
Είναι όλοι τους θύματα ... εργασιακής τρομοκρατίας την οποία πραγματοποιούν στη χώρα ξένες εταιρείες ένδυσης.
Για εμάς τους Δυτικούς όμως είναι μια «άχρηστη» μορφή τρομοκρατίας.
Δεν επιτρέπει στους αρθρογράφους μας να ζητούν κατάλυση της δημοκρατίας και απαγόρευση κυκλοφορίας πολιτών.
Δεν προσφέρεται για εισβολή αμερικανικών στρατευμάτων σε κάποια χώρα της περιοχής,
ούτε για ανοιχτό χαφιεδισμό δημοσιογράφων.
Δεν
μπορεί να αντιμετωπιστεί με πράξεις άκρατου ανθρωπισμού – όπως να
ανοίξουν τα μουσεία του Μπαγκλαντές για να ξεχνούν τον πόνο τους οι
συγγενείς των θυμάτων.
Δεν μπορεί να γίνει καν εξώφυλλο σε κάποιο free press.
Η εργασιακή τρομοκρατία πρέπει να αποσιωπάται για να ακούγονται δυνατότερα τα χειροκροτήματα της ανάπτυξης.
