Του Λάζαρου Τσουμένη
Σε καιρούς πενίας και καθηλωμένης κατανάλωσης έρχονται να προστεθούν και τα νέα διόδια σε βασικές οδικές αρτηρίες τα οποία σε συνδυασμό με την ανατίμηση των υπαρχόντων και τη διαρκή φορολογική επιβάρυνση των καυσίμων θα οδηγήσουν στα ύψη το μεταφορικό κόστος. Μοιραία ο αρνητικός συνδυασμός θα επιδράσει στη διαμόρφωση των τιμών προϊόντων και υπηρεσιών, θα επιβαρύνει το κόστος ζωής και ανάλογα τον πληθωρισμό.
Εκεί δηλαδή που χιλιάδες πολίτες αυτής της χώρας διεκδικούν κατάργηση των διοδίων έρχεται στον οδικό άξονα Αθήνας – Θεσσαλονίκης να προστεθεί καινούργιος σταθμός, στην Αγία Τριάδα Θερμοπυλών, φθάνοντας συνολικά τους δέκα, που επιβαρύνουν το κόστος με ένα συνολικό τίμημα στα 42,2 ευρώ για τη συγκεκριμένη διαδρομή. Παράλληλα έχουμε την επιβολή διοδίων στην Εγνατία Οδό και στη θέση Πολύμυλος Κοζάνης που κυμαίνονται από 2 έως και 2,80 για μοτοσικλέτες και μικρά Ι.Χ έως 10 ευρώ για μεγάλα φορτηγά αυτοκίνητα.
Όταν οι οδικοί άξονες κατασκευάζονται από το ελληνικό κράτος, όπως η Εγνατία και σημαντικό μέρος της ΠΑΘΕ για ποιο λόγο έπρεπε να παραδοθούν στους ιδιώτες κατασκευαστές τα διόδια; Μήπως δεν θα κερδίσουν ούτως ή άλλως από τα αντίστοιχα που θα στήσουν εκεί όπου θα κατασκευάσουν οι ίδιοι τα εναπομείναντα τμήματα ή και ολόκληρες οδικές αρτηρίες, όπως ο Ε-65;
Με την πρακτική του χαρατσιού που εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση πολλά θα γίνουν μπούμερανγκ για τους ίδιους τους κατασκευαστές που θα δυσκολευθούν να κάνουν απόσβεση. Ειδικά αν η οικονομική πορεία της χώρας δεν αλλάξει κατεύθυνση προς αναπτυξιακούς ορίζοντες τότε θα πρέπει να περιμένουμε προβλήματα στην απρόσκοπτη χρηματοδότηση και καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των οδικών αξόνων με ότι αυτό συνεπάγεται. Πάντως σε καμία περίπτωση τα προβλήματα ρευστότητας δεν μπορεί να υποχρεωθεί να τα επωμισθεί αποκλειστικά ο τομέας των Μεταφορών.
πηγή: Έρευνα
Εκεί δηλαδή που χιλιάδες πολίτες αυτής της χώρας διεκδικούν κατάργηση των διοδίων έρχεται στον οδικό άξονα Αθήνας – Θεσσαλονίκης να προστεθεί καινούργιος σταθμός, στην Αγία Τριάδα Θερμοπυλών, φθάνοντας συνολικά τους δέκα, που επιβαρύνουν το κόστος με ένα συνολικό τίμημα στα 42,2 ευρώ για τη συγκεκριμένη διαδρομή. Παράλληλα έχουμε την επιβολή διοδίων στην Εγνατία Οδό και στη θέση Πολύμυλος Κοζάνης που κυμαίνονται από 2 έως και 2,80 για μοτοσικλέτες και μικρά Ι.Χ έως 10 ευρώ για μεγάλα φορτηγά αυτοκίνητα.
Όταν οι οδικοί άξονες κατασκευάζονται από το ελληνικό κράτος, όπως η Εγνατία και σημαντικό μέρος της ΠΑΘΕ για ποιο λόγο έπρεπε να παραδοθούν στους ιδιώτες κατασκευαστές τα διόδια; Μήπως δεν θα κερδίσουν ούτως ή άλλως από τα αντίστοιχα που θα στήσουν εκεί όπου θα κατασκευάσουν οι ίδιοι τα εναπομείναντα τμήματα ή και ολόκληρες οδικές αρτηρίες, όπως ο Ε-65;
Με την πρακτική του χαρατσιού που εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση πολλά θα γίνουν μπούμερανγκ για τους ίδιους τους κατασκευαστές που θα δυσκολευθούν να κάνουν απόσβεση. Ειδικά αν η οικονομική πορεία της χώρας δεν αλλάξει κατεύθυνση προς αναπτυξιακούς ορίζοντες τότε θα πρέπει να περιμένουμε προβλήματα στην απρόσκοπτη χρηματοδότηση και καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των οδικών αξόνων με ότι αυτό συνεπάγεται. Πάντως σε καμία περίπτωση τα προβλήματα ρευστότητας δεν μπορεί να υποχρεωθεί να τα επωμισθεί αποκλειστικά ο τομέας των Μεταφορών.
πηγή: Έρευνα
