Σας
σκέφτηκα πολύ σήμερα και, σερφάροντας στο Internet πληροφορήθηκα την
αναβολή της δικης της Κορίνθου.
Αφιερώνω στους συναγωνιστές ένα ποίημα που έγραψα 10 χρονια πριν.
ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ
Το λεωφορείο φτάνει
στο τέλος του δρομολογίου
διπλα στο κοιμητήριο
όπου τελειώνουν τα ανθρώπινα πάθη.
Αρχίζω την πορεία μου
μια ηλιόλουστη Δευτερα του Πάσχα
μακριά από τον λήθαργο
της νυσταλέας Αθηνας.
Ο δρόμος είναι στενός..
και όλο ανηφορίζει
και το κουρασμένο κορμί μου
ιδρώνει από την ζεστη.
Τα κυπαρίσσια μου προσφέρουν
την σκιά που χρειάζομαι
και έτσι προχωρώ
προς τον προορισμό μου.
Επιτέλους διακρίνεται
η χαριτωμένη μορφή
του παμπάλαιου κτιρίου
των μοναχών της Καισαριανής
και πάνω στην κορυφή
του καταπράσινου λόφου
η καρδια μου απολαμβάνει
την βαθιά ηρεμία της.
Αφιερώνω στους συναγωνιστές ένα ποίημα που έγραψα 10 χρονια πριν.
ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ
Το λεωφορείο φτάνει
στο τέλος του δρομολογίου
διπλα στο κοιμητήριο
όπου τελειώνουν τα ανθρώπινα πάθη.
Αρχίζω την πορεία μου
μια ηλιόλουστη Δευτερα του Πάσχα
μακριά από τον λήθαργο
της νυσταλέας Αθηνας.
Ο δρόμος είναι στενός..
και όλο ανηφορίζει
και το κουρασμένο κορμί μου
ιδρώνει από την ζεστη.
Τα κυπαρίσσια μου προσφέρουν
την σκιά που χρειάζομαι
και έτσι προχωρώ
προς τον προορισμό μου.
Επιτέλους διακρίνεται
η χαριτωμένη μορφή
του παμπάλαιου κτιρίου
των μοναχών της Καισαριανής
και πάνω στην κορυφή
του καταπράσινου λόφου
η καρδια μου απολαμβάνει
την βαθιά ηρεμία της.
