Προβαίνω στη παρούσα καταγγελία σε μια κατά την άποψή μου κρίσιμη στιγμή
του ταξικού πολέμου που διεξάγεται στο χώρο της δημόσιας υγείας. Η κρισιμότητα αυτή
προκύπτει από τη σκλήρυνση της στάσης της εξουσίας απέναντι στους ανυπότακτους
εργαζόμενους με υιοθέτηση άδικων πειθαρχικών μέτρων, βγαλμένων από τον
αντεργατισμό του παρελθόντος. Προπομπός αυτής της σκλήρυνσης είναι η κλιμάκωση
της προκλητικότητας της διοίκησης του νοσοκομείου μας που πλέον ξεφεύγει από τη
συμβατική της αντιδραστικότητα απέναντι σε συνδικαλιστές για να υιοθετήσει
πρωτόγνωρες για τα σύγχρονα εργασιακά ήθη πρακτικές.
Προσωπικά ουδόλως πτοούμαι, έχω δε ήδη... προβεί στις απαραίτητες νομικές ενέργειες και ασφαλώς επιφυλάσσομαι για την κλιμάκωση των δικών μου απαντήσεων σε όλη αυτή την αθλιότητα.
Όμως δημοσιοποιώ τα γεγονότα επειδή πιστεύω ότι τέτοιες τακτικές θα αρχίσουν να γενικεύονται αν μείνουν στο ημίφως, αναπάντητες από το ιατρικό σώμα, τα συνδικαλιστικά μας όργανα και το εργατικό κίνημα εν γένει.
Προσωπικά ουδόλως πτοούμαι, έχω δε ήδη... προβεί στις απαραίτητες νομικές ενέργειες και ασφαλώς επιφυλάσσομαι για την κλιμάκωση των δικών μου απαντήσεων σε όλη αυτή την αθλιότητα.
Όμως δημοσιοποιώ τα γεγονότα επειδή πιστεύω ότι τέτοιες τακτικές θα αρχίσουν να γενικεύονται αν μείνουν στο ημίφως, αναπάντητες από το ιατρικό σώμα, τα συνδικαλιστικά μας όργανα και το εργατικό κίνημα εν γένει.
Ήδη από την κατάληψη του νοσοκομείου η διοίκησή του, υπό τον κ. Γρηγόρη Χατζησάββα, δεν σταμάτησε να εκφράζει λεκτικά τη δυσφορία της προς το πρόσωπό μου. Θέλοντας να με πλήξει προσωπικά, σε ηθικό, επαγγελματικό και οικονομικό επίπεδο, πρωτίστως για παραδειγματισμό και δευτερευόντως με την αμυδρή έστω ελπίδα της να φοβηθώ και να πάψω να «ενοχλώ» επιτελώντας το συνδικαλιστικό μου ρόλο, έχει επιδοθεί σε μία σειρά παράνομων ενεργειών και αποφάσεων σε βάρος μου. Συνεπικουρούμενη δυστυχώς και από μερικούς συναδέλφους που ήταν εξ αρχής αντίθετοι με τις κινητοποιήσεις μας, τις επισχέσεις μας και φυσικά της γνωστής ανά το πανελλήνιο και τον κόσμο κατάληψης του νοσοκομείου Κιλκίς, πέρασε στα υποτιθέμενα δραστικά μέτρα που ξεκίνησαν με την αυθαίρετη και παράνομη παρεμπόδιση του προβιβασμού μου στη θέση της Συντονίστριας Διευθύντριας του Ακτινολογικού και έφτασαν στην παρακράτηση μέρους του μισθού μου! Έχουμε λοιπόν και λέμε:
1. Παράνομη πρόκριση του συναδέλφου Δημήτρη Σκορδά για τη θέση προσωρινού προϊσταμένου στο ακτινολογικό τμήμα του Νοσοκομείου, αντί εμού.
Στις 31.12.2011 συνταξιοδοτήθηκε ο μέχρι τότε Διευθυντής του Ακτινολογικού Εργαστηρίου του Γ.Ν. Κιλκίς.
Στις 16.01.2012 με αίτηση μου προς το Διοικητή των Διασυνδεομένων Νοσοκομείων Κιλκίς και Γ.Ν.-Κ.Υ. Γουμένισσας Χατζησάββα Γρηγόρη, ζήτησα να κινηθεί η διαδικασία συγκριτικής αξιολόγησής μου για τη θέση του Συντονιστή Διευθυντή του Ακτ/κού και να μου χορηγηθεί το προβλεπόμενο επίδομα θέσεως ευθύνης.
Ο Διοικητής, με έγγραφό του ζήτησε την σχετική αξιολόγηση και εισήγηση του Προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου Θεόδωρου Μπαλαμπανίδη (δ/ντη της ΩΡΛ του Γ.Ν. Κιλκίς) και του Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου, Αναστάσιου Καρανικόλα (δ/ντη της Α’ Ορθοπεδικής του Γ. Ν. Κιλκίς). Η εισήγησή τους έχει ως εξής:
“Μετά από μελέτη των στοιχείων των υποψηφίων Διευθυντών για το Ακτινολογικό κρίνουμε ότι και η κα Ζωτάκη Διαλεκτή και ο κ. Σκορδάς Δημήτριος διαθέτουν τα απαραίτητα προσόντα από επιστημονικής πλευράς να αναλάβουν θέση Διευθυντού για το επόμενο διάστημα των τεσσάρων ετών. Παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες ανάθεσης”.
Η παραπάνω
εισήγηση αποτελεί τεκμήριο παράβασης καθήκοντος, διότι ο νόμος δεν μιλάει
γενικώς και αορίστως για ‘αξιολόγηση’ αλλά μιλάει σαφώς για ‘συγκριτική
αξιολόγηση’. Άρα λοιπόν οι καλοί μου συνάδελφοι, ως Πόντιοι Πιλάτοι, παρασιωπώντας τη διαφορά
προσόντων μεταξύ των υποψηφίων, δηλαδή θεωρώντας μας εξίσου κατάλληλους, ουσιαστικά πέταξαν το μπαλάκι στο διοικητή με
τη γνωστή «συμπάθεια» στο πρόσωπό μου, γνωρίζοντας προφανώς την επιλογή του!
Και όπως ήταν αναμενόμενο, το Διοικητικό Συμβούλιο των Διασυνδεομένων
Νοσοκομείων Κιλκίς και Γ.Ν.-Κ.Υ. Γουμένισσας, υπό την προεδρία του Διοικητή αποφάσισε
την ανάθεση καθηκόντων υπεύθυνου Διευθυντή του ανωτέρω Εργαστηρίου στον Δημήτρη
Σκορδά για το επόμενο διάστημα των τεσσάρων ετών!
Οι παραπάνω διοικητικές πράξεις έχουν προσβληθεί από την πλευρά μου με αγωγή την 20.03.2012 και αίτηση ακυρώσεως στο Διοικητικό Εφετείο Θεσσαλονίκης αφού προκύπτει ότι προκρίθηκε για την επίμαχη θέση ο υποψήφιος που συγκέντρωνε καταφανώς λιγότερα από τυπική και ουσιαστική άποψη προσόντα (αρχαιότητα, κλινική εμπειρία, προϋπηρεσία, επιστημονικό και εκπαιδευτικό έργο), με συνέπεια, όπως αναφέρει και ο δικηγόρος μου, «η απόφαση να αντιβαίνει στην αρχή της πρόδηλης υπεροχής, άρα και στην αρχή της ισότητας, αρχές που αποτελούν κριτήριο για τον έλεγχο των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας».
Αγνοήθηκε επιδεικτικά η σαφώς μεγαλύτερη κλινική μου εμπειρία, συνεπεία της μεγαλύτερης προϋπηρεσίας και του επιστημονικού μου έργου συγκριτικά με το συνάδελφο, αγνοήθηκε παντελώς αυτό το επιστημονικό μου έργο, που υπερέχει συντριπτικά έναντι του επιλεγέντος συναδέλφου, ο οποίος εξ όσων γνωρίζω δεν έχει καμία ανάλογη εργασία, ή επιστημονική ανακοίνωση. Όσον αφορά την προϋπηρεσία και αρχαιότητα, η διαφορά μας μετριέται σε επτά ολόκληρα χρόνια (ο δικός μου προβιβασμός στο βαθμό της αναπληρώτριας διευθύντριας έγινε το 1999, ενώ του συναδέλφου το 2006). Ακόμα και όταν καταργήθηκε ο βαθμός του αναπληρωτή, πήραμε το βαθμό του διευθυντή με εμένα να προηγούμαι χρονικά με διαφορά μηνών. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι κατά πάγια πρακτική, όταν κενωθεί μια θέση, ορίζεται ως προσωρινός συντονιστής προϊστάμενος κάθε τμήματος ο αρχαιότερος υποψήφιος, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου τα λοιπά προσόντα νεώτερων γιατρών υπερτερούν (πράγμα που ούτε αυτό συμβαίνει στη δική μου περίπτωση). Αυτή είναι η πρακτική που άλλωστε ακολουθήθηκε και στα υπόλοιπα τμήματα του νοσοκομείου.
2. Πειθαρχική δίωξή μου λόγω της συνδικαλιστικής μου δράσης και της νόμιμης επίσχεσης εργασίας, με παρακράτηση 523,78 ευρώ από το μισθό μου.
Αυτό το τελευταίο αποτελεί πρωτοφανή ενέργεια και αποκορύφωμα της όλης καταδιωκτικής συμπεριφοράς του διοικητή Χατζησάββα εναντίον μου. Πρόκειται για πρόσφατη πειθαρχική μου δίωξη για τη δήθεν αναιτιολόγητη μη προσέλευσή μου στην εργασία μου στις 6, 9, 10 και 17 Απριλίου 2012, τη στιγμή που όλοι, συμπεριλαμβανομένων και των θεσμικών μας συναδέλφων, ήξεραν καλά ότι βρισκόμουν και συνεχίζω να βρίσκομαι σε νόμιμη επίσχεση εργασίας.
Σημειωτέον
ότι κανείς άλλος από το τμήμα μου δεν κάνει επίσχεση, άρα είχα
κάθε δικαίωμα να απουσιάζω αφού δεν ήμουν προσωπικό ασφαλείας.
Σε συνάντησή μου με το Διοικητή λίγες ημέρες αφού πληροφορήθηκα την πειθαρχική αυτή δίωξή μου, και ενώπιον όλων των Διευθυντών των τμημάτων του Νοσοκομείου, του υπενθύμισα προφορικά ότι πραγματοποιώ απολύτως νόμιμη επίσχεση εργασίας, όπως επισήμως και νομοτύπως έχω δηλώσει, και ότι γι' αυτό απουσίαζα τις πιο πάνω ημερομηνίες. Του τόνισα δε ότι θα μπορούσα να απουσιάζω και περισσότερες ημέρες, εφόσον δεν ήμουν προσωπικό ασφαλείας, πράγμα που επέλεξα να μην κάνω.
Μάλιστα παρότι το θέμα έμοιαζε λήξαν, για λόγους
ασφαλείας και με δεδομένη την εμπάθεια προς το πρόσωπό μου, προέβην και σε
έγγραφη απάντηση για τη νομιμότητα της απουσίας μου, υπενθυμίζοντας ότι βρισκόμουν
σε επίσχεση από το Μάρτιο, λόγω μη καταβολής δεδουλευμένων εφημεριών και
παραβίασης των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία μας.
Ενθαρρυμένος από τις παραπάνω αυθαίρετες και παράνομες διοικητικές πράξεις ο… αντ’ εμού συντονιστής «συνάδελφος» Δημ. Σκορδάς έκτοτε με καταγγέλλει ως αδικαιολογήτως απούσα όλες τις μέρες που βρίσκομαι σε επίσχεση, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει πως η απουσία μου είναι όχι απλώς νόμιμη αλλά και προς το συμφέρον όλων των συναδέλφων μου αφού ο αγώνας μου για τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων μας αφορά και εκείνους που δεν βρίσκονται σε επίσχεση (ήτοι και τον ίδιον)!
Η επιβολή της πειθαρχικής αυτής ποινής συνιστά καταφανή παραβίαση των εργασιακών μου δικαιωμάτων, αλλά δυστυχώς αποτελεί και χαρακτηριστικό δείγμα αντισυναδελφικής συμπεριφοράς από το Δημήτρη Σκορδά, το Θεόδωρο Μπαλαμπανίδη και τον Αναστάσιο Καρανικόλα, κάτι που με βαθειά λύπη μου υποχρεούμαι να μνημονεύσω. Η στοχευμένη επίθεση στο πρόσωπό μου δεν έχει άλλη αιτία και στόχο από την έντονη συνδικαλιστική μου δράση και προφανώς την ενοχλητική για κάποιους μαχητικότητά μου, προκύπτει δε από το γεγονός ότι η πειθαρχική διαδικασία υπήρξε απολύτως επιλεκτική, αφού περιορίστηκε σε κινήσεις μόνον εναντίον μου και όχι εναντίον και άλλων συναδέλφων (τουλάχιστον 37 στο νοσοκομείο μας), που επίσης νομίμως πραγματοποιούν επίσχεση εδώ και μήνες!
Σε απάντηση υπέβαλα ένσταση ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της 4ης ΔΥΠΕ, με κοινοποίηση στο ΔΣ του Νοσοκομείου Κιλκίς.
Ωστόσο η μεθόδευση της δίωξής μου αποδεικνύεται και από τη συνέχεια. Στις 7-9- 2012, η απόφαση για την περικοπή του μισθού μου, υπογράφηκε από τον Αναστάσιο Καρανικόλα, δ/ντη της ιατρικής υπηρεσίας μας ο οποίος προσωρινά εκτελεί χρέη διοικητή, μετά την απομάκρυνση του πρώην διοικητή Γ. Χατζησάββα από τις 24 -8-2012. Είναι δε εντελώς παράνομη η εκτέλεση αυτής της απόφασης αφού δεν έχει εκδικαστεί ακόμη η προαναφερθείσα -και κοινοποιηθείσα στη διοίκηση- ένστασή μου, που έχει ήδη κατατεθεί από τον Ιούλιο.
Γνωρίζω ότι αυτή η επίδειξη αυθαιρεσίας και αυταρχικότητας από μέρους της διοίκησης αλλά και η άδικη και μεροληπτική συμπεριφορά της απέναντί μου με αποκορύφωμα την περικοπή μισθού, έχει ήδη εξοργίσει πολλούς συναδέλφους μου όχι μόνο στο νοσοκομείο μας αλλά και σε όλη την χώρα, οι οποίοι δηλώνουν την ανησυχία τους και τη συμπαράστασή τους.
Τους ευχαριστώ και τους καλώ σε επαγρύπνηση και ανένδοτο αγώνα.
Λέτα Ζωτάκη
