KfW: το μακρύ οικονομικό χέρι του Βερολίνου σε δράση...
ΠΕΡΙΧΑΡΗΣ ήταν στην υπογραφή του μνημονίου
για το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης
στο πλάι του προέδρου της KfW, Ulrich Schroeder.
Τόση χαρά όμως και φαρδιά χαμόγελα για τη συμφωνία με τη
γερμανική... ΕΤΒΑ, το «μακρύ οικονομικό χέρι του Βερολίνου», όπως τη χαρακτηρίζουν αρκετά γερμανικά ΜΜΕ. Προφανώς ο αρμόδιος υπουργός θυμάται πως πρόκειται για την τράπεζα που υπέγραψε -για λογαριασμό της γερμανικής κυβέρνησης- στις 8/5/2010 τη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης προς τη χώρα μας ύψους 80 δισ. ευρώ.
Η Kreditanstalt fur Wiederaufbau ιδρύθηκε το 1948 ως μέρος του Σχεδίου Μάρσαλ, για να αναπτυχθεί θεαματικά τη δεκαετία του 1990-2000 αναλαμβάνοντας τη χρηματοδότηση με κοινοτικούς πόρους της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Κατά 80% ελέγχεται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και κατά 20% από τα κρατίδια της Γερμανίας. Διοικείται από 5μελές διοικητικό συμβούλιο και ελέγχεται από 37μελές εποπτικό συμβούλιο, πρόεδρος του οποίου είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Με τις «πλάτες» που της παρέχει ο άριστος βαθμός αξιολόγησης του γερμανικού κράτους αντλεί -μέσω της αγοράς ομολόγων- κεφάλαια με χαμηλότατα επιτόκια. Πλεονέκτημα που δίνει στην KfW τη δυνατότητα να... διεμβολίζει βεβαρημένες οικονομίες, χώρες του τρίτου κόσμου, αδύναμα χρηματοπιστωτικά συστήματα (σ.σ. όπως το ελληνικό ή το ισπανικό, που δανειοδοτεί ήδη με προγράμματα έως 800 εκατ. ευρώ). Στρατηγική της, να μη δανείζει απευθείας επιχειρήσεις ή ιδιώτες, αλλά να παρέχει στο τραπεζικό σύστημα ρευστότητα με χαμηλό κόστος και μεγάλης χρονικής διάρκειας.
Κατ' αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει τον εκ των έσω έλεγχο του συστήματος της χώρας όπου θα δραστηριοποιηθεί.
Υψηλόβαθμο στέλεχος ελληνικής τράπεζας δεν θεωρούσε τυχαία τη συγκυρία εισόδου της KfW στην αγορά μας τώρα που το εγχώριο σύστημα είναι εξασθενημένο και συντηρείται κεφαλαιακά από την τρόικα. Ούτε η πρόθεση του Βερολίνου να αναπτύξει δίκτυο της Sparkasse στη βόρεια Ελλάδα, κυρίως σε περιοχές ευαίσθητες όπου τα γερμανικά συμφέροντα φέρεται να σχεδιάζουν τη δημιουργία-λειτουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, των περίφημων ΕΟΖ. «Ελλάδα, η πρώτη γερμανική αποικία στη Δ. Ευρώπη», σημείωνε η «Ελευθεροτυπία» (από τις 3/9/2011) αναφερόμενη στο ρόλο που θα διαδραμάτιζε κάποια στιγμή η KfW.
Σύμφωνα με αναφορά του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, πρακτική της γερμανικής τράπεζας είναι να επιβάλλει ακόμη και πρότυπα στις εργασίες στις οποίες εμπλέκεται χρηματοδοτικά. Δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην τιτλοποίηση χρεών τραπεζών (σ.σ. που υποδηλώνει χειραγώγηση), ιδίως από στεγαστικά δάνεια, κάτι που έκανε σχεδόν συστηματικά πριν από την κρίση των ενυπόθηκων δανείων του 2008.
Υπό το πέπλο της «αναπτυξιακής... βοήθειας» χρηματοδοτεί επιλέγοντας με κριτήρια που θεσπίζει η διοίκησή της, με τους όρους που επιβάλλει το συμφέρον της γερμανικής κυβέρνησης. Η KfW εστιάζει περισσότερο στους τομείς της ύδρευσης- αποχέτευσης, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε λιμάνια, αεροδρόμια, υποδομές, μεταποίηση. Αλλά επίσης στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης, της γεωργίας, της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων.