(4η συνάντηση του Σωματείου Εργαζομένων ΚΟΝΤΙ -Επιτροπή Αγώνα, την Πέμπτη στις 4/11, στις 6.30μμ στο “Χώρο Κινημάτων”, Ιωλκού 33, Βόλος)

“Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ, στους δρόμους θα κατέβω και θα αγωνιστώ“, με αυτό το σύνθημα και τη δυναμική του, ξεκίνησε μια μαζική, μαχητική και με παλμό διαδήλωση που είχε αιχμή του δόρατος τους εργάτες της ΚΟΝΤΙ, πολλούς εργαζόμενους και άνεργους που βρέθηκαν στο πλευρό των αγωνιζόμενων εργατών της ΚΟΝΤΙ

Ο Γιώργος Χαϊκάλης, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων ΚΟΝΤΙ, διάβασε μια λίστα με όλα τα σωματεία και τις συλλογικότητες που απέστειλαν ψηφίσματα συμπαράστασης και διάβασε στο τέλος της συγκέντρωσης το ψήφισμα της εργατικής συγκέντρωσης.

Κύριος ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του σωματείου, Τριαντάφυλλος Καρατζόλης που αναφέρθηκε τόσο στο πρόβλημα της συγκεκριμένης βιομηχανίας αλλά και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη της Μαγνησίας σε συνθήκες δραματικής οικονομικής κρίσης, δίνοντας το μήνυμα ότι ο αγώνας των εργατών μόλις ξεκίνησε και θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη, δηλ. τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και της άμεσης επαναλειτουργίας του εργοστασίου.

Αμέσως μετά ξεκίνησε η πορεία, με εξαιρετικό δυναμισμό, από πλατεία Ελευθερίας, Ιωλκού, τέρμα Ιάσωνος, Δημητριάδος, Κ. Καρτάλη, Α. Γαζή και λήξη στην πλ. Ελευθερίας.

Τα σύνθηματα των εργατών προμηνύουν νέες δυναμικότερες κινητοποιήσεις (παρά τις απειλές της εργοδοσίας) αφού μετά τον αποκλεισμό της Β’ ΒΙΠΕ την προηγούμενη εβδομάδα στη σημερινή κινητοποίηση οι εργάτες και όλοι όσοι στέκονται στα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη, δήλωσαν ότι “Δεν έφτασε το τέλος, είναι η αρχή, μαζί θα πολεμήσουμε η ΚΟΝΤΙ να σωθεί”.

Παρά το γεγονός ότι τα καταστήματα ήταν ανοιχτά, θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για αργία αφού ελάχιστα μαγαζιά, σε όλη τη διάρκεια της πορείας, είχαν πελάτες, αποτέλεσμα της δραματικής συρρίκνωσης των εργατικών εισιδημάτων. Γι αυτό ακούστηκε δυνατά και το σύνθημα “Εργάτες χωρίς λεφτά, μαγαζιά χωρίς δουλειά“.

Απάντηση δόθηκε και στο πιθανό λουκέτο που απειλεί η εργοδοσία αλλά και την αγανάκτηση των εργατών ενάντια στην αδιαφορία του πολιτικού προσωπικού, φωνάζοντας ” Λουκέτο στη βουλή, η ΚΟΝΤΙ να μείνει ανοιχτή” αλλά και στην αδράνεια που επιδεικνύει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία με το σύνθημα “Εδώ θα γίνει της Γαλλίας, απεργία διαρκείας“

Στη κεφαλή της πορείας μπήκαν παιδιά των εργαζομένων με τους γονείς τους, κρατώντας σε όλη τη διάρκεια της πορείας το πανό με σύνθημα ” Γονείς χωρίς δουλειά, πως θα ζήσουν τα παιδιά“, ενώ οι γονείς τους φώναζαν δυνατά “ Είμαστε απ’τη ΚΟΝΤΙ και θέλουμε δουλειά, δεν είμαστε ζητιάνοι έχουμε παιδιά“. Οι εργάτες της ΚΟΝΤΙ κατέβηκαν με τις οικογένειές τους αναδεικνύοντας το γιγαντιαίο κοινωνικό πρόβλημα των σημερινών διαθεσιμοτήτων.

Το κεντρικό πανό αναφερόταν και στο κομβικό ζήτημα της εποχής μας “Θέλουμε δουλειά και όχι ανεργία“, σύνθημα που επαναλαμβανόταν πυκνά σε όλη την πορεία.

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Εργαζομένων-Ανέργων συμμετείχε με δικό της πανό, αφιερώνοντας όλες τις της δυνάμες για την επιτυχία της σημερινής εργατικής κινητοποίησης που αναφερόταν στον χαρακτήρα της σημερινής κινητοποίησης “Ο αγώνας στα χέρια των εργατών“.

Το γεγονός ότι στο Βόλο, μια πόλη της ανεργίας, με σημαντικό βιομηχανικό προλεταριάτο, πραγματοποιήθηκε μια εργατική διαδήλωση στη μέση μιας ”σημαντικής” προεκλογικής περιόδου, αποτελεί από μόνο του πολιτικό γεγονός, για το πόσο μακρυά, ίσως και εκ διαμέτρου αντίθετες, είναι οι σημερινές ανάγκες των εργαζομένων από το χαρακτήρα των επικείμενων εκλογών.