλευση μου το ανέφερα στη συνάδερφο για να στείλουν συνεργείο να το μαζέψουν. Η συνάδερφος το έδωσε το συμβάν εκεί που έπρεπε το σκυλί όμως έμεινε στην άσφαλτο για τις επόμενες τρεις ημέρες.
Τα τελευταία χρόνια τα διόδια έχουν πολλαπλασιαστεί. Εάν παρατηρήσετε εκμεταλλεύονται σε πολλές περιπτώσεις κάποιες προσθήκες σε δρόμους που προϋπήρχαν για να εγκαταστήσουν σταθμούς διοδίων. Πόσο δίκαιο είναι αυτό; Για δρόμους που έχει πληρώσει ο Ελληνικός λαός κάποιοι να κλείνουν συμβόλαια για να ξαναπληρωθούν αυτοί οι δρόμοι για τα επόμενα 30-40 χρόνια; Αν κάποιος κατά λάθος πάρει λάθος δρόμο και πάει να γυρίσει πίσω τα διόδια δεν τον αφήνουν αν δεν ξαναπληρώσει. Μα ένα κουστούμι δοκιμάζει κανείς και αν δεν του αρέσει το αφήνει δεν τον υποχρεώνει κανείς να το πληρώσει.
Επιπλέον να σας πω πως όποιος έδινε χαρτονόμισμα των 100 ευρώ φακελωνόταν χωρίς να το γνωρίζει. Έπρεπε να καταγραφεί η πινακίδα του και να αντιστοιχηθεί με τον αριθμό του χαρτονομίσματος καθώς και η ώρα που πέρασε. Επίσης στους μόνιμους κατοίκους των γύρω περιοχών κόβονταν παράβαση. Εκείνοι δεν το γνώριζαν αλλά αυτή ήταν η λογιστική κίνηση που καταχωρούνταν. Δεν είχαν φροντίσει να εφοδιάσουν το λογισμικό τους με μία εξαίρεση νόμιμη για τους ανθρώπους αυτούς. Γιατί άραγε μήπως γιατί θα τους βάλουν να πληρώνουν και αυτούς; Για να μην πω για τους ψηφιακούς πομποδέκτες. Κάθε εταιρία έβγαλε τον δικό της με σκοπό να αποσπά μαζεμένα χρήματα και δεν αναγνωρίζει η μία τον πομποδέκτη της άλλης.
Τελειώνοντας εκτίμηση μου είναι πως τα διόδια θα αποτελέσουν όπλο της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Κάτι σαν σταθμούς ελέγχου για αυτό και θα τα βάλουν και στις εισόδους των χωριών και των πόλεων. Έτσι θα φακελώνεται κάθε όχημα και κάθε μετακίνηση. Στους σταθμούς διοδίων έχουν γίνει όλα ψηφιακά και καταγράφονται τα πάντα. Η λύση είναι μία και έχει ξεκινήσει από απλούς πολίτες. Μένει μόνο να πάρει μαζικές διαστάσεις κάτι το οποίο τρέμουν. Αγνοήστε τα, μην τα πληρώνεται. Κάντε την αρχή τώρα που θα πάτε διακοπές. Αφήστε τους στα κρύα του λουτρού γιατί αυτό τους πονάει. Σκεφτείτε το κι αλλιώς. Ποιοι είναι αυτοί που θα μου ζητήσουν να πληρώσω για να μετακινηθώ ελεύθερα στην Ελληνική επικράτεια
