Τύχη και ατυχίες το 'φεραν το νομοσχέδιο για διόδια να ψηφιστεί ...Τριώδιο· μάλιστα, μεταξύ Κυριακής Τελώνου και Φαρισαίου και Κυριακής του Ασώτου.
Ετσι, για να κορυφωθεί η μασκαράτα, που μέρες τώρα κυβέρνηση, συνδικάτα και αντιπολίτευση παίζουν στις πλάτες όλων μας, αλλά και όλοι, λίγο - πολύ, κρατάμε κορδέλα και φέρνουμε γυροβολιές σ' αυτό το γαϊτανάκι. Διότι ναι μεν, όπως λέει ο σοφός λαός, το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι. Ομως δεν είδα έως τώρα ψάρι που να βρωμάει στο κεφάλι, αλλά η ουρά να τρώγεται.
Ετσι φτάσαμε σε κόντρες που ξεφεύγουν από την πολιτική ανάλυση και τείνουν προς την ψυχανάλυση, με την κυβέρνηση να ποινικοποιεί π.χ. τους «δεν πληρώνω» των διοδίων με υπαγωγή της άρνησης στα τροχαία αδικήματα (ο σουρεαλισμός!), και τους «δεν πληρώνω» να δηλώνουν πρόθεση προσφυγών σε ελληνική και ευρωπαϊκή δικαιοσύνη. Που θα τις κερδίσουν· τουλάχιστον στις περιπτώσεις που η κυβέρνηση ομολογεί (αλλά δεν συμπεριέλαβε στο νομοσχέδιο!) και το κοινοτικό δίκαιο επιβάλλει ότι κακώς πληρώνουν· όπως π.χ. σε τμήματα υπό κατασκευή ή σε διαδρομές για τις οποίες δεν υπάρχει επαρκές παράπλευρο δίκτυο.
Μέχρι οι «Αθλιοι» του Ουγκό μνημονεύτηκαν (Αλ. Τσίπρας). Ενώ ο Περισσός του ΚΚΕ κάλεσε «σε απειθαρχία και ανυπακοή, αλλά με μαζικό και οργανωμένο τρόπο». Που σημαίνει, για στοιχειωδώς γνωρίζοντες την αριστερή... ψαλτική: ναι μεν ανυπάκουοι, αλλά με υπακοή, ναι μεν απείθαρχοι, αλλά πειθαρχημένα. Ενώ δε ουδείς (πρώτο και χειρότερο το αρμόδιο υπουργείο!) προσκόμισε λογαριασμό, να αιτιολογεί γιατί πληρώνουμε τόσα -π.χ. σε διόδια ή για εισιτήρια στις αστικές συγκοινωνίες - και πόσο θα ήταν δίκαιο να πληρώσουμε (προσωπικά δεν συμφωνώ με την ολοσχερή άρνηση πληρωμής), βγαίνουν ορισμένοι και υποστηρίζουν ότι η «εισιτηριοδιαφυγή» (όχι η διαπιστωμένη, αλλά αορίστως...) στοιχίζει τόσα εκατομμύρια ευρώ ετησίως! Πώς το ξέρουν; Ετσι, από επιβάτες, μας έκαναν ...οδοιπόρους του δόγματος: σκάσε και περπάτα...
ΜΑΝΤΑΙΟΣ
πηγή: Ελευθεροτυπία
