«Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.) αποτελεί το πιο σημαντικό νομικό κείμενο σχετικά με την ασφαλή και εύρυθμη κυκλοφορία στους δρόμους. Η καλή γνώση και η τήρηση των διατάξεών του είναι απαραίτητη όχι μόνο για τους οδηγούς, αλλά και για όλους τους χρήστες των οδών, αφού η ασφάλεια επηρεάζεται από τη συμπεριφορά όλων μας. Με αυτή τη λογική ο Κ.Ο.Κ. δεν είναι απλά ένα νομικό κείμενο αλλά κανόνας ζωής, διότι η τήρηση των διατάξεών του επιβάλλεται επί της ουσίας για την προστασία της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης.»
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΜΙΧΑΛΗ ΛΙΑΠΗ 2007
Όπως φαίνεται από τα παραπάνω , ο ΚΟΚ είναι ένα νομικό κείμενο το οποίο έχει να κάνει με την ασφάλεια και εύρυθμη κυκλοφορία στους δρόμους . Είναι ένα σύνολο κανόνων που μας λέει πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε ως χρήστες των οδών για να μπορούμε να κυκλοφορήσουμε με ασφάλεια και χωρίς να δημιουργούμε προβλήματα ο ένας χρήστης στον άλλο , ώστε να διευκολύνεται ταυτόχρονα η ζωή μας .
Αφού καταλάβαμε τον στόχο και τον λόγο ύπαρξης του ΚΟΚ, ερχόμαστε στο προκείμενο.
Η μη καταβολή αντιτίμου διοδίων με ποιο τρόπο συντελεί στο να παραβιάζεται η ασφάλεια και η εύρυθμη λειτουργία στους δρόμους ;
Η απάντηση είναι πως η μη καταβολή δεν επηρεάζει με κανένα τρόπο ούτε την ασφάλεια ούτε παρακωλύει την συγκοινωνία και την εύρυθμη λειτουργία στους δρόμους.
Αντίθετα , οι σταθμοί των διοδίων θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των χρηστών μιας και βρίσκονται εν τω μέσω οδών ταχείας κυκλοφορίας . Επίσης πουθενά στις συμβάσεις παραχώρησης δεν αναφέρονται μπάρες , παρότι βιώνουμε το αντίθετο . Η ύπαρξη μπάρας ενέχει κίνδυνο για τους χρηστές της οδού , αφού όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη , δεν είναι λίγες οι φορές που ηθελημένα ή αθέλητα , η μπάρα, από χειρισμό υπαλλήλου , αλλά και από κακή ορατότητα , έχει συγκρουστεί με οχήματα. Επιπλέον οι ουρές που δημιουργούνται στους σταθμούς διοδίων αλλά και το γεγονός της εξαναγκασμένης στάσης στους σταθμούς αποτελούν διατάραξη της εύρυθμης λειτουργίας ενός δρόμου ταχείας κυκλοφορίας .
Το βασικότερο όμως είναι πως παραβιάζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 του συντάγματος περί ελεύθερης μετακίνησης , αφού το αντίτιμο για την διέλευση της οδού αποτελεί μέτρο που περιορίζει σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση : «Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ' αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.»
Επομένως η απειλη ττης τροποποίησης του ΚΟΚ από τον κύριο Ρέππα αποτελεί νομικό ατόπημα και επιδεικνύει συμφέρον των πιέσεων που ασκούνται από τις εταιρίες εκμετάλλευσης διοδίων , των οποίων οι συμβάσεις παραχώρησης έχουν πολλά νομικά κενά και είναι ουσιαστικά παράνομες. Όπως είχε εύστοχα θίξει και η εισαγγελέας Τουλουπάκη στο πόρισμά της , χαρακτηρίζει «λεόντειο σε βάρος του Δημοσίου» την εν λόγω σύμβαση
κειμενο του συναγωνιστη Α.Κ.
