ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ – ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ
Τον τελευταίο χρόνο, για την οικονομική κρίση γράφτηκαν τόσα που για να τυπωθούν σε χαρτί χρειάστηκε ένα ολόκληρο δάσος από δέντρα και ειπώθηκαν τόσα που ακόμα και οι γέροι στα καφενεία και οι γριές στις γειτονιές και οι μανάβηδες στις λαϊκές αγορές, έγιναν ειδικοί στους όρους δημοσιονομικό έλλειμα, εξωτερικό χρέος, ισοζύγιο πληρωμών, spreads, επιτόκια, αγορές, κυκλική ανδιάρθρωση χρέους και ό,τι άλλο.
Ομως ο σκοπός των διεστραμμένων εγκεφάλων αυτός ήτανε. Να απομονώσουν το πρόβλημα της κρίσης σε οικονομική μόνο βάση και να θολώσουν το τοπίο δείχνοντάς μας την κορυφή του παγόβουνου. Ομως αν δεν γελάμε και αν δεν γελιώμαστε θα συμφωνήσουμε σ’ένα πράγμα. Η οικονομική κρίση είναι μονάχα το φαινόμενο. Ακόμα και αν αυτή δεν υπήρχε θα την εφεύρισκαν.
Η βαθύτερη όμως ουσία είναι ότι η κρίση είναι δομική και καθολική, είναι κρίση του ίδιου του συστήματός τους και αφορά το σύνολο των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών.
Εχουμε μία βουλή και μία κυβέρνηση υπηρέτη του ΔΝΤ και των ξένων και ντόπιων νταβατζήδων. Επιπλέον φασιστική γιατί μόνο με ποσοστό 10-15% του εκλογικού σώματος όπως έδειξαν και οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές ψήφισε νομοσχέδια αντισυνταγματικά, παράνομα, κατάπτυστα και προδοτικά, σε βάρος της κοινωνίας διαλύοντάς την και παραδίδοντας τη χώρα ξέφραγο αμπέλι στα διεθνή λαμόγια.
Εχουμε βουλευτές που μπέρδεψαν την ευπεύθυνη πολιτική στάση με την προδοσία και το παχύ τους έντερο. Αξιοι συνεχιστές των δοσίλογων και των κοτσαμπάσηδων, υπάλληλοι άνομων συμφερόντων, παχύδερμα, ντενεκεδόμυαλοι, σκιτζήδες.
Εχουμε μία δικαιοσύνη που δίκην φιλιππινέζας της εκάστοτε πλειοψηφίας διώκει τον πολίτη και απέναντι στα εγκλήματα και τα εκωφαντικά σκάνδαλα των πολιτικών είναι κουφή και στραβή.
Εχουμε τα προδοτικά κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τα κόμματα της αριστεράς που με ομφαλοσκοπήσεις και περιστροφές επιχειρούν να στριμώξουν για άλλη μία φορά όσα συμβαίνουν γύρω μας σε ιδεολογικά μανιφέστα.
Οι ιδεολογίες τους και τα πολιτικά τους σχήματα που τις εξέφραζαν δεν άδειασαν μόνο από κόσμο αλλά και από ουσία και περιεχόμενο. Αυτοί αναζητούν τη δικαιοσύνη στο παρελθόν τους για να επιβεβαιωθούν στο παρόν και στο μέλλον αλλά οι ιδέες απέδρασαν από τις ιδεολογίες τους και αυτοί απέμειναν με την προσδοκία ότι κάποια μέρα ο κόσμος θα τους μοιάσει.
Σ’αυτή την κατάσταση δε φαίνεται προοπτική διεξόδου. Ο δομικός χαρακτήρας της κρίσης και κάτω από τη βαρβαρότητα που έχει επιβάλλει το καθεστώς, συμπαρασύρει και όλο το ιδεολογικό τους οικοδόμημα και υποσχέσεις του συστήματος για ευημερία, ασφάλεια, ανάπτυξη και πρόοδο είναι όχι μόνο για γέλια και κλάματα αλλά για θυμό και οργή.
Σ’αυτό το τέλμα που βρισκόμαστε οι κρατούντες κύρηξαν τον πόλεμο στην κοινωνία επιχειρώντας να τη θυσιάσουν προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Σαν όπλο τους χρησιμοποιούν το φόβο.
Μέσα από το φοβικό κλίμα και την απειλή προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη συναίνεση και να συγκροτήσουν όρους προ ένα ήπιο απολυταρχισμό. Η στρατιωτικοποίηση και η αστυνομοκρατία των κοινωνιών έχει πάρει πλέον σάρκα και οστά.
Πρακτική τους και σύνθημά τους είναι : Οσο τα πρόβατα βελάζουν, τόσο οι λύκοι θα ουρλιάζουν.
Αυτός είναι ο νεοφιλελευθερισμός τους και εμείς τους απαντάμε :
Σε πέτρινα χρόνια ανθζίζουν λουλούδια.
Να γιατί φύτρωσε και άνθισε το κίνημα δεν πληρώνω. Το κίνημα αυτό λέει :
Δεν πληρώνουμε την κρίση τους, θα γίνουμε η κρίση τους.
* Το κίνημα δενπληρώνω είναι κίνημα κοινωνικό γιατί αντανακλά και εκφράζει τις διαθέσεις της κοινωνίας και απέναντι στον άτιμο πόλεμο που μας κύρηξαν πολεμάμε φωνάζοντας «φέρτε πίσω τα κλεμένα» και δεν θα υποκύψουμε στη ληστρική, κακουργηματική και νταβατζίδικη επίθεσή τους.
Δε λέμε «σφάξε με πασά μου ν’αγιάσω» αλλά βάζουμε τις βάσεις για ένα κοινωνικό κίνημα που θα τους συντρίψει και θα αποδώσει δικαιοσύνη. Σε μία δίκαιη κοινωνία εμείς γνωρίζουμε τις υποχρεώσεις μας.
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι αγωνιστικό και διεκδικητικό γιατί ξέρουμε ότι μόνο με τον αγώνα μας θα τους νικήσουμε και ότι μέσα από τις διεκδικήσεις μας θα αναδείξουμε το δίκιο μας, γι αυτό το σύνθημά μας είναι «τα μέτρα δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις, στο δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις».
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι συλλογικό γιατί αφ’ενός εκφράζει τις διαθέσεις ολόκληρης της κοινωνίας και τη δυναμική της, αφ’ετέρου μαζικοποιείται ραγδαία έχοντας αγωνιστική στάση.
Στις σημερινές συνθήκες ο συλλογικός τρόπο δράσης είναι επιτακτική ανάγκη. Αν μέχρι χτες είχαμε άλλοθι για ατομικισμούς σήμερα δεν υπάρχει δικαιολογία.
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι πολιτικό γιατί στηρίζεται στην προσωπική στάση απένταντι στα κοινωνικά και ηθικά ζητήματα και όχι στην τρομοκρατία, αλητεία, και λαμογιά που ασκούν και βαφτίζουν πολιτική.
* Το κίνημα δεν πληρώνω δρα στη βάση του προβλήματος που είναι οικονομική και τους αφαιρεί τη δυνατότητα να μας ληστέψουν παραπέρα και να διαιωνίσουν την ανομία και προδοσία τους.
Ταυτόχρονα μπορεί να είναι και αποτελεσματικό γιατί θα τους φέρει σε οικονομικό αδιέξοδο και μια ώρα αρχύτερα στον αγύριστο.
Σ’αυτόν τον πόλεμο που μας κύρηξαν ο καθείς και τα όπλα του.
* Το κίνημα δεν πληρώνω σπάει το φόβο του πολίτη που χρησιμοποιούν σαν όπλο εναντίον μας, γιατί συνειδητοποιεί ότι με τη συμμετοχή και τον αγώνα είναι ανίκητος. Οπως λέει και ο ποιητής «όποιος φοβάται χίλιες φορές πεθαίνει».
* Το κίνημα δεν πληρώνω καλλιεργεί την αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους και όχι την υποταγή, τι διχόνοια, τη ρουφιανιά και την αλληλοεξόντωση που αυτοί εφαρμόζουν και την ονομάζουν καριέρα, ατομικό συμφέρον, σταδιοδρομία.
* Το κίνημα δεν πληρώνω έχει εμπιστοσύνη στις λαϊκές, κοινωνικές δυνάμεις και τη σιγουριά ότι στο τέλος θα νικήσουν, σε αντίθεση μ’αυτούς που μισούν τους πολίτες, τους θεωρούν χαχόλους και ιθαγενείς και όλη τους η προσπάθεια είναι ειδικά σήμερα να τους μετατρέψουν σε πραγματικούς σκλάβους.
Σήμερα υπάρχει ένα τεράστιο κοινωνικό δυναμικό που απαιτεί ρήξη με ό,τι εξέθρεψε το σύστημα και το κίνημα δεν πληρώνω του δείχνει το δρόμο.
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι δημοκρατικό γιατί λειτουργεί με άμεση δημοκρατία και με πλειοψηφία και όχι όπως η βουλή που με κυβερνητικό ποσοστό 10% ψηφίζει τα πιο αντιλαϊκά, απάνθρωπα και προδοτικά νομοσχέδια.
Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα σωματεία και συνδικάτα που με αδιαντροπιά οι εργατοπατέρες ονομάζουν συνδικαλιστικό κίνημα. Μπέρδεψαν τον συνδικαλισμό με το ξεπούλημα και τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
* Το κίνημα δεν πληρώνω δεν είναι κόμμα και δεν φιλοδοξεί να γίνει. Πολύ περισσότερο δεν θα γίνει σαν τα σημερινά κόμματα που αποτελούν μηχανισμούς ενσωμάτωσης, αδυνατώντας να παίζουν το ρόλο του συνομιλητή ανάμεσα στην εξουσία και την κοινωνία και γι αυτό έχουν ξεφτίσει ολοκληρωτικά.
Μας κατηγορούν ότι είμαστε τζαμπατζήδες, γραφικοί, ουτοπιστές και ότι δεν έχουμε να προτείνουμε πολιτικές λύσεις.
Για να μην τους πούμε ότι κάθε μεγάλη περίοδος της ανθρωπότητα είναι μια ουτοπία που έγινε πράξη, ή «για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση» που λέει ο ποιητής, θα τους πούμε :
Βρε ηλίθιοι, δεν είμαστε σε άμυνα αλλά σε πολιτική και ιδιεολογική επίθεση. Μην επιχειρείτε να αντιστρέψετε τους όρους του προβλήματος. Μας λέτε ότι δεν έχουμε πολιτικές λύσεις εσείς που με τις τυχοδιοκτικές και προδοτικές σας πολιτικές ξεπουλήσατε τη χώρα μας; Μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου;
Και επί της ουσίας : Εμείς δεν έχουμε πολιτικές λύσεις που φτιάχνουν οι morgan stanley, lehman brothers, deutsche bank, moody’s, αξιολογικοί οργανισμοί και άλλοι ληστές και κλέφτες και εκτελείτε εσείς ως λακέδες, προδότες και απατεώνες.
Εμείς τις πολιτικές λύσεις τις βρίσκουμε στη συμμετοχή των πολιτών, στην διεκδίκηση, στον αγώνα, στη συλλογικότητα, στα κοινωνικά κινήματα. Αυτή είναι η Πέμπτη ουσία της πολιτικής.
Δεν σας πονάει ότι δεν έχουμε λύσεις, αλλά το ότι έχουμε. Στο κάτω κάτω αυτό αφορά εμάς. Εσείς θα ψάχνετε για αεροπλάνα και βαπόρια.
ΓΟΝΤΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Τον τελευταίο χρόνο, για την οικονομική κρίση γράφτηκαν τόσα που για να τυπωθούν σε χαρτί χρειάστηκε ένα ολόκληρο δάσος από δέντρα και ειπώθηκαν τόσα που ακόμα και οι γέροι στα καφενεία και οι γριές στις γειτονιές και οι μανάβηδες στις λαϊκές αγορές, έγιναν ειδικοί στους όρους δημοσιονομικό έλλειμα, εξωτερικό χρέος, ισοζύγιο πληρωμών, spreads, επιτόκια, αγορές, κυκλική ανδιάρθρωση χρέους και ό,τι άλλο.
Ομως ο σκοπός των διεστραμμένων εγκεφάλων αυτός ήτανε. Να απομονώσουν το πρόβλημα της κρίσης σε οικονομική μόνο βάση και να θολώσουν το τοπίο δείχνοντάς μας την κορυφή του παγόβουνου. Ομως αν δεν γελάμε και αν δεν γελιώμαστε θα συμφωνήσουμε σ’ένα πράγμα. Η οικονομική κρίση είναι μονάχα το φαινόμενο. Ακόμα και αν αυτή δεν υπήρχε θα την εφεύρισκαν.
Η βαθύτερη όμως ουσία είναι ότι η κρίση είναι δομική και καθολική, είναι κρίση του ίδιου του συστήματός τους και αφορά το σύνολο των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών.
Εχουμε μία βουλή και μία κυβέρνηση υπηρέτη του ΔΝΤ και των ξένων και ντόπιων νταβατζήδων. Επιπλέον φασιστική γιατί μόνο με ποσοστό 10-15% του εκλογικού σώματος όπως έδειξαν και οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές ψήφισε νομοσχέδια αντισυνταγματικά, παράνομα, κατάπτυστα και προδοτικά, σε βάρος της κοινωνίας διαλύοντάς την και παραδίδοντας τη χώρα ξέφραγο αμπέλι στα διεθνή λαμόγια.
Εχουμε βουλευτές που μπέρδεψαν την ευπεύθυνη πολιτική στάση με την προδοσία και το παχύ τους έντερο. Αξιοι συνεχιστές των δοσίλογων και των κοτσαμπάσηδων, υπάλληλοι άνομων συμφερόντων, παχύδερμα, ντενεκεδόμυαλοι, σκιτζήδες.
Εχουμε μία δικαιοσύνη που δίκην φιλιππινέζας της εκάστοτε πλειοψηφίας διώκει τον πολίτη και απέναντι στα εγκλήματα και τα εκωφαντικά σκάνδαλα των πολιτικών είναι κουφή και στραβή.
Εχουμε τα προδοτικά κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τα κόμματα της αριστεράς που με ομφαλοσκοπήσεις και περιστροφές επιχειρούν να στριμώξουν για άλλη μία φορά όσα συμβαίνουν γύρω μας σε ιδεολογικά μανιφέστα.
Οι ιδεολογίες τους και τα πολιτικά τους σχήματα που τις εξέφραζαν δεν άδειασαν μόνο από κόσμο αλλά και από ουσία και περιεχόμενο. Αυτοί αναζητούν τη δικαιοσύνη στο παρελθόν τους για να επιβεβαιωθούν στο παρόν και στο μέλλον αλλά οι ιδέες απέδρασαν από τις ιδεολογίες τους και αυτοί απέμειναν με την προσδοκία ότι κάποια μέρα ο κόσμος θα τους μοιάσει.
Σ’αυτή την κατάσταση δε φαίνεται προοπτική διεξόδου. Ο δομικός χαρακτήρας της κρίσης και κάτω από τη βαρβαρότητα που έχει επιβάλλει το καθεστώς, συμπαρασύρει και όλο το ιδεολογικό τους οικοδόμημα και υποσχέσεις του συστήματος για ευημερία, ασφάλεια, ανάπτυξη και πρόοδο είναι όχι μόνο για γέλια και κλάματα αλλά για θυμό και οργή.
Σ’αυτό το τέλμα που βρισκόμαστε οι κρατούντες κύρηξαν τον πόλεμο στην κοινωνία επιχειρώντας να τη θυσιάσουν προκειμένου να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους. Σαν όπλο τους χρησιμοποιούν το φόβο.
Μέσα από το φοβικό κλίμα και την απειλή προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη συναίνεση και να συγκροτήσουν όρους προ ένα ήπιο απολυταρχισμό. Η στρατιωτικοποίηση και η αστυνομοκρατία των κοινωνιών έχει πάρει πλέον σάρκα και οστά.
Πρακτική τους και σύνθημά τους είναι : Οσο τα πρόβατα βελάζουν, τόσο οι λύκοι θα ουρλιάζουν.
Αυτός είναι ο νεοφιλελευθερισμός τους και εμείς τους απαντάμε :
Σε πέτρινα χρόνια ανθζίζουν λουλούδια.
Να γιατί φύτρωσε και άνθισε το κίνημα δεν πληρώνω. Το κίνημα αυτό λέει :
Δεν πληρώνουμε την κρίση τους, θα γίνουμε η κρίση τους.
* Το κίνημα δενπληρώνω είναι κίνημα κοινωνικό γιατί αντανακλά και εκφράζει τις διαθέσεις της κοινωνίας και απέναντι στον άτιμο πόλεμο που μας κύρηξαν πολεμάμε φωνάζοντας «φέρτε πίσω τα κλεμένα» και δεν θα υποκύψουμε στη ληστρική, κακουργηματική και νταβατζίδικη επίθεσή τους.
Δε λέμε «σφάξε με πασά μου ν’αγιάσω» αλλά βάζουμε τις βάσεις για ένα κοινωνικό κίνημα που θα τους συντρίψει και θα αποδώσει δικαιοσύνη. Σε μία δίκαιη κοινωνία εμείς γνωρίζουμε τις υποχρεώσεις μας.
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι αγωνιστικό και διεκδικητικό γιατί ξέρουμε ότι μόνο με τον αγώνα μας θα τους νικήσουμε και ότι μέσα από τις διεκδικήσεις μας θα αναδείξουμε το δίκιο μας, γι αυτό το σύνθημά μας είναι «τα μέτρα δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις, στο δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις».
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι συλλογικό γιατί αφ’ενός εκφράζει τις διαθέσεις ολόκληρης της κοινωνίας και τη δυναμική της, αφ’ετέρου μαζικοποιείται ραγδαία έχοντας αγωνιστική στάση.
Στις σημερινές συνθήκες ο συλλογικός τρόπο δράσης είναι επιτακτική ανάγκη. Αν μέχρι χτες είχαμε άλλοθι για ατομικισμούς σήμερα δεν υπάρχει δικαιολογία.
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι πολιτικό γιατί στηρίζεται στην προσωπική στάση απένταντι στα κοινωνικά και ηθικά ζητήματα και όχι στην τρομοκρατία, αλητεία, και λαμογιά που ασκούν και βαφτίζουν πολιτική.
* Το κίνημα δεν πληρώνω δρα στη βάση του προβλήματος που είναι οικονομική και τους αφαιρεί τη δυνατότητα να μας ληστέψουν παραπέρα και να διαιωνίσουν την ανομία και προδοσία τους.
Ταυτόχρονα μπορεί να είναι και αποτελεσματικό γιατί θα τους φέρει σε οικονομικό αδιέξοδο και μια ώρα αρχύτερα στον αγύριστο.
Σ’αυτόν τον πόλεμο που μας κύρηξαν ο καθείς και τα όπλα του.
* Το κίνημα δεν πληρώνω σπάει το φόβο του πολίτη που χρησιμοποιούν σαν όπλο εναντίον μας, γιατί συνειδητοποιεί ότι με τη συμμετοχή και τον αγώνα είναι ανίκητος. Οπως λέει και ο ποιητής «όποιος φοβάται χίλιες φορές πεθαίνει».
* Το κίνημα δεν πληρώνω καλλιεργεί την αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους και όχι την υποταγή, τι διχόνοια, τη ρουφιανιά και την αλληλοεξόντωση που αυτοί εφαρμόζουν και την ονομάζουν καριέρα, ατομικό συμφέρον, σταδιοδρομία.
* Το κίνημα δεν πληρώνω έχει εμπιστοσύνη στις λαϊκές, κοινωνικές δυνάμεις και τη σιγουριά ότι στο τέλος θα νικήσουν, σε αντίθεση μ’αυτούς που μισούν τους πολίτες, τους θεωρούν χαχόλους και ιθαγενείς και όλη τους η προσπάθεια είναι ειδικά σήμερα να τους μετατρέψουν σε πραγματικούς σκλάβους.
Σήμερα υπάρχει ένα τεράστιο κοινωνικό δυναμικό που απαιτεί ρήξη με ό,τι εξέθρεψε το σύστημα και το κίνημα δεν πληρώνω του δείχνει το δρόμο.
* Το κίνημα δεν πληρώνω είναι δημοκρατικό γιατί λειτουργεί με άμεση δημοκρατία και με πλειοψηφία και όχι όπως η βουλή που με κυβερνητικό ποσοστό 10% ψηφίζει τα πιο αντιλαϊκά, απάνθρωπα και προδοτικά νομοσχέδια.
Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα σωματεία και συνδικάτα που με αδιαντροπιά οι εργατοπατέρες ονομάζουν συνδικαλιστικό κίνημα. Μπέρδεψαν τον συνδικαλισμό με το ξεπούλημα και τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
* Το κίνημα δεν πληρώνω δεν είναι κόμμα και δεν φιλοδοξεί να γίνει. Πολύ περισσότερο δεν θα γίνει σαν τα σημερινά κόμματα που αποτελούν μηχανισμούς ενσωμάτωσης, αδυνατώντας να παίζουν το ρόλο του συνομιλητή ανάμεσα στην εξουσία και την κοινωνία και γι αυτό έχουν ξεφτίσει ολοκληρωτικά.
Μας κατηγορούν ότι είμαστε τζαμπατζήδες, γραφικοί, ουτοπιστές και ότι δεν έχουμε να προτείνουμε πολιτικές λύσεις.
Για να μην τους πούμε ότι κάθε μεγάλη περίοδος της ανθρωπότητα είναι μια ουτοπία που έγινε πράξη, ή «για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση» που λέει ο ποιητής, θα τους πούμε :
Βρε ηλίθιοι, δεν είμαστε σε άμυνα αλλά σε πολιτική και ιδιεολογική επίθεση. Μην επιχειρείτε να αντιστρέψετε τους όρους του προβλήματος. Μας λέτε ότι δεν έχουμε πολιτικές λύσεις εσείς που με τις τυχοδιοκτικές και προδοτικές σας πολιτικές ξεπουλήσατε τη χώρα μας; Μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου;
Και επί της ουσίας : Εμείς δεν έχουμε πολιτικές λύσεις που φτιάχνουν οι morgan stanley, lehman brothers, deutsche bank, moody’s, αξιολογικοί οργανισμοί και άλλοι ληστές και κλέφτες και εκτελείτε εσείς ως λακέδες, προδότες και απατεώνες.
Εμείς τις πολιτικές λύσεις τις βρίσκουμε στη συμμετοχή των πολιτών, στην διεκδίκηση, στον αγώνα, στη συλλογικότητα, στα κοινωνικά κινήματα. Αυτή είναι η Πέμπτη ουσία της πολιτικής.
Δεν σας πονάει ότι δεν έχουμε λύσεις, αλλά το ότι έχουμε. Στο κάτω κάτω αυτό αφορά εμάς. Εσείς θα ψάχνετε για αεροπλάνα και βαπόρια.
ΓΟΝΤΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
