Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

Του Γιώργου Καλλίνη

Τις έντονες του ανησυχίες για το φράγμα που χτίζεται πάνω από το «ρήγμα της Ιερισσού» εξέφρασε ο καθηγητής Γεωφυσικής του ΑΠΘ, Κώστας Παπαζάχος. Συγκεκριμένα, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των έργων που συνδέονται με την μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική είναι ....
ανεπαρκής, όπως δήλωσε ο κ. Παπαζάχος στον «Τύπο Θεσσαλονίκης».
«Είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία, να χτίζεις ένα φράγμα πάνω στο πιο επικίνδυνο ρήγμα της Ελλάδας, το ρήγμα που έδωσε έναν από τους πιο δυνατούς σεισμούς και τις μεγαλύτερες επιφανειακές μετατοπίσεις. Εγώ δεν ξέρω κάποιο άλλο αντίστοιχο παράδειγμα σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον σε μη τριτοκοσμική χώρα και προσωπικά δηλώνω τρομοκρατημένος και εξαιρετικά ανήσυχος για τις πιθανές συνέπειες στην περιοχή», εξηγεί ο καθηγητής, ο οποίος πολύ πρόσφατα μίλησε για το ίδιο θέμα και σε εκδήλωση με θέμα Οι καταστροφικές επιπτώσεις από την εξόρυξη χρυσού στην Κεντρική Μακεδονία, που έγινε στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης.

«Δεν ξέρουμε πόσο αντέχει το φράγμα σε έναν σεισμό»
Δυστυχώς δεν υπάρχουν οι αποδείξεις για το πόσο αντισεισμικά ασφαλές είναι το φράγμα του Κοκκινόλακκα, σύμφωνα με τον κ. Παπαζάχο. «Δεν υπάρχει ο επαρκής αντισεισμικός σχεδιασμός για το φράγμα του Κοκκινόλακκα, από την εταιρεία, για αυτό είμαστε σίγουροι. Άρα δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, δεν υπάρχουν αποδείξεις, για το πόσο μπορεί να αντέξει το φράγμα σε έναν πιθανό μεγάλο σεισμό. Ο τρόπος ελέγχου και οι σεισμικές δράσεις που έχουν υπολογισθεί με βάση τις αναλύσεις της ίδιας της εταιρίας (των μελετητών της δηλαδή), σε καμία περίπτωση δεν έχουν ληφθεί σωστά υπόψη και με τον τρόπο τον οποίο πρέπει, στον αντισεισμικό σχεδιασμό των φραγμάτων. Με λίγα λόγια, αυτό δεν σημαίνει ότι τα φράγματα είναι εξ ορισμού επικίνδυνα, αλλά δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή οι διασφαλίσεις ότι δεν είναι.
»Ο αντισεισμικός σχεδιασμός, αλλά και η επάρκεια τους σε μια ενδεχόμενη σεισμική και μετασεισμική ακολουθία δεν έχει ελεγχθεί επαρκώς, τουλάχιστον στον βαθμό που θα έπρεπε για έναν χώρο απόθεσης επικίνδυνων αποβλήτων, έτσι ώστε να είμαστε διασφαλισμένοι ότι ακόμα και σε ένα ακραίο αντισεισμικό γεγονός - όχι μάλιστα και ιδιαίτερα ακραίο - ένα ακραίο όμως σαν αυτό που έγινε στον 20ο αιώνα, το 1932, δεν θα έχουμε αστοχία του φράγματος», πρόσθεσε.
Ο κ. Παπαζάχος μας θύμισε ότι ο σεισμός του '32, σύμφωνα με τις σημερινές εκτιμήσεις και με βάση τις καταγραφές και τις βλάβες που προκάλεσε, είχε μέγεθος τουλάχιστον της τάξης των 7 Ρίχτερ, με πάνω από 360 νεκρούς και χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένα. Όπως ανέφερε, έγινε ακριβώς πάνω στο ρήγμα που περνάει μέσα από την περιοχή εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική.

«Τα χημικά απόβλητα θα μείνουν εκεί για πάντα»
Ο κίνδυνος θα είναι συνεχής για τις επόμενες δεκαετίες, όπως εξηγεί ο καθηγητής, διότι τα χημικά απόβλητα θα παραμείνουν στην περιοχή ακόμη και μετά το τέλος των εξορύξεων και η πιθανότητα για μεγάλη σεισμική δραστηριότητα στο «ρήγμα της Ιερισσού», παραμένει πολύ μεγάλη.
«Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος είναι ότι τα χημικά απόβλητα στον Χώρο Υγειονομικής Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων στο φράγμα του Κοκκινόλακκα, θα βρίσκονται εκεί για πάντα. Δηλαδή, ο κίνδυνος για το φράγμα και κατά συνέπεια για τα χημικά απόβλητα από έναν πιθανό σεισμό, δεν πρέπει να λογίζεται σε μια προοπτική μηνών ή λίγων ετών, αλλά σε βάθος 20-30 ή και 50 ετών. Η μεταλλευτική δραστηριότητα κάποτε θα λήξει, αλλά εμάς θα μας μείνουν τα χημικά απόβλητα και ο κίνδυνος από έναν σεισμό από ένα πολύ επικίνδυνο ρήγμα. Η αστοχία θα είναι διαρκής, χωρίς κανένα σεβασμό στο περιβάλλον, αλλά και τις μελλοντικές γενιές».
«Η πολιτεία έχει το πρόβλημα, όχι η εταιρεία. Η εταιρεία στοχεύει στην κερδοφορία, είναι ξεκάθαρο. Όμως η πολιτεία είναι αυτή που πρέπει να επιβάλει κανόνες και να προστατέψει το φυσικό περιβάλλον και τους πολίτες. Πολύ φοβάμαι, ότι λέω πράγματα που κανένας δεν θέλει να ακούσει και η αντίδραση που βλέπω από την πολιτεία είναι εντελώς ανεπαρκής», σημειώνει ο κ. Παπαζάχος.

Παγκόσμιο ενδιαφέρον για τα δάση της Χαλκιδικής
Στην πρόσφατη εκδήλωση, στην οποία μίλησε και ο κ. Παπαζάχος, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία των δασών της Χαλκιδικής, σε τοπικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο. «Τα δάση στη Χαλκιδική είναι τεράστιου επιστημονικού και οικολογικού ενδιαφέροντος, όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για την Ευρώπη και για τον πλανήτη γενικότερα, και θα πρέπει να τα διαφυλάττουμε ως κόρη οφθαλμού», τόνισε ο δασολόγος καθηγητής του ΑΠΘ, Θεοχάρης Ζάγκας. Αντί για αυτό, πρόσθεσε, έχουμε μεγάλης κλίμακας αποψιλώσεις που δεν καταστρέφουν μόνο τα δάση, αλλά καταστρέφουν τις τοπικές κοινωνίες κυριολεκτικά.
«Τα δάση της περιοχής είναι μοναδικά, πολλά εξ αυτών ανήκουν στην κατηγορία των αρχέγονων δασών, τα δρυοδάση ανήκουν στην κατηγορία των δασών πρότυπης διαχείρισης, για την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη γενικότερα. Αποτελούν το σχολείο εκπαίδευσης των φοιτητών της Δασολογίας διαχρονικά, αλλά και των Ευρωπαίων συναδέλφων επιστημόνων, οι οποίοι έρχονται στην Ελλάδα να σπουδάσουν τη φυσική δασοπονία, επειδή τα δάση αυτά έχουν φυσική καθαρά προέλευση». Την εκδήλωση διοργάνωση η κίνηση πολιτών “SOS Κεντρική Μακεδονία-Λευκός Πύργος”.

ΠΗΓΗ
  • Blogroll

  • Blog Archive