Στις 5/5/2013 ο Αμερικανός γερουσιαστής Τζον Μακέιν, ο ισχυρός σύμμαχος και αρχηγός των «Σύρων» ενόπλων, δήλωσε την επομένη των ισραηλινών πυραυλικών επιθέσεων, από εναέριο χώρο του Λιβάνου, εναντίον στρατιωτικών εγκαταστάσεων μέσα στη συριακή πρωτεύουσα, ότι «σίγουρα θα ασκήσουν πιέσεις στον πρόεδρο Ομπάμα να ενεργήσει στρατιωτικά εναντίον της Συρίας».
Και μιλώντας στο «Fox News» είπε ότι οι ισραηλινές επιθέσεις «φαίνεται πως αποδυνάμωσαν το ....επιχείρημα ότι η Συρία διαθέτει πολύ πιο τρομακτικό σύστημα αεράμυνας από ό, τι, για παράδειγμα, η Λιβύη του Καντάφι... Φαίνεται πως οι Ισραηλινοί μπορούν να διεισδύσουν αρκετά εύκολα», είπε.
Ο σπουδαγμένος στη Γερμανία καθηγητής ηλεκτρονικών ραντάρ Σύριος ταξίαρχος Salim Idris αυτομόλησε από το συριακό στρατό τον Αύγουστο του 2012 και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς διορίστηκε επικεφαλής του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», παρ' ότι η συριακή αντιπολίτευση διέθετε ικανότερους στρατηγούς και ταξιάρχους, προκαλώντας αντιδράσεις και διασπάσεις. Η επιλογή αυτή ήταν ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι ΗΠΑ θέλουν να μάθουν και να εξουδετερώσουν το συριακό σύστημα ραντάρ, σταθερές και κινητές μονάδες.
Από τον Αύγουστο του 2012, που αυτομόλησε ο ταξίαρχος Ιντρίς, μέχρι τις δηλώσεις του γερουσιαστή Μακέιν στο «Fox News» και τη συνάντησή του με τον ταξίαρχο Ιντρίς, τέλος Μαΐου του 2013, οι «Σύροι» ένοπλοι πραγματοποίησαν δεκάδες, καλά οργανωμένες -και σχεδιασμένες από κέντρα και υπηρεσίες που διαθέτουν δορυφορικές ικανότητες- επιθέσεις εναντίον βάσεων της συριακής αεράμυνας σε όλη τη χώρα.
Προετοιμασία επέμβασης
Η καταστροφή της αεράμυνας της Συρίας διευκολύνει την ξένη στρατιωτική επέμβαση και την επιβολή ζώνης αεροπορικού αποκλεισμού. Η ζώνη αυτή, όπως δηλώνουν οι αντικαθεστωτικοί, είναι «απαραίτητη» για την οργάνωση, χρηματοδότηση και εξοπλισμό των αντικαθεστωτικών δυνάμεων.
Το έργο καταστροφής των βάσεων αεράμυνας κατά 90% πραγματοποίησε ο σύμμαχος των ΗΠΑ «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» και το υπόλοιπο άλλες ένοπλες οργανώσεις, ειδικά η προσκείμενη στην Αλ-Κάιντα οργάνωση Αλ-Νούσρα.
Στα σχετικά με τέτοιες επιθέσεις οι ένοπλοι για να δικαιολογήσουν την ενέργεια αυτή ισχυρίστηκαν ότι οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι «στοχεύουν το λαό».
Τον Νοέμβρη του 2012 οι ένοπλοι κατέστρεψαν το σταθμό ραντάρ στην αεροπορική βάση Marj al-Sultan. Και από πολλούς ειδικούς η απώλεια αυτού του ραντάρ αποτέλεσε σοβαρό πλήγμα για τις ικανότητες μάχης του στρατού του Ασαντ εναντίον εξωτερικών εχθρών, ειδικά του Ισραήλ, που το είχε περιλάβει σε «τράπεζα στόχων». Ο ρωσικής κατασκευής σταθμός μπορούσε να εντοπίζει και να παρακολουθεί τα ισραηλινά μαχητικά ακόμα και σε χαμηλή πτήση μόλις απογειώνονται από αεροπορικές βάσεις στη Νεγκέβ, ειδικά από τη βάση Hatzerim.
Στη βάση αεράμυνας στην περιοχή Σαάλε, κοντά στην πόλη Αλ-Μπαμπ, οι ένοπλοι εκτός από την καταστροφή του εξοπλισμού είχαν φέρει και γερανούς και φορτηγά για να μεταφέρουν εξαρτήματα και στρατιωτικό υλικό που μπορεί να χρησιμεύσουν σε ενδεχόμενη επαναλειτουργία της βάσης.
Επιθέσεις και καταστροφές, ολοκληρωτικές σε πολλές περιπτώσεις, έγιναν και στις εξής βάσεις αεράμυνας και ραντάρ:
Duwaila, Taana, Σετ Ζάιναμπ, Αλ-Τζάμπα Αλάσουντα, Al-Otaiba, Χαράστα στη Δαμασκό και στη βάση πυραύλων αεράμυνας στην περιοχή Αλ-Ασαρι στην ανατολική Γκούτα.
Οι ένοπλοι κατέστρεψαν επίσης και βάση αεράμυνας στην Ντέραα, που μαζί με άλλες βάσεις στη νότια Συρία, κοντά στα σύνορα με τα συριακά κατεχόμενα εδάφη Αλ-Γκουλάν, έχουν κύρια αποστολή τον εντοπισμό και κατάρριψη ισραηλινών μαχητικών. Ο αφηγητής σε σχετικό βίντεο ισχυρίζεται ότι αυτή η βάση σκότωνε Σύριους πολίτες και για αυτό έπρεπε να καταστραφούν οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι και το ραντάρ.
Σύμφωνα με πληροφοριοδότες της συριακής αντιπολίτευσης, στις 31/8/2013 αμερικανικά πλοία ηλεκτρονικού πολέμου κατάφεραν να νεκρώσουν το συριακό σύστημα αεράμυνας και ειδικά το ρωσικό σταθμό ραντάρ στα βουνά Qasion, που σύμφωνα με τις ίδιες πηγές σταμάτησε να λειτουργεί.
Στις 3/9/2013 το ρωσικό ραντάρ στο σταθμό έγκαιρης προειδοποίησης, στην περιοχή Αρμαβίρ, συνέλαβε όλη την πορεία «δύο αντικειμένων» από τη στιγμή της εκτόξευσης από ισραηλινή βάση και πτήσης με κατεύθυνση τη Συρία και στη συνέχεια την «πτώση» τους στη Μεσόγειο. Ολες οι δοκιμές αυτού του αντιπυραυλικού συστήματος, στο Ισραήλ πίστευαν ότι περνούσαν «απαρατήρητες». Και όμως, η Συρία παρά τις μεγάλες καταστροφές στις βάσεις αυτές εξακολουθεί να διαθέτει, σύμφωνα με Σύρους αξιωματικούς και αναλυτές, εκτός από πολλές άλλες σταθερές, ορατές στους αμερικανικούς δορυφόρους, βάσεις αεράμυνας-ραντάρ, και πολλούς κινητούς σταθμούς που δεν τους βγάζει από το υπόγειο «μανίκι» της, παρά μόνο όταν θα ξεκινήσει πόλεμος με εξωτερικές δυνάμεις.
http://www.enet.gr/
