ΕΝΩ ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ
Το Δημόσιο παίρνει το ποσοστό του, όχι επί των ακαθάριστων εσόδων, αλλά επί των κερδών που η Κοινοπραξία μαγειρεύει όπως θέλει!
Το κίνημα κατά των διοδίων που μέρα με τη μέρα φουντώνει σ' όλη τη χώρα φέρνει στην επικαιρότητα, εν όψει μάλιστα και της... επιμήκυνσης που επιδιώκει η κοινοπραξία (Μπόμπολας και Σία), τη σύμβαση της Αττικής οδού, που σύμφωνα με τα στοιχεία που φέρνει το «ΠΑΡΟΝ» σήμερα στο φως, πρόκειται για μια κυριολεκτικά ΛΗΣΤΡΙΚΗ σύμβαση.
Αφού η απόδοση για το κράτος από τα διόδια που εισπράττονται δεν υπολογίζεται επί των ακαθάριστων εσόδων, αλλά επί των... κερδών! Που φυσικά η κοινοπραξία φροντίζει να εμφανίζει όσο το δυνατόν μικρότερα... Φουσκώνονται τα έξοδα με ένα κάρο θυγατρικές εταιρείες (όπως για το πλύσιμο του δρόμου, τον καθαρισμό, τη δενδροφύτευση και το πότισμα κ.λπ.), έξοδα που δεν αποκλείεται να γίνονται για άλλες δραστηριότητες της κοινοπραξίας και να χρεώνονται στο κορόιδο το κράτος.
Η σύμβαση παραχώρησης υπογράφηκε επί κυβέρνησης Σημίτη, το 1996, που δέχθηκε το ελληνικό Δημόσιο να παίρνει κυριολεκτικά ψίχουλα! Και ενώ με την κίνηση που παρουσιάζει η Αττική οδός -πλέον δεν επαρκεί, φτάνουν ώρες κάθε μέρα που φρακάρει- και τις προβλέψεις της μελέτης, που υπολόγιζε ότι θα περνούν 125.000 αυτοκίνητα την ημέρα, ενώ έχουν ξεπεράσει τα 300.000, η κοινοπραξία θα έπρεπε να έχει σχεδόν πάρει τα λεφτά που έβαλε και η Αττική οδός να περάσει στο Δημόσιο, με το κόλπο της απόδοσης επί των καθαρών κερδών, είναι άγνωστο για πόσα χρόνια θα έχει ακόμη στα χέρια της τη χρυσοφόρα κότα η κοινοπραξία (ο Όμιλος Μπόμπολα ουσιαστικά).
Και εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι είναι άγνωστο πόσα εισπράττει το Δημόσιο κάθε χρόνο από την Αττική οδό.
Στο πλαίσιο της «διαύγειας» και της δέσμευσης του πρωθυπουργού ότι θα βγαίνουν όλα στο φως, ο υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να δώσει στη δημοσιότητα, ανεβάζοντάς τον στο διαδίκτυο, όλον τον λογαριασμό με το τι πήρε όλα αυτά τα χρόνια η κοινοπραξία από την Αττική οδό και τι πήρε το Δημόσιο.
Επιμήκυνση με διαγωνισμό και αλλαγή όρων
Όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν στην οποιαδήποτε απόφαση για επιμήκυνση της εκμετάλλευσης της Αττικής οδού. Τη διεκδικεί η Κοινοπραξία Μπόμπολα και Σία και θα είναι άλλο ένα σκάνδαλο αν δοθεί χωρίς διεθνή διαγωνισμό. Και το σκάνδαλο θα είναι τεράστιο, αν η επιμήκυνση γίνει με τον ίδιο ληστρικό όρο, να υπολογίζεται η απόδοση υπέρ του Δημοσίου επί των καθαρών κερδών και όχι επί των ακαθάριστων εσόδων. Δηλαδή επί της σημερινής τιμής των 2,80 ευρώ να εμφανίζει π.χ. η κοινοπραξία ότι τα έξοδα είναι 2,50 ευρώ και τα καθαρά κέρδη 0,30!
Τι προβλέπει η σκανδαλώδης σύμβαση για την Αττική οδό
Η Σύμβαση Παραχώρησης για την Αττική Οδό υπογράφηκε μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της παραχωρησιούχου κοινοπραξίας τον Μάιο του 1996 και κυρώθηκε από τη Βουλή με τον Νόμο 2445/1996. H παραχωρησιούχος ανέλαβε την υποχρέωση να κατασκευάσει και στη συνέχεια να λειτουργήσει το έργο, με αντάλλαγμα την είσπραξη διοδίων στη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης. Η περίοδος αυτή λήγει το αργότερο το έτος 2024, διακόπτεται όμως όταν επιτευχθεί η προβλεπόμενη στη σύμβαση μέγιστη απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου της παραχωρησιούχου. Η απόδοση αυτή υπολογίζεται επί των καθαρών κερδών του, με βάση τις οικονομικές καταστάσεις που υποβάλλει στις πιστώτριες τράπεζες και το Ελληνικό Δημόσιο στο τέλος κάθε οικονομικού έτους. Σύμφωνα με σχετικό άρθρο της Σύμβασης Παραχώρησης του 1996, συμφωνήθηκε ότι η απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου δεν μπορεί να ξεπεράσει το 13%. Αν η παραχωρησιούχος το ξεπεράσει, υποχρεούται να επιστρέψει το έργο στο ελληνικό Δημόσιο. Από τα στοιχεία εσόδων και εξόδων που υποβάλλονται κάθε χρόνο εμφανίζεται ότι η παραχωρησιούχος δεν έχει ξεπεράσει μέχρι στιγμής αυτό το όριο.
Αυτό είναι και το σκανδαλώδες για το ελληνικό Δημόσιο σημείο της σύμβασης: Η απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου στηρίζεται στα καθαρά κέρδη, δηλαδή στη διαφορά εσόδων-εξόδων της παραχωρησιούχου και όχι σ' ένα εύκολα ελέγξιμο μέγεθος, όπως είναι τα ακαθάριστα έσοδα από τα διόδια. Διαπιστώνεται δηλαδή ότι το σκέλος των εξόδων αποτελεί το ετεροβαρές για το Δημόσιο σημείο αυτού του τύπου των συμβάσεων.
πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Το Δημόσιο παίρνει το ποσοστό του, όχι επί των ακαθάριστων εσόδων, αλλά επί των κερδών που η Κοινοπραξία μαγειρεύει όπως θέλει!
Αφού η απόδοση για το κράτος από τα διόδια που εισπράττονται δεν υπολογίζεται επί των ακαθάριστων εσόδων, αλλά επί των... κερδών! Που φυσικά η κοινοπραξία φροντίζει να εμφανίζει όσο το δυνατόν μικρότερα... Φουσκώνονται τα έξοδα με ένα κάρο θυγατρικές εταιρείες (όπως για το πλύσιμο του δρόμου, τον καθαρισμό, τη δενδροφύτευση και το πότισμα κ.λπ.), έξοδα που δεν αποκλείεται να γίνονται για άλλες δραστηριότητες της κοινοπραξίας και να χρεώνονται στο κορόιδο το κράτος.
Η σύμβαση παραχώρησης υπογράφηκε επί κυβέρνησης Σημίτη, το 1996, που δέχθηκε το ελληνικό Δημόσιο να παίρνει κυριολεκτικά ψίχουλα! Και ενώ με την κίνηση που παρουσιάζει η Αττική οδός -πλέον δεν επαρκεί, φτάνουν ώρες κάθε μέρα που φρακάρει- και τις προβλέψεις της μελέτης, που υπολόγιζε ότι θα περνούν 125.000 αυτοκίνητα την ημέρα, ενώ έχουν ξεπεράσει τα 300.000, η κοινοπραξία θα έπρεπε να έχει σχεδόν πάρει τα λεφτά που έβαλε και η Αττική οδός να περάσει στο Δημόσιο, με το κόλπο της απόδοσης επί των καθαρών κερδών, είναι άγνωστο για πόσα χρόνια θα έχει ακόμη στα χέρια της τη χρυσοφόρα κότα η κοινοπραξία (ο Όμιλος Μπόμπολα ουσιαστικά).
Και εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι είναι άγνωστο πόσα εισπράττει το Δημόσιο κάθε χρόνο από την Αττική οδό.
Στο πλαίσιο της «διαύγειας» και της δέσμευσης του πρωθυπουργού ότι θα βγαίνουν όλα στο φως, ο υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να δώσει στη δημοσιότητα, ανεβάζοντάς τον στο διαδίκτυο, όλον τον λογαριασμό με το τι πήρε όλα αυτά τα χρόνια η κοινοπραξία από την Αττική οδό και τι πήρε το Δημόσιο.
Επιμήκυνση με διαγωνισμό και αλλαγή όρων
Όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν στην οποιαδήποτε απόφαση για επιμήκυνση της εκμετάλλευσης της Αττικής οδού. Τη διεκδικεί η Κοινοπραξία Μπόμπολα και Σία και θα είναι άλλο ένα σκάνδαλο αν δοθεί χωρίς διεθνή διαγωνισμό. Και το σκάνδαλο θα είναι τεράστιο, αν η επιμήκυνση γίνει με τον ίδιο ληστρικό όρο, να υπολογίζεται η απόδοση υπέρ του Δημοσίου επί των καθαρών κερδών και όχι επί των ακαθάριστων εσόδων. Δηλαδή επί της σημερινής τιμής των 2,80 ευρώ να εμφανίζει π.χ. η κοινοπραξία ότι τα έξοδα είναι 2,50 ευρώ και τα καθαρά κέρδη 0,30!
Τι προβλέπει η σκανδαλώδης σύμβαση για την Αττική οδό
Η Σύμβαση Παραχώρησης για την Αττική Οδό υπογράφηκε μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της παραχωρησιούχου κοινοπραξίας τον Μάιο του 1996 και κυρώθηκε από τη Βουλή με τον Νόμο 2445/1996. H παραχωρησιούχος ανέλαβε την υποχρέωση να κατασκευάσει και στη συνέχεια να λειτουργήσει το έργο, με αντάλλαγμα την είσπραξη διοδίων στη διάρκεια της περιόδου παραχώρησης. Η περίοδος αυτή λήγει το αργότερο το έτος 2024, διακόπτεται όμως όταν επιτευχθεί η προβλεπόμενη στη σύμβαση μέγιστη απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου της παραχωρησιούχου. Η απόδοση αυτή υπολογίζεται επί των καθαρών κερδών του, με βάση τις οικονομικές καταστάσεις που υποβάλλει στις πιστώτριες τράπεζες και το Ελληνικό Δημόσιο στο τέλος κάθε οικονομικού έτους. Σύμφωνα με σχετικό άρθρο της Σύμβασης Παραχώρησης του 1996, συμφωνήθηκε ότι η απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου δεν μπορεί να ξεπεράσει το 13%. Αν η παραχωρησιούχος το ξεπεράσει, υποχρεούται να επιστρέψει το έργο στο ελληνικό Δημόσιο. Από τα στοιχεία εσόδων και εξόδων που υποβάλλονται κάθε χρόνο εμφανίζεται ότι η παραχωρησιούχος δεν έχει ξεπεράσει μέχρι στιγμής αυτό το όριο.
Αυτό είναι και το σκανδαλώδες για το ελληνικό Δημόσιο σημείο της σύμβασης: Η απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου στηρίζεται στα καθαρά κέρδη, δηλαδή στη διαφορά εσόδων-εξόδων της παραχωρησιούχου και όχι σ' ένα εύκολα ελέγξιμο μέγεθος, όπως είναι τα ακαθάριστα έσοδα από τα διόδια. Διαπιστώνεται δηλαδή ότι το σκέλος των εξόδων αποτελεί το ετεροβαρές για το Δημόσιο σημείο αυτού του τύπου των συμβάσεων.
πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
